‘Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών μετά από σοβαρό πρόβλημα υγείας, ο καρδιολόγος ιατρός Γιώργος Μπαχαρούδης.
Ο Γιάννης Μαλκίδης στη σελίδα του στο fb, που τον γνωρίζε επί πολλά χρόνια αναφέρει το πλούσιο βιογραφικό του, ως επιστήμονα και ως άνθρωπο, αναφέροντας πργ΄΄αματα που δεν γνώριζαν πολλοί από εμάς.
“Εξαίρετος άνθρωπος και άρτιος επιστήμονας, μορφωμένος όσο κανείς άλλος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1987 κατοχύρωσε στο Υπουργείο Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας εφεύρεση σχετική με την ειδικότητα του και με τον τίτλο : “Καθετήρας κάθαρσης αθηρωματικών επικαθησεων των αρτηριών”.
Θέλω να σας πω δύο λόγια για μία πτυχή της καριέρας του, η οποία είναι άγνωστη στο ευρύ κοινό, και αυτό γιατί ο αείμνηστος όπως μου είχε εξομολογηθεί δεν ήθελε να νομίζουν ότι κάνει διαφήμιση προκειμένου να προσελκύει ασθενείς για το ιατρείο.
Πρόκειται για 3 διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τα οποία οι στενοί του φίλοι και οι γνωστοί του ένιωθαν περήφανοι για αυτά .
Είναι έρευνα 5 και 5 και 4 χρόνων αντίστοιχα.
Το πτυχίο του ήταν άριστα 10 !!! είχε το 1976 να εμφανιστεί απόλυτο 10…7 χρόνια, και το συγκεκριμένο το είχε εξομολογηθεί στον πατέρα του ο Κοσμήτορας της Σχολής.
Το θέμα 5 ετών μελέτης ήταν ότι το διδακτορικό του (και αυτό άριστα ) ήταν ο προάγγελος της κυκλοφορίας των φαρμάκων που διαλύουν θρόμβους στα αγγεία.
Τον κάλεσαν να το ανακοινώσει στο Tel Aviv στο Ισραήλ.
Το σημαντικό όμως είναι ότι βρήκε και σχεδίασε το πρώτο παγκοσμίως μοντέλο περιστρεφόμενου καθετήρα αγγειοπλαστικης στεφανιαιων που τώρα είναι το γνωστό Rotablator.
Πήγε και έκανε παράδοση στην εταιρεία SCHNEIDER SILLEY Ζυρίχη που είναι η εταιρία του πατέρα της αγγειοπλαστικης.
Υπέγραψε συμβόλαιο απόρρητης συνεργασίας 2 χρόνων.
Τότε το 1987 η ιδέα του ήταν “φευγατη”.
Δεν υπάρχει προηγούμενη ημερομηνία καταχώρησης τέτοιας ιδέας…αλλά δυστυχώς όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις τον ρίξανε, το δώσανε στην Φραγκφούρτη και μετά κατέληξε στην BOSTON SCIENTIFIC στην Αμερική και είναι αυτό που τώρα δουλεύει.
Με τον αείμνηστο μας συνέδεε οικογενειακή φιλία πολλών χρόνων λόγω κοινής επαγγελματικής πορείας των φίλων πατεράδων μας.
Ανταλλάσσαμε πολλά γύρω από τα τεκταινόμενα της ζωής της πόλης επικεντρώνοντας την συζήτηση μας κυρίως στις όμορφες στιγμές που ζήσαμε για λίγο χρονικό διάστημα ως γείτονες στα “Καραγατσιανά”!
Τον Απρίλιο που μας πέρασε μου έλεγε χαρακτηριστικά…
“Θυμάμαι Γιάννη που πήγαινα στο Μηχανοστάσιο (τρένων ) και παίρναμε φαγητό στο sefertasy, τα μπακιρένια και στέλναμε στους πατέρες μας το καλάθι στο Πύθιο.
Έμεινα στο βαγόνι 4 χρόνια τότε που ο σιδηροδρομικός σταθμός είχε ζωή.
Κάθε Κυριακή ξεκινούσαμε όλοι μαζί για την εκκλησία στο χωριό και Χαιρετισμούς πηγαίναμε πάλι ομάδα με φαναράκι ασετυλίνης στα χέρια.
Τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω απ όσα πέρασα…”
“Δούλευα τσιράκι στον μπάρμπα Ανδρέα Πολυμένη, στην οδό Εμπορίου, δεν είχε διακοπές ούτε Πάσχα, ούτε Χριστούγεννα και καλοκαίρι.
Ένα 50 δρχ το Σάββατο βράδυ και πήγαινα σπίτι με φρούτα ένα πεπόνι και ένα καρπουζάκι, απαγορευτικά για αγορά τότε…”
Ωραίος άνθρωπος…βγαλμένος μέσα από την πιάτσα… μεγάλο του ατού η “ζεστασιά” που απέπνεε, τόσο μακρυά από την ελιτίστικη συμπεριφορά κάποιων συναδέλφων του.”
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί την προσεχή Τρίτη 27 Μαΐου 2025 από τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου και ώρα 5:00 μ.μ
