Απίστευτες συκοφαντίες από τους FT για το πατριωτικό κίνημα στην Αλεξανδρούπολη.
Η Αλεξανδρούπολη αποτέλεσε σύμφωνα με τους Financial Times την πόλη στην οποία εξελίχθηκε η παρέμβαση των Ρώσων διπλωματών που απελάθηκαν από την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τους FT που επικαλείται δύο πηγές με γνώση των δραστηριοτήτων τους οι δύο διπλωμάτες ήταν γνωστοί στην πόλη στην οποία διαμένει μια μικρή κοινότητα Ρώσων με ελληνικές διασυνδέσεις.
Οι δύο διπλωμάτες υπενθυμίζουν οι FT κατηγορήθηκαν για συνεργασία με επιχειρηματίες προκειμένου να δωροδοκήσουν τοπικούς κρατικούς αξιωματούχους, Ορθόδοξους μητροπολίτες, μέλη πολιτιστικών ενώσεων και ακροδεξιών οργανώσεων στη βόρεια Ελλάδα προκειμένου να αντιταχθούν στη συμφωνία των Πρεσπών για το Σκοπιανό.
«Οι Ρώσοι ήθελαν να διαλύσουν τις διαπραγματεύσεις και γι’ αυτό αναβάθμισαν τη συνηθισμένη ανάμειξή τους στη Μακεδονία και τη Θράκη» δηλώνει ανώτερος Έλληνας διπλωμάτης στους FT.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα η μια από τις απόπειρες δωροδοκίας απέτυχε όταν Έλληνας αξιωματικός ανέφερε το περιστατικό στους ανωτέρους του.
«Για την Ελλάδα να διώξει Ρώσους αξιωματούχους είναι υπερβολικό, όχι μόνο γιατί υπάρχουν πολιτισμικοί και θρησκευτικοί δεσμοί ανάμεσα στις δύο χώρες. Η Ελλάδα κυβερνάται από ένα κόμμα που κάποτε απολάμβανε των στενών δεσμών με το Κρεμλίνο» παρατηρούν οι FT και προσθέτουν μια δήλωση του Έλληνα αξιωματούχου «πιστεύω ότι δεν έχει προηγούμενο. Ακόμα και στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου, όταν ήμασταν ένα κράτος πρώτης γραμμής κατά του Συμφώνου της Βαρσοβίας, η Ελλάδα είχε αποφύγει να απελάσει ανατολικοευρωπαίους διπλωμάτες».
Οι Ρώσοι διπλωμάτες πιστεύεται ότι πλήρωσαν ακροδεξιές οργανώσεις δια μέσου ενός Έλληνα επιχειρηματία. «Μπορείς να εξαγοράσεις μεγάλη στήριξη με 20-30.000 ευρώ στην Αλεξανδρούπολη όπου η ανεργία είναι υψηλή και οι νέοι άνθρωποι είναι εξοργισμένοι με τα υπάρχοντα πολιτικά κομματα» δηλώνει στους FT διπλωμάτης δυτικής χώρας και προσθέτει «είναι μια εκλεπτυσμένη επιχείρηση που έγινε με το προπέτασμα των μακροχρόνιων πολιτιστικών δεσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Ρωσία και την κοινή θρησκευτική κληρονομιά».
