O Παναγιώτης Δ. Σταμάτης Πλωτάρχης ε.α. ΠΝ, με επιστολή του προς την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των ΕΔ θέτει το θέμα της συνεχιζόμενης χρησιμοποίησης των ΕΔ στην διαχείριση του πρσφυγικού προβλήματος.
ΠΡΟΣ
1.-Τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ), Παναγιώτη (Πάνο) Καμμένο.
2.-Τον Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Άμυνας Φώτιο-Φανούρη Κουβέλη
3.-Α/ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη
4.-Α/ΓΕΣ, Αντιστράτηγο Αλκιβιάδη Στεφανή
5.-Α/ΓΕΝ, Αντιναύαρχο Νικόλαο Τσούνη
6.-Α/ΓΕΑ, Αντιπτέραρχο Χρίστο Χριστοδούλου
Αξιότιμοι κ.κ. υπουργοί και αρχηγοί επιτελείων,
Με μεγάλη μου έκπληξη βλέπω σε δημοσιεύματα στον τύπο και στο διαδίκτυο, ότι να και έχει παρέλθει και μάλιστα προ πολλού η ¨΄έκτακτη¨ κατάσταση της αντιμετώπισης του προσφυγικού, ακόμα χρησιμοποιείται το στρατιωτικό προσωπικό και μηχανήματα των Ε.Δ. για καθαρισμό, επισκευή, μεταφορά υλικών, στα (hot spot) στρατόπεδα υποδοχής προσφύγων-μεταναστών.
Έχει διαπιστωθεί, χωρίς καμία δυνατότητα αμφιβολίας, ότι χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα μετά από πολλά χρόνια, τα στελέχη των Ε.Δ. για εργασίες εκτός των καθηκόντων τους σε στρατόπεδα υποδοχής προσφύγων ανά την επικράτεια.
Είναι παγκοίνως γνωστό ότι σύνολο των στελεχών των ΕΔ, δεν επιθυμεί να υπηρετεί και να αναλαμβάνει υπηρεσία στους προσφυγικούς καταυλισμούς, διάσταση η οποία δεν λαμβάνει χώρα στα πλαίσια αντιμετώπισης «εχθρού», ώστε να καλύπτεται από τον όρκο τους.
Όπως προκύπτει από το άρθρο 96 του Ν. 4368/2016 και την ΥΑ ΦΕΚ Β΄630/2016, έχει ανατεθεί από την πολιτεία μια πρόσθετη διαφορετική αποστολή σε σχέση με αυτήν για διεκπεραίωση της οποίας ορκίστηκαν και περιγράφεται στο άρθρο 1 του ΣΚ 20-1.
Με δεδομένο τον συγχρωτισμό των στελεχών των ΕΔ με τους άγνωστης προέλευσης και υγειονομικής κατάστασης πρόσφυγες, είναι πρόδηλος ο κίνδυνος σοβαρής νόσησης των, με δυσίατες και άγνωστες ιστορικοιατρικά στη χώρα μας μεταδοτικές ασθένειες.
Έστω και αβασίμως να ειπωθεί ότι ο στρατιωτικός είναι υποχρεωμένος να εκτίθεται σε κινδύνους ακόμα και σε δραστηριότητες εκτός του μαχητικού του προορισμού κατά των εχθρών της πατρίδας, εντούτοις το Σύνταγμα και η Υπηρεσία έχει το ιερό καθήκον να προστατεύει την οικογένεια των και τα ανήλικα τέκνα των από την συνέκθεσή τους σε κίνδυνο (λοιμογόνες ασθένειες).
Σε ό,τι αφορά τις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ), δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εκτέλεση από τα μέλη τους, εργασιών καθαρά στρατιωτικού χαρακτήρα, όπως π.χ. η κατασκευή οχυρωματικών έργων στα σύνορα με σκοπό την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας, ή η γνωστή «αποψίλωση» των χώρων των στρατοπέδων από αγριόχορτα για λόγους καθαριότητας και ασφαλείας των τελευταίων, δεν παραβιάζει το άρθρο 22 παρ. 3 εδ α’ του Συντάγματος.
Και τούτο διότι και αναγκαία και επιβεβλημένη είναι, καταρχήν, η εκτέλεση τέτοιου είδους εργασιών, από τη φύση της συγκεκριμένης σχέσης και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτή, ενώ βρίσκει άμεσο συνταγματικό έρεισμα στη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 6, σύμφωνα με την οποία « κάθε Έλληνας που μπορεί να φέρει όπλα είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας, σύμφωνα με τους ορισμούς των νόμων».
