Στην αποκατάσταση και ανάδειξη του περίκεντρου ναού του αρχαιολογικού χώρου της Μαξιμιανούπολης Ροδόπης, σημαίνουσας πόλης της Θράκης κατά τη Βυζαντινή περίοδο, προχωρά το Υπουργείο Πολιτισμού.
Το έργο επικεντρώνεται σε τέσσερα κρίσιμα τμήματα του ναού:
στο μαρμάρινο τέμπλο,
στο βόρειο αρκοσόλιο,
στο νότιο αρκοσόλιο,
και στη νοτιοδυτική γωνία του νάρθηκα.
Κύρια ζητήματα που αντιμετωπίζονται, είναι η μέτρια κατάσταση διατήρησης, η κρίσιμη δομική παθολογία του μνημείου, η απώλεια δομικού υλικού, οι παραμορφώσεις και η αστάθεια.
Συγκεκριμένα το έργο αφορά στη συντήρηση του τοιχογραφικού διακόσμου, των δαπέδων και των μαρμάρινων μελών του, στην αποκατάσταση οργανικών τμημάτων όπως το σύνθρονο, το τέμπλο και ο άμβωνας, καθώς και στη βελτίωση της προσβασιμότητάς του.
Ειδικότερα οι εργασίες δομικής αποκατάστασης του βορείου αρκοσολίου περιλαμβάνουν την προστασία των τοιχογραφημένων τμημάτων του, την καθαίρεση σαθρών υλικών και την αναδόμηση του χαμένου κάτω τόξου. Αντίστοιχες εργασίες δομικής αποκατάστασης, καθαίρεσης, συμπλήρωσης και μερικής αναδόμησης του χαμένου τόξου, γίνονται και στο νότιο αρκοσόλιο. Στη νοτιοδυτική γωνία του νάρθηκα οι εργασίες αφορούν σε καθαίρεση σαθρών υλικών και εφαρμογή νέων. Με βάση την υδραυλική μελέτη αντιμετωπίζεται και η διαχείριση των όμβριων απορροών στον αρχαιολογικό χώρο, ενώ σύμφωνα με τη φυτοτεχνική μελέτη επιτυγχάνεται η αποτελεσματική προστασία του μνημείου από την αυτοφυή βλάστηση.
Ιστορικά στοιχεία
Ο ναός έφερε γραπτό διάκοσμο που σώζεται αποσπασματικά και σε χαμηλό ύψος, καθώς και πλούσιο γλυπτό διάκοσμο (τέμπλου, άμβωνος), τμήμα του οποίου διασώζεται στον χώρο. Εντός του ναού έχει εντοπιστεί πλήθος ταφών που χρονολογούνται μετά τον 11ο αιώνα. Η πόλη καταστράφηκε οριστικά μετά την επιδρομή του Τσάρου Ιωάννη Καλογιάννη. Ωστόσο υπήρξε από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα της Θράκης στη βυζαντινή περίοδο μαζί με την Αναστασιούπολη–Περιθεώριο.
Η Μαξιμιανούπολη (μετέπειτα Μοσυνόπολη) ήταν οχυρωμένη πόλη της Αιγαιακής Θράκης, κοντά στη σημερινή Κομοτηνή, κτισμένη στη θέση του αρχαίου οικισμού Παισούλαι. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Μαξιμιανό και άκμασε από τον 4ο αι. μ.Χ., με ισχυρά τείχη και σημαντικό εκκλησιαστικό ρόλο, ως έδρα Επισκόπου και αργότερα αυτοκέφαλη Αρχιεπισκοπή. Από τον 7ο αι. έως τον 9ο αι. εξελίχθηκε σε κέντρο του Βυζαντινού θέματος του Βολερού. Τον 11ο αιώνα ανεγέρθηκε ο επισκοπικός ναός με σπάνιο ακανόνιστο εξάγωνο σχήμα, πολυτελή μαρμάρινα και γλυπτά διακοσμητικά στοιχεία, καθώς και βαπτιστήριο. Οι ανασκαφές (1999–2008) αποκάλυψαν το μνημείο, πλήθος ταφών και ευρήματα βυζαντινής κεραμικής (12ος–13ος αι.).
Λίνα Μενδώνη: “Ακόμη ένα σημαντικό μνημείο προστίθεται στον πολιτιστικό χάρτη της Ροδόπης”
“Η ιστορική σημασία της Μαξιμιανούπολης είναι αναμφισβήτητη, παρά το γεγονός ότι γνώρισε ολοκληρωτική καταστροφή και εγκαταλείφθηκε τον 13ο αιώνα”, τονίζει η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, και προσθέτει: “Οι ανασκαφές στον περίκεντρο ναό, εκτός από τα σημαντικά τεκμήρια και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός σπουδαίου μνημείου, αποκάλυψαν και έναν ανεπτυγμένο οικισμό που παρήγαγε πλούσια δείγματα βυζαντινής εφυαλωμένης κεραμικής”.
Το έργο, προϋπολογισμού 1,5 εκατ. ευρώ, χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Πηγή: https://www.ertnews.gr
