Το πρόβλημα γονεϊκής αποξένωσης που υπάρχει στην Ελλάδα θίγει με επιστολή της προς τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Δικαιοσύνης η οργάνωση «Ενεργοί Μπαμπάδες – Για τα δικαιώματα του παιδιού».
Όπως σημειώνουν, μεταξύ άλλων, «το πρόβλημα είναι μείζον κοινωνικό και επιβάλλεται άμεσα να αλλάξει ο κανόνας και να θεσπιστεί η Συνεπιμέλεια, ο Ίσος Χρόνος και με τους δύο γονείς και η Εναλλασσόμενη Κατοικία”.
Διαβάστε την επιστολή:
«Η 21η Ιουνίου είναι για εμάς μία ξεχωριστή ημέρα. Σημαίνει πολλά, κάποια εκ των οποίων λέγονται και περιγράφονται και άλλα που δεν μπορούν να ειπωθούν, μα εκδηλώνονται ισχυρά στην σφαίρα των συναισθημάτων. Είναι συμβολισμός και σημείο αναφοράς ενός αγώνα, που δυστυχώς δεν είναι ευρέως γνωστός. Στον δικό μας αγώνα δεν υπάρχουν αντιπαλότητες, ο “καταστατικός μας χάρτης” δεν διαχωρίζει σε εχθρούς ή φίλους. Έχει διαρκή προσπάθεια για πράγματα που για άλλους είναι αυτονόητα και αδιαπραγμάτευτα. Είναι μάχη με μοναδικούς ηττημένους αθώες ψυχές παιδιών. Μοναδικός μας σκοπός και επιδίωξη, κυρίαρχη σκέψη είναι η προστασία των παιδιών μας, των μελλοντικών γονέων.
Όλοι οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως ελεύθεροι και ως εκ τούτου ίσοι. Το κράτος είναι εκείνο που θέτει τα όρια της έννομης τάξης, στην οποία διαμορφώνονται οι χάρτες των επιμέρους ατομικών δικαιωμάτων. Οι κανόνες, επίσης, είναι εκείνοι που στην πραγματικότητα διαμορφώνουν τις συμπεριφορές των πολιτών, εντείνουν ή καταλαγιάζουν πάθη, βοηθούν ή όχι στην εξεύρεση λύσεων. Οι κανόνες (νόμοι) είναι εκείνοι που καλλιεργούν την κουλτούρα των συμπεριφορών. Ο όρος “δικαιώματα” έχει απτή νομική υπόσταση και δεν είναι αόριστη έννοια, ανεξάρτητη από την βούληση και τις αποφάσεις του οργανωμένου κράτους. Τα παιδιά είναι και αυτά δικαιούχοι του ατομικού τους δικαιώματος στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους. Δικαίωμα που καταπατάται βάναυσα όταν τα ίδια καθίστανται αντικείμενα χειραγώγησης, και εργαλειοποιούνται ως μέσα εκβιασμών, αντιπαλότητας και εκδικήσεων.
Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει έντονο πρόβλημα γονεϊκής αποξένωσης, το οποίο δεν συνίσταται αποκλειστικά στην μη τήρηση των δικαστικών αποφάσεων. Η αποξένωση του ενός γονέα προκαλείται εξαιτίας του αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου, το οποίο αντί να επιλύει, επιτείνει τα προβλήματα των οικογενειακών διενέξεων. Τα ελληνικά δικαστήρια, αντιθέτως με ό,τι συμβαίνει στην πλειονότητα των Ευρωπαϊκών χωρών και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, αδυνατούν να εκδώσουν αποφάσεις προς το αληθινό συμφέρον του παιδιού, αποκλείοντας de facto τον έναν γονέα, καθώς ο χρόνος επικοινωνίας – συνηθέστερα του πατέρα – με τα παιδιά του περιορίζεται σε κάποιες ημέρες τον μήνα, πολύ μακριά από τον ιδανικό για την ομαλή τους ανάπτυξη ισομερισμό του χρόνου. Στην πραγματικότητα, το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για την ρύθμιση της επιμέλειας, δεν είναι παρά ένα όπλο στα χέρια του αποξενωτή γονέα. Για τους λόγους αυτούς, σήμερα είναι η μέρα και των Ενεργών Μπαμπάδων, που από θέση αρνούνται να συμβιβαστούν με την δυσμένεια των κανόνων της επιμέλειας στην Ελλάδα. Απαρχή και κατεύθυνση η ομαλή ανάπτυξη των παιδιών μας, που συνειδητά φέραμε στην ζωή και αγωνιούμε για την ομαλή ανάπτυξή τους.
