Με την προσήκουσα ευλάβεια το χριστεπώνυμο πλήρωμα της τοπικής μας Εκκλησίας προσήλθε επι τη μνήμη της Μεγαλομάρτυρος και αθληφόρου Αγίας Μαρίνης στους πανηγυρίζοντες Ιερούς Ναούς, τα Παρεκκλήσια και τα Αγιάσματα, όπου ιδιαιτέρως τιμάται η Αγία.

Συγκεκριμένα, στο Διδυμότειχο, όπου πανηγυρίζει το φερώνυμο Παρεκκλήσιο – Κατακόμβη και Αγίασμα στους πρόποδες του Κάστρου, δίπλα στον Ερυθροπόταμο, αφ εσπέρας, ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό, πλαισιούμενος από τους ιερείς της πόλεως και ευλόγησε τους άρτους. Τον θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Διδυμοτείχου Αρχιμ. Κύριλλος Κολτσίδης. Προσήλθαν εκκλησιαζόμενοι ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας υποστράτηγος Γεώργιος Βάσιος, ο Διοικητής της 30ής Ταξιαρχίας ταξίαρχος Γεώργιος Οικονομάκος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Χρ. Δερμετζόγλου και πλήθος πιστών.



Το πρωί της κυριωνύμου ημέρας της εορτής ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Ορεστιάδος, Παρεκκλήσιο του οποίου τιμάται επ’ ονόματι της Αγίας Μαρίνης, πλαισιούμενος από τον Αρχιερατικό Επίτροπο Ορεστιάδος Αρχιμ. Βαρθολομαίο Αστεριάδη, ο οποίος και ωμίλησε διδακτικώτατα. Παρέστησαν ο Δήμαρχος Ορεστιάδος Διαμαντής Παπαδόπουλος, η θεματική αντιπεριφερειάρχης Φανή Μπαχαρίδου και πολυπληθές εκκλησίασμα.
Ο Σεβασμιώτατος προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας με αφορμή το μαρτύριο και τη μαρτυρία της καλλιπαρθένου Αγίας Μαρίνης, δανειζόμενος το λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου, τόνισε· “Ὅταν ἀναλογισθοῦμε τοὺς κόπους καὶ τοὺς ἀγῶνες καὶ τὰ ἔπαθλα καὶ τὰ βραβεῖα καὶ τὰ στεφάνια τῶν ἁγίων μαρτύρων, βρίσκουμε ἀφορμὲς γιὰ ταπεινοφροσύνη, γιὰ ἐνάρετη ζωὴ… Τέτοια καὶ πολλὰ ἄλλα εἶναι δυνατὸ νὰ φιλοσοφήσουμε καὶ ἔτσι ὠφελημένοι νὰ ἀναχωρήσουμε ἀπ’ ἐδῶ. Γιατί, ὁ θάνατος τῶν μαρτύρων εἶναι παρηγορία τῶν πιστῶν, δόξα τῶν Ἐκκλησιῶν, σύστασις τοῦ Χριστιανισμοῦ, κατάργηση τοῦ θανάτου, ἀπόδειξη τῆς ἀναστάσεως, αἰσχύνη τοῦ διαβόλου, κατάκριση τῶν δαιμόνων, διδασκαλία ἀληθινῆς φιλοσοφίας τῆς ζωῆς, παραίνεση νὰ περιφρονοῦμε τὰ πρόσκαιρα, ὁδὸς ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἐπιθυμία τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, παρηγορία στὰ δεινὰ ποὺ μᾶς βρίσκουν, πρόφαση ὑπομονῆς, καρτερίας ἀφορμή, καὶ ὅλων τῶν καλῶν ρίζα καὶ πηγὴ καὶ μητέρα.”