Η ανάθεση υπηρεσιών του Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης (αλλά και αλλού όπως στην Κομοτηνή) σε εργολαβικές εταιρίες, από τον επόμενο Μάρτιο, είναι ένα ακόμη βήμα στην γενικευμένη επιχειρηματική δράση στο δημόσιο σύστημα υγείας. Οι 139 συμβασιούχοι του νοσοκομείου που εργάζονται στην καθαριότητα, στη σίτιση, στη φύλαξη, στον ιματισμό, βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της απόλυσης. Πρόκειται για έμπειρο προσωπικό, μπαρουτοκαπνισμένο στις συνθήκες της πανδημίας, που με κίνδυνο της υγείας του και χωρίς ξεκούραση δίνει καθημερινά τη μάχη στο πλευρό των ανθρώπων που έχουν ανάγκη νοσηλείας.
Η απαράδεκτη απόφαση της διοίκησης του Νοσοκομείου βασίζεται στους νόμους όλων των κυβερνήσεων, που μετατρέπουν την υγεία σε εμπόρευμα και τους εργαζομένους σε ομήρους, όπως με τον τελευταίο της ΝΔ για τη νοσοκομειακή περίθαλψη. Τη διαιώνιση της ομηρίας των συμβασιούχων, τις ελλείψεις προσωπικού, την υποχρηματοδότηση, την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, τη λειτουργία των δημόσιων μονάδων υγείας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, τα πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε αυτές, με την εντατικοποίηση στα όρια της εργασιακής εξουθένωσης και το πετσόκομμα δικαιωμάτων, αλλά και ολόκληρος ο λαός, με τη διαρκή υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, τη μετατροπή του δικαιώματός του σε πανάκριβο εμπόρευμα.
Οι κουτοπονηριές του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να ξεγελάσουν κανένα. Αν πραγματικά ήθελε να μπει τέλος στην εργασιακή ομηρία των συμβασιούχων γιατί ως κυβέρνηση δεν νομοθέτησε τη μονιμοποίησή τους; Γιατί επέλεξε να «διώξει τους ιδιώτες εργολάβους» και την ίδια ώρα άφησε ορθάνοιχτες τις πόρτες αυτοί να επανέλθουν, όπως συμβαίνει σήμερα; Η περιβόητη «λύση» των ατομικών συμβάσεων με το εκάστοτε Νοσοκομείο οδήγησε στο ίδιο αποτέλεσμα: εργασιακή ομηρία με «εργολάβο» το ίδιο το Νοσοκομείο! Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα επικαλείται την «εξοικονόμηση» που έγινε με το δικής του έμπνευσης προηγούμενο καθεστώς, ενδεικτικό της κοινής αντίληψής του με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τη λειτουργία της Δημόσιας Υγείας με το ζύγι του «κόστους – οφέλους»! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που από την αρχή της πανδημίας ζητούσε Υπουργό Υγείας «κοινής αποδοχής», «έβγαζε λάδι» τους κλινικάρχες απαιτώντας μούφα – «επιτάξεις με λογικές αποζημιώσεις»!
Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά στον αγώνα για την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στη Δημόσια Υγεία, τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στο ύψος των πραγματικών αναγκών. Για μαζικές προσλήψεις υγειονομικών με σταθερή και μόνιμη σχέση εργασίας. Για την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στον ευαίσθητο αυτό τομέα. Για Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης, δωρεάν και προσβάσιμες σε όλους.
Ο λαός της περιοχής μπορεί και πρέπει να εκφράσει τη στήριξη και αλληλεγγύη του στον αγώνα και τις δίκαιες διεκδικήσεις των υγειονομικών. Είναι αγώνας που μας αφορά όλους!
Οι εξελίξεις και η στάση όλων των κομμάτων να γίνει κριτήριο πολιτικής επιλογής. Με δυνατό ΚΚΕ, να γίνει ο λαός πιο δυνατός και η επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση ανήμπορη!
