Κάποια παιδάκια είναι ιδιαίτερα εκδηλωτικά και όχι πάντα με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Αν και το δικό σας συνηθίζει να ξεσηκώνει τη γειτονιά από τις φωνές για να δηλώσει τη χαρά ή τον εκνευρισμό του, ήρθε η ώρα να βάλετε τα πράγματα στη θέση τους. Δείτε πώς:
Πρώτη προϋπόθεση, αν θέλετε να αντιμετωπίσετε τις εξάρσεις του παιδιού, είναι να κρατήσετε την ψυχραιμία σας. Πέρα από κάθε αμφιβολία, οι κραυγές του παιδιού σας προκαλούν σχεδόν αυθόρμητα εκνευρισμό, όμως επιβάλλεται να μείνετε ανεπηρέαστοι.
Αν αντιληφθείτε ότι οι φωνές πηγάζουν από χαρά, πείτε στο παιδί ότι χαίρεστε με τη χαρά του, αλλά εξηγήστε του κιόλας ότι δεν είναι σωστός ο τρόπος που διάλεξε να την εκδηλώσει. Επειδή θα συμβεί κι άλλες φορές κάτι αντίστοιχο, με τις συνεχείς επαναλήψεις της συγκεκριμένης αντιμετώπισης από μέρους σας, θα καταλάβει το παιδί το νόημα όσων λέτε.
Διαφορετική συμπεριφορά πρέπει να τύχει αν οι φωνές είναι μέσο για να σας τραβήξει την προσοχή. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να δείξετε στο παιδί ότι δεν το αγνοείτε, χωρίς όμως να εισπράξει πως αποδέχεστε τον τρόπο που μηχανεύτηκε για να ασχοληθείτε μαζί του.
Όταν πρόκειται για φωνές οργής, πείτε του με ήρεμο τόνο φωνής πως αντιλαμβάνεστε τον τρόπο που νιώθει και ότι είσαστε εκεί για να βρείτε λύση από κοινού, χωρίς φωνές.
Σε ανύποπτο χρόνο, ενημερώστε το παιδί για τους χώρους και τις περιστάσεις που μπορεί επιλεκτικά να εκδηλώνεται φωναχτά (πχ στην παιδική χαρά) και πού απαγορεύεται δια ροπάλου (πχ σε μαγαζιά).
Πρόκειται για ένα συνηθισμένο πρόβλημα, το οποίο όμως απαιτεί ψύχραιμη αντιμετώπιση και στοχευμένες κινήσεις για να εκλείψει το συντομότερο.
