Ὁ Σταυρός εἶναι ἡ ὁδός πού ὁ Θεός διάλεξε, γιά νά ἔλθει στούς ἀνθρώπους καί οἱ ἄνθρωποι νά πᾶνε στόν Θεό. Πρόκειται πραγματικά γιά μία κρυμμένη περιπέτεια, μία ὁδό ὀδύνης,ὁδό ἐπίπονη καί τραγική, ἀλλά ἀληθινή καί αὐθεντική. Αὐτό ἀκριβῶς εἶναι ἡ μωρία καί τό σκάνδαλο, τό μέγα παράδοξο καί ὁ μέγας πειρασμός γιά τήν ἀνθρώπινη εὐσέβεια καί τόν ἀνθρώπινο λόγο.
Ὁ Σταυρός εἶναι τό κεφάλαιο τῆς φιλάνθρωπης σοφίας τοῦ Θεοῦ πού σώζει τόν κόσμο ἀπό τόν παραλογισμό καί τήν ἀπόγνωση, ἀπό τόν σπαραγμό, ἀπό τήν ἔκπτωση, τήν πλήρη ἐξάντληση καί τήν αὐτοαιχμαλωσία του. Ὁ Θεός στόν Σταυρό καί μέ τόν Σταυρό του σταυρώνει τίς πλάνες καί τά εἰδωλά μας, θεραπεύει τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, φωτίζει τά ἀδιέξοδα καί τά σκοτάδια μας, μᾶς μαθαίνει τίς ἀπαρνήσεις, πού θά μᾶς ἀνοίξουν τήν ὁδό τῆς ἐλευθερίας. Ὁ Σταυρός εἶναι ἡ κρίση, πού ὁ Θεός ἔδωσε στόν Υἱό Του,γιά νά κρίνει τήν κρίση μας, νά κατακρίνει τήν κατάκρισή μας, νά καταδικάσει τήν καταδίκη μας, νά αἰχμαλωτίσει τήν αἰχμαλωσία μας, νά θανατώσει τόν θάνατό μας: μέ μία λέξη νά μεταμορφώσει τόν κόσμο.
Ποιά εἶναι ὅμως ἡ προσωπική μας στάση ;
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες ἑνός κόσμου ἀπάνθρωπου καί μίας ζωῆς ἀβίωτης. Ὁ πειρασμός τῆς εὐτυχίας καταβροχθίζει τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Σταυρός ἐπάνω στόν ὁποῖο ξεγυμνώθηκε τό δαιμονικό περίπαιγμα εἶναι μιά κλήση νά ξαναμετρήσουμε τά πράγματα μέ τό μέτρο τοῦ Θεοῦ, νά ξανακοιτάξουμε τό ἀνθρώπινο εἶναι στήν ἄσκηση τῆς ἐλευθερίας καί τῆς εὐθύνης του γιά τά πράγματα τοῦ κόσμου.
Ὁ ἄνθρωπος κρίνεται πλέον ἀπό τή στάση τοῦ ἀπέναντι στόν Σταυρό τοῦ Χρίστου, τή φιλία ἤ τήν ἔχθρα του. Ἡ χριστιανική ζωή δέν ἐξαντλεῖται στά ὅρια τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ. Πρόκειται γιά μυστήριο ἀκατάληπτο καί φοβερό, πού δέν προσδιορίζεται ἀλλά προσδιορίζει, πού δέν καταργεῖ, ἀλλά ἀπελευθερώνει, πού δέν ἀναιρεῖ, ἀλλά σώζει ὅλη τήν ἱστορία, ἀνοίγοντας τήν στίς ἀδιάφθορες ἐσχατολογικές προοπτικές της.
Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀήττητης ἀδυναμίας του Θεοῦ, τῆς ἀπειροδύναμης ἀγαθότητας τῆς θεαρχικῆς ἀσθένειας. Ὁ Σταυρός εἶναι τό μέγα μυστήριο τῆς θείας φιλανθρωπίας, τό ἐνέχυρο τῆς θείας εὐσπλαχνίας καί σωτηρίας, ἡ πιό γήινη καί ψηλαφητή εἰκόνα τῆς οὐράνιας ἀγάπης.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
