Το καλό ελαιόλαδο είναι το α και το ω της ελληνικής διατροφής, αλλά δυστυχώς πολλές φορές πέφτουμε θύματα κάποιων επιτήδειων που νοθεύουν το λάδι….
Η παλιά διαφήμιση με τη γυναίκα που καταλάβαινε από μία σταγόνα λάδι αν είναι καλό το ελαιόλαδο, βασιζόταν στον παραδοσιακό κλασικό τρόπο γευσιγνωσίας που ισχύει ακόμα και σήμερα.
Βέβαια, πολλοί θεωρούν ότι το ελαιόλαδο δοκιμάζεται στο ψωμί, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Η ποιότητα του λαδιού φαίνεται με την όσφρηση και τη γεύση, αλλά όχι με το χρώμα.
Μάλιστα, οι γευσιγνώστες δοκιμάζουν το λάδι σε ειδικά ποτήρια μπλε χρώματος.
Για όσους θέλουν να δοκιμάσουν στο σπίτι, θα πρέπει να βάλουν λίγη ποσότητα ελαιόλαδου σε ένα γυάλινο ποτήρι λευκού κρασιού (κοίλο, που κλείνει προς το πάνω) για να αιχμαλωτιστούν τα αρώματά του.
Στη συνέχεια, κρατάμε με τη χούφτα το ποτήρι για περιπου 20 δευτερόλεπτα, προκειμένου να ζεσταθεί λίγο το λάδι και να απελευθερώσει τα αρώματά του.
Τα αρώματα ενός καλού ελαιόλαδου παραπέμπουν σε φρέσκια ελιά και σε αρώματα χορταριών και φύλλων.
Αν όμως το λάδι είναι κακής ποιότητας, οι μυρωδιά είναι βαριά και όχι ευχάριστη.
Πίνουμε μία γουλιά από το λάδι, χωρίς όμως να την καταπιούμε. Παίρνουμε μία ανάσα από το στόμα, νιώθουμε τη γεύση του ελαιόλαδου και μετά το καταπίνουμε.
Το καλής ποιότητας λάδι αφήνει μια ελαφρά πικράδα στο στόμα και μια αίσθηση ελαφρού καψίματος στο λαιμό, σαν να είναι πικάντικο. Η αίσθηση της πίκρας και του καψίματος οφείλονται στην ελαιοκανθάλη, μια ισχυρής αντιφλεγμονώδη ουσία του ελαιόλαδου.
