Το μεσημέρι μας βρήκε στην λαϊκή αγορά της Κομοτηνής. Κι όμως οι παραγωγοί και οι μικροπωλητές τα μαζεύαν ήδη. Τίποτα δεν θύμιζε άλλες εποχές που διατηρούσε το ενδιαφέρον πωλητών κι αγοραστών έως αργά το μεσημέρι.
«Πώς τα πήγατε;» ρωτήσαμε ένα παραγωγό που κούνησε το κεφάλι και έδειξε μπροστά του. «Ο καλός καιρός βοήθησε σήμερα, οπότε δεν θα γυρίσουμε πίσω με την παραγωγή μας απούλητη. Αλλά έχει συμβεί κι αυτό τον τελευταίο χρόνο περισσότερες φορές από ό,τι συνήθως», μας είπε. Τα λαχανικά της εποχής, αλλά και τα φρούτα, μήλα και πορτοκάλια «βάφουν» πολύχρωμους στους πάγκους. Από κοντά και οι ντομάτες Κρήτης που έκαναν την εμφάνισή τους. Μαζί και κάποιες λιγοστές μεταποιητικές προσπάθειες, καλαμποκάλευρο, τουρσί κ.α.
Ο κος Αντώνης από την περιοχή του Δήμου Μαρωνείας – Σαπών έχει ήδη φορτώσει τα «απομεινάρια μιας ημέρα» στην καρότσα του αγροτικού οχήματος. «Καλό το ταμείο;» «Δόξα το Θεό, δεν γκρινιάζουμε. Μαθημένοι είμαστε στις δυσκολίες», απάντησε. Κι εδώ από τον ίδιο και πιο κάτω από άλλο συνάδελφό του το αίτημα της επιστροφής στις λαϊκές αγορές κάθε εβδομάδα είναι αυτό που κυριαρχεί. «Όλα τα άλλα τα παλεύουμε» σημείωναν προσθέτοντας, «Ακόμη και τον φοβισμένο κόσμο».
Πράγματι, παρατηρήσαμε τους πολίτες να πραγματοποιούν τις αγορές τους και να απομακρύνονται πιο σύντομα από το χώρο της λαϊκής. Στην εποχή προ του κορονοϊού οι πάγκοι με τα ρούχα, τα παπούτσια και τις τσάντες είχαν την τιμητική τους. Στα δε φρούτα και τα λαχανικά ποτέ δεν έλειπαν τα παζάρια και τα πειράγματα.
Όπως και τώρα δεν λείπει μια μπουκιά στο πόδι, λίγο ψωμί, μεζέδες πρόχειροι και λίγο, ίσα ίσα να «κάψει» τη γλώσσα, το τσίπουρο. Γιατί είχαν δουλειά μπροστά τους ακόμη, προϊόντα να φορτώσουν και χιλιόμετρα να διανύσουν, ο δρόμο της επιστροφής τους περίμενε με την κούραση από την ορθοστασία συνοδό.
