Αυτές τις μέρες μου δόθηκε η αφορμή μέσα από μια συζήτηση με έναν φίλο, να σκεφτώ τον όρο ΕΥΤΥΧΙΑ.
Τι είναι λοιπόν ευτυχία? Πότε ένας άνθρωπος την έχει βρει?
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ευτυχία είναι η ευημερία και η εκπλήρωση των στόχων ενός ανθρώπου. Οπότε είναι κάτι το υποκειμενικό. Δηλαδή, για τον κάθε άνθρωπο είναι κάτι διαφορετικό.
Εγώ μέχρι σήμερα πίστευα ή θεωρούσα ότι αν οι κοντινοί μου άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι τότε ήμουν και εγώ. Οπότε ότι μπορούσα έκανα… Λάθος! Πολύ μεγάλο λάθος!
Είναι δυνατόν να μην έχω δικούς μου στόχους και θέλω? Να ζω μόνο για τους άλλους? Κι όμως.
Τελικά όταν πιάσεις πάτο ή να το πω πιο ωραία , βρεθείς πολύ χαμηλά, ξανά-προσδιορίζεις κάποια πράγματα. Είναι σαν να ξεκινάς από την αρχή. Έτσι αισθάνομαι κι εγώ. Σαν το μωρό που ξεκίνησε να κάνει τα πρώτα του βήματα. Μπορεί να μην είναι σταθερά ακόμα αλλά είναι μια αλλαγή προς το καλύτερο. Θα μου πάρει χρόνο να το συνηθίσω και να πω ότι είμαι έτοιμη. Αλλά, δεν πειράζει. Εδώ χάσαμε τόσο χρόνο με άλλα κι άλλα…
Λοιπόν το τελευταίο διάστημα έχω κάνει πράγματα για μένα (ναι για μένα, και όχι για τους άλλους!) που πραγματικά με έκαναν να νιώσω πολλά ευχάριστα συναισθήματα. Και πάνω απ’ όλα δεν αισθάνθηκα καθόλου τύψεις.
Και όπως μου είπε κι ο φίλος μου, που σας ανέφερα πιο πριν, “Από τη στιγμή που λιγουρεύεσαι ένα παγωτό και το τρως, γιατί να αισθανθείς τύψεις????”
Η ζωή είναι πολύ μικρή και οι στιγμές που θα είμαστε ευτυχισμένοι ακόμα λιγότερες. Υπάρχουν άνθρωποι που ήρθαν και έφυγαν από τη ζωή χωρίς να τη νιώσουν καθόλου. Δεν ξέρω πόσο θα ζήσω , γιατί κανείς μας δε γνωρίζει. Ένα όμως θέλω! Όσο ζήσω να μπορώ να έχω όμορφες στιγμές. Που εγώ θα επιλέξω, μαζί με αυτούς που με θέλουν. Αυτούς τους ανθρώπους που με προτιμούν όταν η ψυχή μου, γελάει. Γιατί όπως λένε και οι ίδιοι μόνο τότε με βλέπουν να χαμογελάω. Μόνο τότε “ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ”. Και για πρώτη φορά στη ζωή μου χαμογελάω ΕΓΩ και γίνονται οι ΑΛΛΟΙ ευτυχισμένοι.
Είναι τόσα λίγα αυτά που ζητάω για να με κάνουν ευτυχισμένη, που τόσο καιρό δεν καταλάβαινα γιατί δεν μπορούσα να το πετύχω.
Χαίρομαι που έστω τώρα ,βρήκα τον τρόπο για πολλά πράγματα.
” There is Always Hope “
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος. τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.
