Πάνω σε μια ένταση με το παιδί, το μόνο εύκολο είναι να το τιμωρήσετε. Επειδή όμως δεν είναι αυτό το ζητούμενο, πάμε να δούμε γιατί δεν πρέπει να το τιμωρείτε ως μέθοδο πειθαρχίας:
Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με το ότι πρόκειται για τελείως αντιπαιδαγωγική μέθοδο πειθαρχίας. Το παιδί όχι μόνο δεν παίρνει το μήνυμα που πρέπει, αλλά σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί αντιδραστικά και επαναλαμβάνει επίτηδες ανάλογες συμπεριφορές στο μέλλον.
Επίσης, η τιμωρία είναι η εύκολη λύση για να βολέψετε τη στιγμή και να τελειώσει ακαριαία ο τσακωμός. Το δύσκολο, όσο και χρήσιμο, είναι να κάνετε διάλογο με το παιδί και να καταλήξετε σε μια συμφωνία που θα προσπαθήσει να τηρήσει στο εξής.
Όσο διαρκεί η τιμωρία, το παιδί είναι δυστυχισμένο και απλά υπομένει στωικά να τελειώσει το βάσανό του. Άλλο ένα μειονέκτημα της τιμωρίας.
Κάποιοι γονείς κάνουν κατάχρηση της τιμωρίας, σε σημείο να φέρονται στο παιδί ως μαριονέτα. Να θέλει δηλαδή να κάνει τις δικές του επιλογές και να μη γίνονται σεβαστές από τους ίδιους τους γονείς του, οι οποίοι τελικά το μεγαλώνουν σε περιβάλλον ανελευθερίας.
Τέλος, όταν το παιδί τιμωρείται συχνά με απλή ή σωματική βία, θα μάθει να λύνει τα προβλήματά του με παρόμοιο τρόπο και γενικά θα γίνει πολύ επιθετικό.
