Η Βασιλικη Χατζηβασιλειάδου, είναι Συνθέτης -Καθηγήτρια μουσικής, Αρχιμουσικός της φιλαρμονικής Δήμου Αλεξανδρούπολης. Ακριβώς πριν μία εβδομάδα η φιλαρμονική του Δήμου Αλεξανδρούπολης «έντυσε» με νότες τα τραγούδια του Βασίλη Λέκκα συνοδεύοντας τον και χαρίζοντας παράλληλα στον κόσμο μια μαγική βραδιά.
Η ίδια μιλάει στο Newsbomb.gr για τη μουσική και εξηγεί πόσο σημαντική είναι στη ζωή μας.
Σε ερώτηση για το σημαντικό είναι να διδάσκει παιδιά σε μια ακριτική μεριά της πατρίδας μας η κα. Χατζηβασιλειάδου επισημαίνει πως η μουσική έχει την μαγική ιδιότητα να διαμορφώνει χαρακτήρες.
Μια από τις συνθέσεις της είναι «ο Ύμνος της Παναγίας των Θρακών» που ερμηνεύει ο Πέτρος Γαϊτάνος.
Να αρχίσω την συζήτηση της λίγο ανορθόδοξα, πριν λίγες ημέρες ο Βασίλης Λέκκας βρέθηκε στην Αλεξανδρούπολη και έδωσε μια συναυλία καταπληκτική. Μάλιστα οι μουσικοί έπαιξαν υπό την καθοδήγηση σας, ήταν μια εμπειρία όμορφη αυτή η στιγμή;
«Ήταν μια εμπειρία πρωτόγνωρη για τα μέλη της Φιλαρμονικής Δήμου Αλεξανδρούπολης γιατί πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της συνεργασία με γνωστό τραγουδιστή . Το συγκεκριμένο μουσικό ταξίδι ξεκίνησε μήνες πριν ,συγκεκριμένα από τον Ιανουάριο του 2022 όταν ανακοινώθηκε η συνεργασία μας με τον μοναδικό Βασίλη Λέκκα. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε (καταστράφηκε αρχές Ιανουαρίου η αίθουσα μας και μεγάλο μέρος των οργάνων ,τα τραγούδια που επιλέχθηκαν ήταν πολύ απαιτητικά γιατί είχαν πολυρυθμία) ,όλοι μαζί αφιερώνοντας πολύ από τον ελεύθερο χρόνο μας καταφέραμε να έχουμε ένα ωραίο αποτέλεσμα που δικαίωσε όλους μας. Για τους πιο πάνω λόγους λοιπόν αυτή η εμπειρία αλλά και η στιγμή που ήμασταν πάνω στην σκηνή με τον Βασίλη Λέκκα ήταν από τις πιο όμορφες στιγμές που θα μείνουν χαραγμένες στην μνήμη όχι μόνο των μελών της Φιλαρμονικής αλλά και του κοινού».
Τι σας είπε ο Λέκκας για τη μουσική σας;
«Ο κ. Λέκκας δέχτηκε με μεγάλη χαρά να συμμετέχει. Όπως ανέφερε σημαντικό ρόλο παίζει η πολύ καλή πρόθεση για συνεργασία ,να παρουσιαστεί ένα τόσο σημαντικό έργο, συμβολικό στην ελληνική κοινωνία που περιγράφει την περιπέτεια της. Η ενοργάνωση των τραγουδιών που επιμελήθηκα σύμφωνα με τις δυνατότητες της ορχήστρας τον άφησαν πλήρως ικανοποιημένο καθώς δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από άλλες ορχήστρες. Ήταν μία μοναδική συνεργασία».
Διδάσκετε μουσική στα παιδιά της ακριτικής Αλεξανδρούπολης, νιώθετε ότι δίνετε ανάσες Πολιτισμού σε μια περιοχή της χώρας μας που η Παιδεία απαιτείται;
«Νομίζω πως η σωστή παιδεία απαιτείται σε ολόκληρη την Ελλάδα πόσο μάλλον η μουσική παιδεία που παίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας των παιδιών. Όλοι οι συνάδελφοι μου προσπαθούμε να βάλουμε τα παιδιά στον υπέροχο κόσμο της μουσικής και να τους θυμίσουμε ότι ο άνθρωπος γεννιέται με βασικές μουσικές ικανότητες(θυμάται μελωδίες, αισθάνεται τον ρυθμό είτε γνωρίζει μουσική είτε όχι).
