Το νομοσχέδιο που καταθέτει για ψήφιση η κυβέρνηση για τον περιορισμό των διαδηλώσεων δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συνέχιση των προσπαθειών των τελευταίων κυβερνήσεων να εξαφανίσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα εξυπηρετώντας τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα καθώς και τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δημοκρατικά δικαιώματα της απεργίας και των διαδηλώσεων.
Ο σχεδιασμός του περιορισμού της συνδικαλιστικής δράσης και της κοινωνικής αντίδρασης αποτελεί διαχρονικό «πόθο» των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων και πλέον βρίσκει σύμμαχο μία Κυβέρνηση που θέλει να εκμηδενίσει την αντίδραση κάθε διαφορετικής φωνής στο έργο της και κάθε συλλογικής κινηματικής διαδικασίας που θα αντιστέκεται απέναντι σε πολιτικές που θα καταρρακώνουν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, που θα ξεπουλούν δημόσιες υπηρεσίες και το δημόσιο χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών.
Με το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση φέρνει ρυθμίσεις τις οποίες και η συντονιστική επιτροπή των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος γνωμοδοτεί ότι πλήττουν τον πυρήνα του δικαιώματος του άρθρου 11 του Συντάγματος και βρίσκονται εκτός Συνταγματικού πλαισίου:
• “Ο οργανωτής της διαδήλωσης οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αστυνομία ή λιμενική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας κι επικοινωνίας του οργανωτή (φυσικό πρόσωπο), τον ακριβή τόπο, το χρόνο έναρξης, λήξης, το σκοπό και το δρομολόγιο της διαδήλωσης.” (άρθρο 3)
• Ο οργανωτής της συγκέντρωσης “συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό Διαμεσολαβητή (σύνδεσμος μεταξύ διαδηλωτών και κράτους) και συμμορφώνεται στις υποδείξεις του παρέχοντας συνδρομή στην τήρηση της τάξης.” (άρθρο 4)
• Αν η κινητοποίηση (πορεία, συγκέντρωση, διαδήλωση) δεν γνωστοποιηθεί “η αστυνομική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυσης της ανωτέρω συνάθροισης..” (άρθρα 3 και 9). Επιπλέον, “επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται (κι αν ακόμα έχει γνωστοποιηθεί), αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής.” (άρθρο 8)
Η προληπτική πλήρης απαγόρευση των συναθροίσεων με απόφαση της Αστυνομικής ή Λιμενικής Αρχής δεν εμπίπτει στην ουσία και το πνεύμα του Συντάγματος.
• “Ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής και της ιδιοκτησίας τους…” (άρθρο 14)
Με τη διάταξη αυτή ενορχηστρώνεται κι ανοίγει ο δρόμος για εκτεταμένες προβοκάτσιες. Επίσης σύμφωνα και με την ανακοίνωση των Δικηγορικών Συλλόγων η παράβαση των νόμιμων υποχρεώσεων του οργανωτή μιας συνάθροισης δεν μπορεί να συνεπάγεται αντικειμενική ποινική ή αστική ευθύνη του, καθώς τούτο έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ενοχής και της υπαιτιότητας.
• Για την απαγόρευση λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των διαδηλωτών και η δυνατότητα της αστυνομίας για αλλαγή δρομολογίου ή τόπου συγκέντρωσης. (άρθρο 7, παρ. 4)
• “Εξουσιοδοτείται ο υπουργός δημόσιας τάξης να ρυθμίζει τα περί διάλυσης των συγκεντρώσεων” κατά το δοκούν και με συνοπτικές διαδικασίες. (άρθρο 15)
Με πρόσχημα ότι «οι λίγοι ταλαιπωρούν τους πολλούς» η Κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλει ένα αντιδημοκρατικό, αντισυνταγματικό και αυταρχικό νομοσχέδιο που θυμίζει άλλες δυσάρεστες εποχές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και ο μόνος δρόμος όλων των δημοκρατικών πολιτών αυτής της χώρας είναι να αγωνιστούμε για την απόσυρση του νομοσχεδίου περιφρουρώντας το Σύνταγμα μας και τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται μέσα από αυτό.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε όλο το Δημόσιο αλλά και Ιδιωτικό τομέα, όλους τους δημοκρατικούς πολίτες να συμμετέχουν μαζικά στην κινητοποίηση για να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
ΠΕΜΠΤΗ 09 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
Όλοι μαζί
20:00 μπροστά στο Εργατικό Κέντρο Έβρου στην Αλεξανδρούπολη
20:00 στην πλατεία Ορεστιάδας μπροστά στο Δημαρχείο
