Μιά καταδίκη τῆς θρησκευτικῆς τυπολατρείας καί ὑποκρισίας ἀποτελεῖ ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ καί ὑπογραμμίζει τήν ἀπέραντη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ ὄχι γιὰ τοὺς θεσμοὺς ποὺ ὁ ἴδιος ἔθεσε γιὰ νὰ ὀργανώσει τὴ ζωή του. Πολλὲς φορὲς οἱ θεσμοὶ, οἱ νομικές διατάξεις καί οἱ θρησκευτικοί τύποι γίνονται φραγμοί πού παγιδεύουν τόν ἄνθρωπο καί καταπνίγουν τήν ἐλευθερία του. Αὐτό συνέβη μέ τόν ἰουδαϊσμό τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ, αὐτό μπορεῖ νά συμβεῖ καί μέ τόν χριστιανισμό κάθε ἐποχῆς, ὅταν οἱ ἄνθρωποι δὲν θεωροῦν τὸν τύπο σὰν μέσο, ἀλλὰ σὰν σκοπό.
Ὅποιος δὲν θέλει νὰ ἀποδυθεῖ στὸ δύσκολο δρόμο τῆς ἀγάπης καὶ τῆς θυσίας, περιχαρακώνεται μέσα στὸν ἐξωτερικὸ θρησκευτικὸ τύπο. Νομίζει ὅτι ξεπλήρωσε τὶς ὑποχρεώσεις του ἀπέναντι στὸ Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ τῆς ἀγάπης, ἀνήκει σ’ αὐτούς πού λέγουν «Κύριε, Κύριε», ἀλλά δέν ἐκτελοῦν τό θέλημά Του. Μιά τέτοια θρησκευτική ὑποκρισία καί τυπολατρεία ξεσκεπάζει ὁ Χριστός. Ὁ ἀρχισυνάγωγος ἀγανακτεῖ γιατὶ θεράπευσε ὁ Χριστὸς μιὰ συγκύπτουσα γυναίκα τὴν ἡμέρα τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου. Πρόκειται γιά ὑποκρισία γιατί ὁ ἰουδαϊσμός εὕρισκε πάντοτε τρόπους νά παραβαίνει τήν ἀργία τοῦ σαββάτου γιά τό πότισμα τῶν ζώων ἤ γιά ἄλλες συμβατικές ἐργασίες. Εἶναι ὑποκρισία ὅταν βρίσκει κανείς εὔλογες δικαιολογίες γιά τήν δική του συμπεριφορά ἐνῶ καταδικάζει τήν παρόμοια συμπεριφορά ἑνός ἄλλου. Καί ἀποτελεῖ δουλεία στόν τύπο ὅταν κλείνει κανείς τά μάτια του μπροστά στήν αὐτοπρόσωπη παρουσία τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά νά ὑπερασπισθεῖ τό γράμμα τοῦ νόμου.
«Τὸ γράμμα σκοτώνει, τὸ πνεῦμα ζωοποιεῖ» γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴ Β’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολή του. Ὁ Θεὸς εἶναι Πνεῦμα, καί ὅπου εἶναι τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἐκεῖ καὶ ἡ ἐλευθερία, μᾶς βεβαιώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἡ ὁποία ὅμως δὲν σημαίνει μὲ κανένα τρόπο ἀνεξέλεγκτη καταστρατήγηση τοῦ τύπου, ἀλλὰ ἑρμηνεία του μὲ πνεῦμα ἀγάπης, σημαίνει προτίμηση τῆς οὐσίας, ὅταν αὐτὴ ἀχρηστεύεται καὶ καταστρέφεται ἀπὸ τὸν τύπο, σημαίνει ἀκόμη προβάδισμα τοῦ νομοθέτου ἔναντι του νόμου.Ὁ Θεὸς ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ μὲ σκοπὸ τὴ σωτηρία του ἔθεσε μέσα στὴν ἱστορία ὁρισμένους θεσμούς. Ὅταν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ θυσιάστηκε πάνω στὸ σταυρό, δὲν τὸ ἔκανε γιὰ τὴ διάσωση τῶν θεσμῶν αὐτῶν ἀλλὰ γιὰ τὴ λύτρωση τοῦ ἴδιου τοῦ ἀνθρώπου, ἀκόμη κι ἀπὸ τοὺς θεσμοὺς ποὺ ἡ ἀδυναμία καὶ ἁμαρτία μετέβαλαν σὲ παγίδες θανάτου.
«Τὸ Σάββατο ἔγινε γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ ὄχι ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὸ Σάββατο» συνοψίζει τὸ μήνυμα τῆς σημερινῆς περικοπῆς.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