Η ελληνική κοινωνία, με βάση τις έρευνες, είναι ώριμη για την αλλαγή των διατάξεων του οικογενειακού δικαίου, προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού του και της εξυπηρέτησης του συμφέροντος των παιδιών, όπως ακριβώς έχουν περιγραφεί αναλυτικά στο Ψήφισμα 2079/2015 του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου ρητά γίνεται αναφορά στην αναγκαιότητα εξάλειψης κάθε διαφοράς μεταξύ των γονέων, ανεξαρτήτως της τέλεσης ή μη γάμου, καθώς και της εισαγωγής στις εθνικές νομοθεσίες των κρατών -μελών της αρχής της εναλλασσόμενης κατοικίας των παιδιών μετά τον χωρισμό. Σήμερα, υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που αποστερούνται την φροντίδα του ενός γονέα τους. Υπάρχουν γονείς που είναι αποξενωμένοι από τα παιδιά τους, παρά την ισχυρή βούλησης να είναι παρόντες.
Το θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα δίδει, μέσω των δικαστικών αποφάσεων, την επιμέλεια κατ’ αποκλειστικότητα στον ένα γονέα, με ό,τι σημαίνει αυτό σε επίπεδο επικοινωνίας, διαμονής και επομένως ουσιαστικής συμμετοχής του άλλου γονέα στην καθημερινότητα των παιδιών του. Τα πάντα εξαρτώνται από την βούληση του έχοντος την επιμέλεια γονέα.
Η φυσική και συναισθηματική αποξένωση του ενός γονέα αφήνει το παιδί έκθετο σε κινδύνους πολύ σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων. Οι Ενεργοί Μπαμπάδες είμαστε γονείς συνασπισμένοι στον κοινό σκοπό, διότι μας ενώνει η ίδια αγωνία. Μας έφερε στον ίδιο δρόμο η ίδια μοίρα. Σκοπός μας να ευαισθητοποιήσουμε και να ενημερώσουμε την Ελληνική Κοινωνία για: – την αναγκαιότητα άμεσης αλλαγής του θεσμικού πλαισίου της επιμέλειας. – την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών – την εξασφάλιση συνθηκών πραγματικά ισορροπημένης ανάπτυξης, με την δυνατότητα να διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους και από τους δυο γονείς τους.
Το πρόβλημα είναι μείζον κοινωνικό και επιβάλλεται άμεσα να αλλάξει ο κανόνας και να θεσπιστεί η Συνεπιμέλεια, ο Ίσος Χρόνος και με τους δύο γονείς και η Εναλλασσόμενη Κατοικία! Είμαστε χιλιάδες οι αποξενωμένοι γονείς, είναι αθροιστικά περισσότερες οι αθώες ψυχές παιδιών που βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο ψυχοσυναισθηματικών προβλημάτων, που θα μεταφέρουν με την σειρά τους στις επόμενες γενιές. Στην Ελλάδα, επιβάλλεται να αλλάξει επιτέλους το αναχρονιστικό πλαίσιο της επιμέλειας, η οποία δεν ανταποκρίνεται πια σε καμία απολύτως κοινωνική πραγματικότητα.
Είμαστε σίγουροι ότι θα ακούσετε την φωνή μας, θα σκύψετε πάνω από το πρόβλημα των παιδιών και θα ακολουθήσετε το παράδειγμα που δίνει ο υπόλοιπος κόσμος.
