Το ερώτημα πότε θα καταβληθεί η νυχτερινή αποζημίωση που ψηφίστηκε για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τίθεται όλο και πιο συχνά. Ποια είναι τα δεδομένα;
Η θεσμοθέτηση της νυχτερινής αποζημίωσης για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ήταν το δυνατό “χαρτί” που έπαιξε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ως παροχή στα στελέχη, κατά την ψήφιση του νέου ειδικού μισθολογίου.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι αμέσως μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου βγήκαν άμεσα οι υπουργικές αποφάσεις για την μείωση του επιδόματος επικινδυνότητας, αλλά και η εγκύκλιος για την εφαρμογή του νέου μισθολογίου, μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποια ανάλογη κινητικότητα στο θέμα της ενεργοποίησης της διάταξης που αφορά στη νυχτερινή αποζημίωση.
Σύμφωνα με την διάταξη που πέρασε στο νόμο στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων που αποδεδειγμένα εργάζεται κατά τις νυχτερινές ώρες, χορηγείται ειδική αποζημίωση, η οποία ανέρχεται στο ποσό των δυο ευρώ και εβδομήντα επτά λεπτών (2,77) ανά ώρα νυχτερινής απασχόλησης.
Για να υλοποιηθεί η συγκεκριμένη διάταξη, χρειάζεται η έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης και πολλά χρήματα, καθώς δεν μπορούμε να μιλάμε για “νυχτερινά αλά καρτ” ούτε για νυχτερινά για ένα μικρό ποσοστό των στελεχών.
Πολλοί είναι αυτοί που πλέον υποστηρίζουν ότι για να εφαρμοστεί αυτή η διάταξη θα πρέπει να έχει αρκετό δημοσιονομικό χώρο, κάτι το οποίο σήμερα δεν φαίνεται να είναι εφικτό.
Παρόμοιες ευεργετικές διατάξεις για τα στελέχη έχουν περάσει κι άλλες φορές από την Βουλή, ωστόσο έχουν στην πράξη καταργηθεί, καθώς το διάστημα που ο νόμος ορίζει την έκδοση αποφάσεων για την εφαρμογή τους, εκπνέει χωρίς καμία υλοποίηση και στην συνέχεια δίδονται διαρκείς παρατάσεις στις προθεσμίες μέχρι να περάσει άλλος νόμος και να καταργηθεί χωρίς να έχουν υλοποιηθεί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι αποζημιώσεις για τις μετακινήσεις των στελεχών στα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις. Για την υλοποίησή προβλεπόταν η έκδοση προεδρικού διατάγματος το οποίο έχει πάρει τρεις παρατάσεις για την υλοποίηση αλλά έχουν παρέλθει άπρακτες οι προθεσμίες.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα έχει την ίδια τύχη.
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΗΛΙΑΔΗ
