Προ ολίγων ημερών βρεθήκατε στην Τουρκία; Τι αποκομίσατε από τις επαφές σας με την τουρκική κυβέρνηση; Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η συνεχιζόμενη πλέον κράτηση των 2 Ελλήνων αξιωματικών;
Την Τρίτη, στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασωούργο η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωβουλευτών θα υιοθετήσει ένα άκρως καταδικαστικό Ψήφισμα για την Τουρκία και την κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Το Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα, η μεγάλη πολιτική οικογένεια που ανήκει η Νέα Δημοκρατία, ύστερα και από τις συντονισμένες δικές μας ενέργειες είχε καθοριστική συμβολή στη σύνταξη του συγκεκριμένου Ψηφίσματος.
Ως πρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ-Τουρκίας, μίας επιτροπής που αποτελείται από 80 ευρωβουλευτές και Τούρκους εθνικούς βουλευτές και παρακολουθεί την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, πράγματι είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ τη γείτονα χώρα. Σε όλες μου τις συναντήσεις, στη Βουλή και στα υπουργεία Εξωτερικών και Δικαιοσύνης, το κορυφαίο επίκαιρο ζήτημα που έθεσα στους συνομιλητές μου ήταν η άμεση απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης. Παράλληλα, ζήτησα να τους επισκεφτώ και πολύ σύντομα ελπίζω να μου δοθεί η σχετική άδεια.
Το θέμα της άμεσης απελευθέρωσης θα τεθεί και από όλους τους συναδέλφους μου ευρωβουλευτές στην προσεχή συνεδρίαση της Επιτροπής που θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες στις 26 του μηνός.
Δυστυχώς, για το σημαντικό αυτό ζήτημα παραμένω επιφυλακτικός. Η τουρκική πλευρά παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι. Αυτό της «πολιτικής ομηρείας» ξένων και ευρωπαίων πολιτών. Το είδαμε στην περίπτωση του Γερμανού δημοσιογράφου, τουρκικής καταγωγής, που αφέθηκε ελεύθερος με παρέμβαση της καγκελαρίου Μέρκελ μετά από 14 μήνες εγκλεισμού του στις τουρκικές φυλακές. Το βλέπουμε στην περίπτωση του Αμερικανού πάστορα που παραμένει για ένα χρόνο έγκλειστος και μάλιστα αντιμετωπίζει βαρύτατες κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα.
Στην Τουρκία, με βάση τον ποινικό της κώδικα, μπορεί κάποιος να παραμείνει προφυλακισμένος χωρίς δίκη για πέντε ολόκληρα χρόνια. Όταν σε κάθε δημοκρατική χώρα, αλλά και στη χώρα μας, το ανώτατο όριο προφυλάκισης, δεν ξεπερνά τους 18 μήνες.
Σας ανησυχεί η προοπτική ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο; Πως θα πρέπει η χώρα μας να αντιμετωπίσει την εντεινόμενη τουρκική επιθετικότητα; Έχει ευθύνες η ελληνική κυβέρνηση για την κλιμάκωση του τουρκικού αναθεωρητισμού;
Η Ελλάδα ως πλήρες μέλος της ΕΕ, με αυτοπεποίθηση και ψυχραιμία οφείλει να αντιμετωπίσει την προκλητικότητα της Τουρκίας. Μετά την 15η Ιουλίου 2016 και την καταστολή του πραξικοπήματος, παρατηρούμε μία ριζική αλλαγή της πολιτικής της Τουρκίας.
Μία πολιτική που καμία σχέση δεν έχει με τις υποχρεώσεις ενός υπό ένταξη στην ΕΕ κράτους. Ένα κράτος που παραβιάζει βασικούς κανόνες του Κράτους Δικαίου και απομακρύνεται «με ταχύτητα φωτός» από τα ευρωπαϊκά κεκτημένα ρέποντας προς τον αυταρχισμό.
Η Τουρκία για δύο σχεδόν χρόνια βιώνει ένα ιδιότυπο καθεστώς «έκτακτης ανάγκης». Και σύμφωνα με στοιχεία της τουρκικής κυβέρνησης, 150.000 Τούρκοι πολίτες , δικαστικοί, στρατιωτικοί, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, έχουν διωχθεί και συλληφθεί. Υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προστασίας των μειονοτήτων, παραβίαση κάθε έννοιας του κράτους δικαίου.
Κυριαρχεί επίσης αυτά τα δύο χρόνια και μία διαρκώς κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα έναντι και των γειτόνων της Τουρκίας, αλλά και της ΕΕ.
Για πρώτη φορά τέθηκε από επίσημα τουρκικά χείλη θέμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης. Μία Διεθνής Συνθήκη που φέρει την υπογραφή όλων των μεγάλων χωρών της εποχής και διασφάλισε για περίπου 100 χρόνια την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή μας, μία ιδιαίτερα εύφλεκτη περιοχή. Κάτι που αναγνώρισε σε Ψήφισμά του για το «πάγωμα» των ενταξιακών συνομιλιών με την Τουρκία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και υιοθέτησε με πολύ μεγάλη πλειοψηφία τροπολογία που είχα την τιμή να καταθέσω μαζί με τον τότε πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων Γερμανό ευρωβουλευτή Έλμαρ Μπροκ με την οποία καταδικάζεται απερίφραστα η ανιστόρητη τάση αναθεωρητισμού της Συνθήκης της Λωζάννης από τον Τούρκο πρόεδρο.
Η τουρκική επιθετικότητα κορυφώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες. Με τον εμβολισμό του σκάφους του Λιμενικού Σώματος στα ελληνικά χωρικά ύδατα στα Ίμια και τις επιθετικές ενέργειες στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου. Με την εισβολή στο Αφρίν της Συρίας.
Όλα αυτά τα παρακολουθεί και με ιδιαίτερη ανησυχία και πολύ έντονο προβληματισμό η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και τα καταδικάζει απερίφραστα σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις των προέδρων Τουσκ και Γιούνκερ. Αλλά και τις αντίστοιχες δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι και του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΕΛΚ στο ΕΚ Μάνφρεντ Βέμπερ.
Και δεν είναι ούτε η πρώτη καταδικαστική δήλωση, ούτε ασφαλώς η μόνη. Οι εκθέσεις προόδου της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας κάθε χρόνο καταδικάζουν απερίφραστα μεταξύ των άλλων τις επιθετικές ενέργειες της τουρκικής πλευράς κατά των ελληνικών χωρικών υδάτων, του ελληνικού εναέριου χώρου και κατά της ΑΟΖ της Κύπρου χαρακτηρίζοντας την Τουρκία ως μία χώρα που δεν σέβεται τις σχέσεις καλής γειτονίας.
Όλα αυτά αποτελούν μία ιστορική δικαίωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή που είχε προβλέψει ότι οι άυλες πολιτικές ωφέλειες από την ένταξή μας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες θα είναι σαφώς μεγαλύτερες από τις απτές οικονομικές.
Στην Ελλάδα, μετά τη Μεταπολίτευση αφήσαμε τα εθνικά μας θέματα (κατά κανόνα) έξω από την πολιτική αντιπαράθεση. Μια σπουδαία κατάκτηση για τον λαό μας που πρέπει να φυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού.
Θα ήταν καταστροφικό σήμερα, να χρησιμοποιήσουμε τα εθνικά μας θέματα ως «σημαίες κομματικής ευκαιρίας». Με διαρροές και «non papers». Το παράδειγμα πρέπει να το δώσουμε όλοι μας, με πρώτη την κυβέρνηση, το Μαξίμου και προσωπικά τον Πρωθυπουργό.
Με εθνική συναίνεση και συνεννόηση ας προασπίσουμε τα εθνικά μας δίκαια, διαφυλάττοντας την Πατρίδα μας από κάθε εξωτερικό κίνδυνο.
Μήπως το κόμμα σας θα έπρεπε να αναθεωρήσει τη στάση του στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων; Υπάρχει όντως παράθυρο ευκαιρίας επίλυσης της χρονίζουσας εκκρεμότητας επ΄ωφελεία των εθνικών συμφερόντων;
Όπως σας ανέφερα και παραπάνω, τα εθνικά θέματα θα πρέπει να είναι εκτός των κομματικών αντιπαραθέσεων . Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση και μάλιστα ως επισπεύδουσα άνοιξε το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Ένα θέμα που υπάρχει από το μακρινό 1945 και τα ψευτοβαφτίσια του Τίτο στη συγκεκριμένη περιοχή, με το όνομα “Μακεδονία”.
