Σοβαρά ερωτήματα για την εθνική ασφάλεια εγείρουν οι συνεχιζόμενες τουρκικές παρεμβάσεις στον ποταμό Έβρο, οι οποίες σύμφωνα με δημοσιεύματα δεν περιορίζονται σε αγροτικές ανάγκες αλλά εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.
Σύμφωνα με αναφορές, η Τουρκία έχει ξεκινήσει άντληση υδάτων από τον ποταμό για την πλήρωση του φράγματος Çakmak στην Αδριανούπολη. Επισήμως, η κίνηση παρουσιάζεται ως στήριξη της θερινής γεωργίας, ωστόσο η μείωση της στάθμης του ποταμού μπορεί να διευκολύνει στρατιωτικές κινήσεις προς τη Δυτική Θράκη.
Ήδη από τον Ιούνιο του 2025 είχαν καταγραφεί κίνδυνοι υπεράντλησης γλυκών νερών από την τουρκική πλευρά. Παρεμβάσεις κατά μήκος της ροής του ποταμού, συμπεριλαμβανομένων καναλιών εκτροπής, μειώνουν την παροχή νερού προς τις ελληνικές περιοχές, πλήττοντας τόσο την αγροτική παραγωγή όσο και το οικοσύστημα του Δέλτα του Έβρου.
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Έβρου, Κώστας Αλεξανδρής, επεσήμανε ότι βαριά μηχανήματα και αντλίες χρησιμοποιούνται για την εκτροπή υδάτων, καλύπτοντας τις ανάγκες ρυζοκαλλιεργειών στην Τουρκία. Παράλληλα, κοντά στη συμβολή του ποταμού Εργίνη με τον Έβρο, στην περιοχή Φυλακτού Σουφλίου, θυροφράγματα εκτρέπουν μεγάλες ποσότητες νερού εντός τουρκικού εδάφους για αποθήκευση και άρδευση.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η αντιαρματική τάφρος που δημιουργήθηκε από τον Ελληνικό Στρατό το 2009, με μήκος περίπου 135 χιλιόμετρα, με στόχο την προστασία από αιφνιδιαστικές κινήσεις. Το έργο, που είχε σχεδιαστεί από τον τότε Αρχηγό ΓΕΣ στρατηγό Φραγκούλη Φράγκο, κατασκευάστηκε με στρατιωτικά μέσα, χωρίς απαλλοτριώσεις, και περιλάμβανε παράλληλα ρυζοκαλλιέργειες στις όχθες. Μετά την αποστρατεία του αρχηγού, η κατασκευή καθυστέρησε.
Σήμερα, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, η πολιτική βούληση για ενίσχυση και προσαρμογή της αμυντικής αυτής γραμμής φαίνεται να απουσιάζει. Παράλληλα, η ρητορική από την Άγκυρα συνεχίζει να είναι επιθετική, ενώ η ελληνική κυβέρνηση περιορίζεται σε γενικόλογες δηλώσεις περί «διπλωματικής επαγρύπνησης».
Οι συνθήκες στο πεδινό έδαφος ευνοούν τη δράση μηχανοκίνητων και τεθωρακισμένων μονάδων. Στην περιοχή παραμένουν ισχυρές δυνάμεις τόσο από την 1η Τουρκική Στρατιά όσο και από το ελληνικό Δ’ Σώμα Στρατού, με διαφορά ότι η Τουρκία φαίνεται να προετοιμάζεται συστηματικά, ενώ η Ελλάδα εμφανίζεται να ακολουθεί πολιτική καθησυχασμού.
Με πληροφορίες από: https://veteranos.gr/
