Η αγάπη και η τρυφερότητα μιας μαμάς μένουν ανεξίτηλες στην καρδιά ενός παιδιού. Ορισμένες συμπεριφορές, κάποιες συνήθειες, πολλές πράξεις, μυρωδιές, γεύσεις και στιγμές εγγράφονται σε συνειδητό και υποσυνείδητο για τα καλά. Γι’ αυτό, παρηγορηθείτε μαμάδες. Λάθη και παραλείψεις θα γίνουν όμως αυτό που τελικά θα μείνει από εσάς είναι η ανευ όρων λατρεία προς το το σπλάχνο σας.
Το συγκινητικό αυτό κείμενο γράφτηκε από μια μαμά για τη μητέρα της και πραγματικά, μας συγκίνησε πολύ.
«Αγαπημένη μου μαμά,
Δεν θυμάμαι αν το σπίτι μας ήταν μεγάλο ή μικρό.
Δεν θυμάμαι αν είχες ακριβό αυτοκίνητο ή αν έπρεπε να πάρουμε το λεωφορείο.
Δεν θυμάμαι αν το σπίτι ήταν καθαρό και τακτοποιημένο ή αν ήταν γεμάτο στίβες από πιάτα και σκόρπια παιχνίδια στο πάτωμα.
Δεν θυμάμαι αν το καροτσάκι μου ήταν καινούργιο ή μεταχειρισμένο, αν είχα καινούρια παιχνίδια ή φορούσα ρούχα επώνυμων σχεδιαστών.
Δεν θυμάμαι αν είχαμε πολλά χρήματα.
Δεν θυμάμαι αν ήσουν βαμμένη και ντυμένη με ακριβά ρούχα. Στα μάτια μου ήσουν πάντα τέλεια.
Δεν θυμάμαι τα δάκρυά σου ούτε τις φορές που θύμωσες μαζί μου.
Αυτό που θυμάμαι, όμως, είναι να νιώθω ασφάλεια στην αγκαλιά σου.
Θυμάμαι το πρόσωπό σου από πάνω μου όταν έκλαιγα.
Θυμάμαι ότι με τάιζες όταν πεινούσα και μου χάιδευες το κεφάλι όταν πονούσα.
Θυμάμαι τη μυρωδιά σου και τη γλυκιά σου φωνή.
Θυμάμαι το υπέροχο χαμόγελό σου.
Θυμάμαι πώς έπαιζες και κυλιόσουν μαζί μου στα πατώματα.
Θυμάμαι ότι μου έμαθες για την αγάπη πριν από οτιδήποτε άλλο και πως ήσουν το καταφύγιό μου.
Ποτέ δεν χρειάστηκε να παλέψω για να κερδίσω την αγάπη σου.
Σε ευχαριστώ που μου έμαθες ότι η αγάπη δεν έχει όρια και είναι ειλικρινής.
Αυτά θα θυμάμαι πάντα μαμά.
Σ’ ευχαριστώ που μου χάρισες τόσο όμορφες αναμνήσεις.»