Μετά τα συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ο σημερινός πρωθυπουργός, προέταξε στην πολιτική ατζέντα αυτό το θέμα, όχι για να το επιλύσει αλλά για να δημιουργήσει πρόβλημα –έτσι φαντάστηκε και φαντασιώθηκε- στους πολιτικούς του αντιπάλους και κυρίως στη Νέα Δημοκρατία. Και σήμερα σύρεται, αν αυτό επιβεβαιωθεί σε μία απαράδεκτη για τα εθνικά μας συμφέροντα «λύση σε τεύχη». Που καμία σχέση δεν έχει με την εθνική γραμμή «έναντι όλων» που χαράχτηκε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008. Τρανή απόδειξη, οι πρόσφατες δηλώσεις του Σκοπιανού πρωθυπουργού. Που έριξαν τις μάσκες.
Υπάρχει στην παρούσα φάση περιθώριο εθνικής συνεννόησης ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις; Μήπως η αναγκαιότητα της Συνταγματικής Αναθεώρησης θα έπρεπε να τεθεί υπεράνω τυχόν κομματικών σκοπιμοτήτων;
Δυστυχώς άλλο ένα πολύ σοβαρό πεδίο Πολιτικής, ο Καταστατικός Χάρτης της χώρας, το Σύνταγμα της χώρας, αντιμετωπίζεται όπως και τόσα άλλα από τη σημερινή κυβέρνηση σαν ένα ακόμη επικοινωνιακό πυροτέχνημα.
Είχα την τιμή να εισηγηθώ, ως Γραμματέας του κόμματος από το 2013 στις προσυνεδριακές μας διαδικασίες από τον ιστορικό χώρο του Βουλευτικού στο Ναύπλιο –παρουσία του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά- τη ανάγκη μετάβασης της χώρας μας από την 3η στην 4η Ελληνική Δημοκρατία με την ψήφιση ενός νέου καταστατικού χάρτη με «επαναστατικές» κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Σε περιόδους κρίσεως αυτοί που κάνουν τομές γράφουν Ιστορία. Έτσι έχουν καταγραφεί με θετικό αποτύπωμα στην Ιστορία ο Καποδίστριας, ο Τρικούπης, ο Βενιζέλος, ο Καραμανλής.
Και μάλλον την ερώτηση που μου υποβάλλατε «περί κομματικών σκοπιμοτήτων» θα έπρεπε να την κάνετε στα κυβερνητικά στελέχη που και στο ζήτημα της Συνταγματικής Αναθεώρησης δρουν με τον άκρατο λαϊκισμό που τους διακατέχει. Θεωρώντας, ότι δήθεν με τη συνταγματική αναθεώρηση θα αλλάξουν την εις βάρος τους βαριά ατζέντα.
Η εθνική συνεννόηση δεν χρειάζεται λόγια, αλλά πράξεις. Τέτοια δείγματα γραφής δεν έχει δείξει ούτε το κυβερνών κόμμα ούτε ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν μπορείς την ίδια ώρα που βρίζεις σκαιότατα και κατηγορείς για τα πάντα τους πολιτικούς σου αντιπάλους να μιλάς και για συναίνεση.
Προ εβδομάδος ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς χαρακτήρισε απαραίτητο εταίρο της Νέας Δημοκρατίας το Κίνημα Αλλαγής. Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη ή θεωρείτε πως ο τόπος θα ωφεληθεί περισσότερο από την αυτοδυναμία του κόμματος σας;
Η μόνη άποψη που συμμερίζομαι απολύτως είναι η άποψη της ελληνικής κοινωνίας. Η άμεση διενέργεια εκλογών για την απεμπλοκή της χώρας με το μικρότερο δυνατόν κόστος από τη σημερινή κυβέρνηση.
Από μία κυβέρνηση που αποτελεί την επιτομή του λαϊκισμού.
Και αυτή τη μάχη θα δώσουμε στις επόμενες εκλογές που πιστεύω ότι θα πραγματοποιηθούν πολύ σύντομα.
Να νικήσουμε ολοκληρωτικά τη σύγχρονη μορφή του ολοκληρωτισμού που είναι ο λαϊκισμό.
Και σε αυτή τη μάχη δεν περισσεύει καμία σοβαρή δημοκρατική δύναμη. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη.
