Η Ελλάδα της ΑΟΖ δεν είναι ακόμα αυτό που ζούμε λόγω της απαράδεκτης καθυστέρησης των ελληνικών κυβερνήσεων που δεν κατάλαβαν ότι το μέγεθός της ούτε την εμβέλειά της όσον αφορά στη γεωπολιτική.
Σίγουρα τα 20 θαλάσσια οικόπεδα έδωσαν ένα σοβαρό δείγμα της διάστασής της ακόμα και στους πιο άσχετους με το θέμα. Ενώ οι αντίπαλοι της ΑΟΖ ακόμα αφρίζουν για την εξέλιξη που έχουμε στο χώρο του Ελληνισμού. Με την Ελλάδα και την Κύπρο έχουμε 33 θαλάσσια οικόπεδα στη Μεσόγειο εκεί όπου κανείς δεν πίστευε σε τίποτα πριν μερικά χρόνια μόνο. Όταν λοιπόν ο καθένας ασχολείται μόνο με πολιτική δίχως να εξετάζει την στρατηγική και την ενέργεια, κατανοούμε όλοι ότι δεν έχει καταφέρει το εμπόδιο της εξέλιξης.
Η Ελλάδα της ΑΟΖ υπερστηρίζει τον αγωγού φυσικού αερίου East Med, το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector, τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα, τα κοιτάσματα στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης, τους επόμενους γύρους αδειοδότησης, τις σεισμικές έρευνες, τους σταθμούς υγροποίησης φυσικού αερίου, τα Πανεπιστήμια που έχουν bachelor, Master, PhD για υδρογονάνθρακες, τις τεχνικές σχολές που έχουν ειδικότητες σε συνάφεια με τη θάλασσα.
Η Ελλάδα της ΑΟΖ δεν είναι ένα όνειρο αλλά ένα όραμα και μάλιστα μεταστρατηγικό. Αυτό είναι που αλλάζει θέλουμε δεν θέλουμε τον κόσμο και δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα και αυτό είναι που θα ζήσουν οι Έλληνες όσο άπιστοι και να είναι διότι είναι η αλήθεια.
Ν. Λυγερός