Εδώ και αρκετά χρόνια όμως συνεχίζεται, παρά την μεγάλη δυσφορία των στελεχών και της κοινωνίας, η εξουθενωτική χρησιμοποίηση στρατιωτικών σε άσχετα με την αποστολή τους έργα, σε σημείο μάλιστα που συχνά υποκαθιστούν τις πολιτικές υπηρεσίες στην αντιμετώπιση πολιτικοοικονομικών φαινομένων. Ως μέτρο μπορεί να είναι υπό κάποιες προϋποθέσεις επιδοκιμαστέο, πλην όμως αντίκειται στη σαφή διάταξη της 29ης Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας που κάνει λόγο «περί εργασιών χαρακτήρα καθαρά στρατιωτικού».
Η αναγκαστική εργασία, ο εξαναγκασμός δηλαδή του ανθρώπου με τη χρήση βίας ή με την απειλή κυρώσεων να παρέχει παρά την θέλησή του την εργασία του σε άλλον ή να απασχολείται υπό ανεπιθύμητες συνθήκες, θίγει καίρια την ανθρώπινη ελευθερία και προσωπικότητα.
Διατάξεις για την απαγόρευση της αναγκαστικής εργασίας περιέχει το Σύνταγμα, με τη διατύπωση του άρθρου 22 παρ. 4 (μετά την αναθεώρηση του 2001) «οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται». όμως και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), που υπογράφηκε στη Ρώμη στις 4.11.1950 και κυρώθηκε από την Ελλάδα με το ν.δ. 53/1974, στο άρθρο 4. Η παρ. 2 του παραπάνω άρθρου προβλέπει ότι «ουδείς δύναται να υποχρεωθεί εις αναγκαστικήν ή υποχρεωτικήν εργασίαν».
Έχει ήδη παρατηρηθεί ότι το άρθρο 22 παρ. 4 Σ. εξειδικεύει τη γενική αρχή που καθιερώνει το άρθρο 2 παρ. 1 Σ., ότι η πολιτεία οφείλει να σέβεται και να προστατεύει την αξία του ανθρώπου. Το άρθρο 2 παρ. 1 Σ. είναι, ως γνωστό, θεμελιώδες, μη αναθεωρήσιμο και δεν αναστέλλεται.
Ο πρώτος που δεσμεύεται από τα θεμελιώδη δικαιώματα που θεσπίζει το Ελληνικό Σύνταγμα είναι η ίδια η κρατική εξουσία και μάλιστα είτε ως νομοθετική είτε ως εκτελεστική είτε ως δικαστική λειτουργία, αφού το άρθρο 25 παρ. 1 Συντ. υποχρεώνει όλα ανεξαιρέτως τα κρατικά όργανα να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη άσκηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η γενική αυτή αρχή ισχύει και σε ό,τι αφορά τον αποδέκτη της απαγόρευσης επιβολής αναγκαστικής εργασίας.
Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 6 Σ., σύμφωνα με την οποία : «Κάθε Έλληνας που μπορεί να φέρει όπλο είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της πατρίδας, σύμφωνα με τους ορισμούς των νόμων», προκύπτει ότι αποστολή των ενόπλων δυνάμεων είναι κατά πρώτο λόγο να λειτουργούν αποτρεπτικά απέναντι σε όσους θα είχαν διάθεση να προσβάλουν την εθνική ανεξαρτησία την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ειρήνη, και κατά δεύτερο λόγο, εάν η «αποτροπή» δεν αποδειχθεί αποτελεσματική, να αμυνθούν του πατρίου εδάφους. Σύμφωνα με τον ισχύοντα κανονισμό τα καθήκοντα των στρατιωτικών είναι συγκεκριμένα:
«ΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ» ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α «ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ»
ΑΡΘΡΟ 1 «ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ» «Η αποστολή του Στρατού είναι, να εξασφαλίζει την άμυνα της Χώρας, να υπερασπίζει την Εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας.»
Με διαφορετική διατύπωση, η αποστολή αυτή συνίσταται στην άμυνα της χώρας απέναντι σε εξωτερικούς κινδύνους και όχι στην ενασχόληση με καθήκοντα αναγόμενα στην εσωτερική πολιτική.
Η απόφαση των αρμοδίων οργάνων της εκτελεστικής λειτουργίας (ΥΕΘΑ) και των Γενικών Επιτελείων, με τις οποίες διατάζει στρατιωτικούς για εργασίες εκτός των καθηκόντων του πρέπει να είναι:
α) Κατάλληλη, δηλ. να τελεί σε συνάφεια με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Αυτός δεν μπορεί παρά να είναι η αντιμετώπιση θεομηνίας (σεισμός, πλημμύρες, πυρκαγιές, λοιμοί), που προκαλεί επείγουσα κοινωνική ανάγκη ή κινδύνου της δημόσιας υγείας.
β) Αναγκαία, δηλ. να μην είναι δυνατή η εξυπηρέτηση του ίδιου σκοπού με άλλα μέσα, όπως π.χ. η χρησιμοποίηση προσώπων πρόθυμων να εκτελέσουν την ίδια εργασία έναντι αμοιβής.