Πιστεύω πως ναι δίνουμε ανάσες πολιτισμού και ένα διαφορετικό επίπεδο καλαισθησίας για να το μαθαίνουν και να το αντιλαμβάνονται τα παιδιά από μικρή ηλικία για να υπάρχει μέλλον».
Η τέχνη που προστατεύεται από τις Μούσες, είναι η «μουσική». Μια βαθιά στους αιώνες ερμηνεία που αποδεικνύει την διαδρομή της και την καταγωγή της. Η μουσική είναι ταυτόσημη με την ιστορία της Ελλάδας;
«Η μουσική των αρχαίων Ελλήνων ήταν επηρεασμένη από την μουσική των γειτονικών λαών αλλά έβαλαν σε αυτά πάνω την σφραγίδα της πνευματικότητας τους αντιμετωπίζοντας τα με ορθολογική σκέψη βάζοντας πρώτοι τις βάσεις της μουσικής θεωρίας.
Γενικά όμως η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότηςτας μας και όπως είπε ο κ. Λέκκας «τα τραγούδια μας σιγοτραγουδουν την ιστορία μας» .Ας μην ξεχνάμε πως συμβάλλει στο να θυμάται ο κάθε λαός ήθη , έθιμα, συναισθήματα (χαρά λύπη)αλλά και σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Άρα ναι η μουσική είναι ταυτόσημη με την ιστορία της Ελλάδας».
Η ελληνική γλώσσα έχει μουσικότητα;
«Η μουσική πάντα «υπηρετούσε» τον λόγο. Ας μην ξεχνάμε πως πρώτα αναπτύχθηκε η φωνητική μουσική και πολύ αργότερα η οργανική .
Πιστεύω πως πιο μελωδική είναι η αρχαία ελληνική γλώσσα .Είχαν συλλαβή βραχεία και μακρά όπου η μεταφορά της στη μουσική είχε η κάθε λέξη και τον δικό της ρυθμό.
Σήμερα δυστυχώς δεν γίνεται σε τραγούδια που είναι ευρέως γνωστά ,δεν υπάρχει σεβασμός στην ποίηση και έχουμε μόνο την απαγγελία στίχων με ρυθμική υπόκρουση σε πολλά από αυτά που ακούνε οι μικρές ηλικίες .Η ελληνική γλώσσα μπορεί να είναι μελωδική και να μας ταξιδεύει μόνο αν την αναζητήσουμε μέσα από τους μεγάλους μας ποιητές».
Συμφωνείτε με τον τρόπο που διδάσκεται η μουσική στα σχολεία; Τι θα αλλάζατε εσείς για να φέρετε τα παιδιά πιο κοντά σε αυτή την τέχνη;
«Δεν συμφωνώ με τον τρόπο που υποβαθμίζεται το μάθημα της μουσικής στα σχολεία από το ίδιο το κράτος. Υπάρχουν πλέον καθηγητές μουσικής άρτια καταρτισμένοι που μπορούν να προσφέρουν τα μέγιστα στους μαθητές τους όμως τι μπορεί να κάνει ένας καθηγητής όταν στα περισσότερα σχολειά δεν υπάρχει αίθουσα μουσικής πλήρως οργανωμένη; Δεν υπάρχουν μουσικά όργανα και ο εκπαιδευτικός πολλές φορές αναγκάζεται να τα μεταφέρει από το σπίτι του. Δεν βλέπουν το μάθημα της μουσικής ισότιμο με τα υπόλοιπα μαθήματα που διδάσκονται άρα περνάει αυτό το μήνυμα πρωτίστως στα παιδιά αλλά και στους γονείς.
Η μουσική παιδεία έπαιζε σημαντικό ρόλο στην μόρφωση των Αρχαίων Ελλήνων σε αντίθεση με σήμερα .Πρέπει λοιπόν όλοι να καταλάβουμε τον σημαντικό ρόλο που πρέπει να έχει στην σωστή διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού όχι καταργώντας ώρες και θέσεις από το μάθημα μουσικής αλλά ενισχύοντας το».
