Το κύριο μέλημα των περισσοτέρων σύγχρονων γονέων είναι «να μη λείψει τίποτα στο παιδί», είτε γιατί οι ίδιοι είχαν στερηθεί πράγματα μεγαλώνοντας, είτε γιατί δε θέλουν το παιδί τους να νιώθει μειονεκτικά σε σχέση με τους συμμαθητές και φίλους του.
Ωστόσο, πολύ συχνά μέσα στην αγωνία τους να τους παράσχουν όσα περισσότερα μπορούν, οι γονείς δημιουργούν άθελά τους παιδιά που τα θεωρούν όλα δεδομένα και κυρίως δε νιώθουν καμία ευγνωμοσύνη για αυτά που τους παρέχονται.
Αν λοιπόν βλέπετε και το μικρό σας να έχει πάρει αυτό το δρόμο, ας δούμε ορισμένους τρόπους που θα το κάνουν να αλλάξει συμπεριφορά:
Διδάξτε του τη διαφορά ανάμεσα στην «ανάγκη» και την «επιθυμία»: Υπάρχουν πράγματα που τα χρειαζόμαστε (τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια κλπ) και άλλα που απλά θέλουμε (το εκατοστό ίδιο κόκκινο αυτοκινητάκι). Από μικρό το παιδί πρέπει να μάθει να τα ξεχωρίζει.
Μην αγοράζετε οτιδήποτε σας ζητά: Ακόμα κι αν μπορείτε να ανταποκριθείτε οικονομικά, μην του αγοράζετε τα πάντα. Ένα παιδί που παίρνει το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, τελικά δε μαθαίνει να εκτιμά τίποτα.
Μιλήστε του για τους άλλους: Μπορείτε να επισκεφτείτε ένα ορφανοτροφείο ή άλλο ίδρυμα και να του μιλήσετε, με λόγια που μπορεί να καταλάβει και χωρίς να του δημιουργήσετε τύψεις, γιατί πρέπει να είναι ευγνώμων για όσα έχει.
Διδάξτε του την αξία της προσφοράς: Εξηγήστε του ότι θα ήταν υπέροχο αν μπορούσε να κάνει τους άλλους χαρούμενους, ακριβώς όπως νιώθει κι εκείνο, όταν δέχεται δώρα. Διαλέξτε μαζί ρούχα και παιχνίδια που δεν του κάνουν ή δεν τα θέλει πια και χαρίστε τα.
Ενθαρρύνετέ το να βοηθά, χωρίς να του το ζητούν: Μάθετε στο παιδί ότι δεν πρέπει να περιμένει από τους άλλους να κάνουν τις δουλειές του και επιπλέον ότι θα πρέπει να προσφέρεται και να βοηθά από μόνο του, χωρίς να του το πει κάποιος εκατό φορές.