Δηλαδή είναι εντελώς διαφορετικό να συνδράμουν έκτακτα οι Ε.Δ. σε θεομηνίες, (πλημμύρες σεισμούς και μεγάλης έκτασης πυρκαγιών) και άλλο σε οικοδομικές εργασίες, καθαρισμούς χώρων υποδοχής προσφύγων, διανομή φαγητών και νοσοκομειακής υποστήριξης, που μπορούν εύκολα να πράξουν ιδιωτικές εταιρίες με τα υπάρχοντα ευρωπαϊκά κονδύλια για το προσφυγικό.
Από τα ανωτέρω εξυπονοείται συνεκτικά ότι δεν είναι δυνατή η οποιαδήποτε χρησιμοποίηση των στρατιωτικών, για εργασίες εκτός της καθορισμένης αποστολής τους.
Δυστυχώς το κράτος τελευταίως χρησιμοποιεί τις Ε.Δ. για πλείστα όσα έργα εκτός από το κυρίως έργο τους, βαπτίζοντάς τα μάλιστα ως «εμπλοκή των Ε.Δ.». Οι ένοπλες δυνάμεις υποβαθμίζονται έτσι ως αναγκαίο κακό κι όχι ως συνιστώσα εθνικής ισχύος.
Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς εάν συνεχιστεί η παρούσα κατάσταση, το έλλειμμα ασφαλείας που μας παρέχουν οι Ε.Δ. θα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Να Σας υπενθυμίσω ότι το προσωπικό των Ε.Δ. είναι το κεφάλαιό μας, είναι ο πολλαπλασιαστής δυνάμεως μας.
Σας παρακαλώ, σεβόμενος τις αξίες και την τιμή των στελεχών των Ε.Δ. να διατάξετε την απαγόρευση από τώρα και στο εξής, την χρησιμοποίηση τους σε έργα που δεν συνάδουν των καθηκόντων τους.
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία έκτακτης κατάστασης, καθώς ο πρώην υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. της κυβέρνησής σας, Γιάννης Πανούσης, από το 2015, σας είχε επισημάνει πολλάκις στο υπουργικό συμβούλιο, τον κίνδυνο των «ορδών των μεταναστών» που πρόκειται να εισέλθουν στη χώρα και η κυβέρνηση με την αριστερή ιδεοληψία που την διακατέχει δεν έλαβε τα ενδεδειγμένα μέτρα.
Δεν είναι δυνατόν η στασιμοανικανότητα της κυβέρνησης, να συντονίσει και να προσφέρει λύσεις μέσω των κρατικών δομών και Ευρωπαϊκών κονδυλίων στο προσφυγικό, να είναι η δικαιολογία για να χρησιμοποιείτε το στρατιωτικό προσωπικό σε εργασίες που δεν εμπίπτουν στα καθήκοντά τους.
Αδυνατώ να πιστέψω ότι ως αρμόδιοι υπουργοί και αρχηγοί επιτελείων, μπορεί να έχετε έστω εν δυνάμει τόσο απαξιωτική συμπεριφορά στους υφισταμένους σας.
Η εκτίμηση και ο σεβασμός στο έργο των στελεχών των Ε.Δ., μου επιβάλλει να επιχειρήσω δι’ υστάτη φορά πρόταση να διατάξετε την άμεση παύση, των εκτός των καθηκόντων των εργασιών, καθώς θεωρώ ότι έστω και την υστάτη στιγμή θα κατανοηθεί ότι ο σεβασμός προσωπικοτήτων, ρόλων και καθηκόντων άγει σε ευπρέπεια και όχι σε παραβατική συμπεριφορά, που πιστεύω ακράδαντα ότι δεν είναι στοιχείο της προσωπικότητας σας.
Η χρησιμοποίηση του στρατιωτικού προσωπικού και υλικού, δεν είναι επιτρεπτή, καθώς είναι και αντίθετη με τις ως άνω προαναφερόμενες Συνταγματικές επιταγές, Διεθνείς Συμβάσεις και Νόμους.
Κατόπιν όλων αυτών πρέπει να διατάξετε αμέσως, την παύση της χρησιμοποίησης του στρατιωτικού προσωπικού και υλικού και την τήρηση της νομιμότητος, ώστε να μην κριθεί απαραίτητος ο τονισμός της απομείωσης της αμυντικής ικανότητας της χώρας με την ενασχόληση των ¨πολεμιστών¨ σε άσχετες με την άμυνα εξουθενωτικές εργασίες, για πολιτικοοικονομικούς σκοπούς, μάλιστα τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία που οι γείτονες μας επιβουλεύονται εδάφη μας.
Αθήνα, 23 Ιουνίου 2018
Παναγιώτης Δ. Σταμάτης Πλωτάρχης ε.α. ΠΝ
E-mail: [email protected]
