Από τις εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης κυκλοφορεί το νέο βιβλίο
της Χρυσούλας Ιωαννίδου, Ιστορίες Γυναικών – «Μακρινή Μητέρα * Ρόδο μου Αμάραντο».
49 ιστορίες γυναικών που γεννήθηκαν στο Ουρούμκιοϊ (Έφρεμ) ή στο Κόζουλτζια (Όρασιτς)
της Ανατολικής Ρωμυλίας, στην Πάλλη ή στο Ορμένιο του Έβρου και έζησαν σε δύσκολους
καιρούς, αντιμέτωπες με προσφυγιά, κατοχή, εμφύλιο, φτώχεια, μετανάστευση, απώλειες,
αρρώστιες, κοινωνική καταπίεση, σωματική και σεξουαλική βία.
Περιγραφή βιβλίου
49 ιστορίες γυναικών που γεννήθηκαν στο Ουρούμκιοϊ (Έφρεμ) ή στο Κόζουλτζια (Όρασιτς) της Ανατολικής Ρωμυλίας, στην Πάλλη ή στο Ορμένιο του Έβρου και έζησαν σε δύσκολους καιρούς, αντιμέτωπες με προσφυγιά, κατοχή, εμφύλιο, φτώχεια, μετανάστευση, απώλειες, αρρώστιες, κοινωνική καταπίεση, σωματική και σεξουαλική βία.
Οι ιστορίες τους, μικρές, πολύτιμες ψηφίδες της ιστορίας του Ορμενίου σε βάθος 100 χρόνων, μας μαθαίνουν την ιστορία του τόπου και ευρύτερα της Ελλάδας. Μέσα από μια βαθιά βιωμένη πραγματικότητα γεμάτη κακουχίες, στέρηση και πάθη, η προσωπική εμπειρία μετατρέπεται σε συλλογική – ενός ολόκληρου λαού.
Χριστίνα Βουμβουράκη
49 ιστορίες γυναικών, που ήταν γεμάτες δύναμη, πείσμα, επιμονή και υπομονή, πανταχού παρούσες σ’ ένα κοινωνικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο, η γυναίκα έπρεπε να είναι η «σκιά» των ανδρών της οικογένειας και θεωρούνταν, σχεδόν πάντοτε, «ξενογωνιά» και «φόρτωμα», οικογενειακό δηλαδή βάρος.
Έπρεπε, επίσης, να υπακούει στους κανόνες ηθικής που καταργούσαν την αυτοδιαχείριση του σώματός της, ενώ χρησιμοποιήθηκε ως σεξουαλικό ενεργούμενο εκτόνωσης των δυνατών, λόγω οπλοφορίας, αρσενικών, που έκαιγαν και σκότωναν κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής του Β’ παγκοσμίου πολέμου, αλλά και κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου, αντλώντας ισχύ από το φωτοστέφανο της «νίκης» που τους «δωρήθηκε».
49 ιστορίες γυναικών που η πλειονότητά τους επιβίωσε, παίρνοντας, θαρρείς, δύναμη από τη γη και τη ζωή που αυτή αφειδώλευτα κι αγγόγγυστα γνωρίζει να συντηρεί και να θρέφει.
Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη
Βιογραφικό συγγραφέα
Η Χρυσούλα Ιωαννίδου γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο Ορμένιο Ν. Έβρου. Είναι παντρεμένη, μητέρα δύο παιδιών και γιαγιά επτά εγγονιών.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινότητας Ορμενίου και, έκτοτε, αφοσιώθηκε στην αγροτική ζωή και στη διάσωση και καταγραφή της ιστορίας του τόπου της.
Με βαθιά αγάπη και προσωπικό αγώνα, επιχειρεί να διαφυλάξει την πολύτιμη ιστορική μνήμη, τα ήθη, έθιμα και παραδόσεις που φέρουν οι παλαιότεροι κάτοικοι του οικισμού αλλά και η ίδια, όπως τα βίωσε στο πλάι των παππούδων της, Χρυσής και Τριαντάφυλλου.
Με χαρακτηριστικά της, την ταυτότητα του ενεργού πολίτη και με βάση το βίωμα και τη γνώση των προβλημάτων της περιοχής του Βόρειου Έβρου, την πληθυσμιακή και πολιτισμική «απίσχνασή» του, μετασχηματίζει την προσωπική της φωνή αγωνίας σε συλλογική, δημοσιεύοντας κείμενα που αφενός αφορούν στην πολιτική επικαιρότητα του τόπου και αφετέρου στη συγκρότηση και διάσωση της πολιτισμικής ιστορίας του Ορμενίου, σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα της Θράκης.
Δεινή αναγνώστρια, ακροάτρια και καταγραφέας προσωπικών ιστοριών, ενεργή στην πολιτιστική πραγματικότητα του παρόντος, το 2024 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο, «Όσα έμαθα από τις γιαγιάδες» (εκδ. Παρέμβαση). Το παρόν είναι το δεύτερο.
Έτος Έκδοσης 2025
Αριθμός Σελίδων 152
ISBN 978-618-5709-42-6
Σχήμα Βιβλίου 14×20,5
Επιμέλεια Έκδοσης Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη, Νεκτάριος Μουρδικούδης