Μια Ελλάδα που έχει «γεννήσει» ένα Χατζηδάκι, έναν Θεοδωράκη έχει βαθιά μουσική κληρονομιά. Οι νέες γενιές την αγνοούν; Τι πιστεύετε;
«Η Ελλάδα δεν έχει γεννήσει μόνο τον Χατζηδάκι και τον Θεοδωράκη αλλά και άλλους σημαντικούς συνθέτες όπως τον Σκαλκώτα, Καλομοίρη, Μάντζαρο, Σαμάρα και πλήθος άλλων συνθετών που έχουν κερδίσει τον παγκόσμιο σεβασμό.
Όποιος θέλει κάτι περισσότερο στην ζωή του σε όλα τα επίπεδα και ψάχνει ανακαλύπτει πολλά πράγματα άρα δεν μπορώ να πω πως οι νέες γενιές την αγνοούν αλλά ότι ίσως όλο και λιγότεροι να ψάχνουν βαθύτερα. Αυτό βέβαια είναι επακόλουθο της υποβάθμισης της μουσικής στην παιδεία μας».
Αλήθεια, ποια ήταν η δική σας πρώτη εμπειρία με τη μουσική;
Θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδάει από μικρή ηλικία .Βρήκα βιβλία βυζαντινής μουσικής και χειρόγραφα του παππού μου που ήταν ψάλτης και είχε έρθει από την Μ.Ασία (δυστυχώς δεν τον γνώρισα)και μου προκαλούσαν δέος. Μου πήραν μικρή δώρο μια μελλοντικά και έπαιξα ένα γνωστό τραγούδι χωρίς να ξέρω μουσική. Τα πρώτα μου μαθήματα θεωρίας και σολφέζ τα έκανα με τον παπά της ενορίας μας που ήξερε Ευρωπαϊκή μουσική και μας μάθαινε τα σαββατοκύριακα μαζί με το κατηχητικό. Κατάλαβα μέσα από αυτά τα μαθήματα ότι η μουσική μου αρέσει και γράφτηκα σε ωδείο.
Από τότε δεν έχω σταματήσει να εκφράζομαι με την μουσική είτε παίζοντας είτε συνθέτοντας (Ύμνος της Παναγίας των Θρακών με τον Πέτρο Γαϊτάνο)».
Χαίρεστε για τους μαθητές σας; Ποιες είναι οι πιο δυνατές εμπειρίες που σας έχουν «χαρίσει»;
«Χαίρομαι για τους μαθητές μου καθώς πολλοί από αυτούς έχουν επιλέξει να σπουδάσουν και να γίνουν μουσικοί, ενώ όσοι έκαναν μαθήματα μουσικής αλλά τελικά σπούδασαν κάτι διαφορετικό η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους.
Οι δυνατές εμπειρίες για εμένα είναι καθημερινές :όταν μαθαίνουν κάτι καινούριο και λάμπουν τα μάτια τους ,όταν καταφέρνουν να παίξουν ένα δύσκολο κομμάτι , όταν μαθητές μου που έχουν φύγει θα έρθουν να με βρουν ή θα επικοινωνήσουν μαζί μου νοσταλγώντας τις ώρες που περνούσαμε μαθαίνοντας μουσική.
Η επιτυχία τους μετά από προετοιμασία στα μουσικά πανεπιστήμια είναι δυνατή εμπειρία Η χαρά όταν ένα ασυγκρότητα επιλέχθηκε μέσα από άλλα τόσα στη Ελλάδα να παίξει στο μέγαρο μουσικής .Οι συναυλίες που έχουμε δώσει σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Η χαρά τους όταν παίρνουν το πρώτο τους πτυχίο στην μουσική!».
Με μέλη της της φιλαρμονικής Δήμου Αλεξανδρούπολης
Τέλος, αν η κοινωνία ήταν «χτισμένη» σε πεντάγραμμο τι μελωδία θα είχε;
«Αν η σημερινή ελληνική κοινωνία αποτυπωνόταν με μουσική θα είχε πολλές διαφωνες συγχορδίες ,κλάστερς και φτωχή μελωδία».
