Η κυβέρνηση, ενώ εδώ και ένα χρόνο δεν έχει λάβει ουσιαστικά κανένα μέτρο στήριξης για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, προχώρησε σε ρυθμίσεις και αποφάσεις, εν μέσω πανδημίας, για τον χαρακτηρισμό σχολικών μονάδων ως Πρότυπων και Πειραματικών και μάλιστα χωρίς κανένα διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα. Η προσπάθεια γενίκευσης των Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων δεν είναι ξεκομμένη από την υπόλοιπη αντιεκπαιδευτική πολιτική. Μια πολιτική βγαλμένη από τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, που υπηρέτησε πιστά και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. νόμος Γαβρόγλου, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής στα ΑΕΙ, νόμος για την επαγγελματική εκπαίδευση, αξιολόγηση, τράπεζα θεμάτων – όλα στη γραμμή της έκθεσης Πισσαρίδη) που σε καμία περίπτωση δεν έχουν να κάνουν με τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.
Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για μετατροπή του 6ου Γυμνασίου της Αλεξανδρούπολης σε Πειραματικό, πάρθηκε έπειτα από πρόταση της Διευθύντριας ΔΙΔΕ Έβρου και του βουλευτή της ΝΔ Χ. Δερμεντζόπουλου, παρά την αντίθεση του συλλόγου διδασκόντων του 6ου Γυμνασίου.
Με απόφαση του Δημάρχου το νεοσύστατο 6ο Γυμνάσιο θα μεταφέρονταν τον Σεπτέμβρη στο νεοανεγειρόμενο σχολικό κτήριο στην περιοχή ΚΕΓΕ. Από το κτιριολογικό όμως της κατασκευής του μέσω ΕΣΠΑ, έπρεπε να μεταφερθεί το 4ο Γυμνάσιο της πόλης. Μέσα σε λίγες μέρες άλλαξε η απόφαση αυτή και στο νέο κτήριο θα μεταφερθεί τελικά το 4ο Γυμνάσιο ενώ στο δικό του κτήριο (επί της οδού Αυτ. Θεοδώρας) θα λειτουργήσει το 6ο ως Πειραματικό.
Σήμερα πια είναι ορατές οι συνέπειες της ίδρυσης Πειραματικού που έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται αλυσιδωτές επιδράσεις και αντιδράσεις σε μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς.
Οι εκπαιδευτικοί του 4ου Γυμνασίου διαμαρτύρονται γιατί ξαφνικά χωρίς κανείς να ζητήσει τη γνώμη τους, πληροφορούνται από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης τις αποφάσεις των αρμοδίων για μετεγκατάσταση του σχολείου τους
Οι γονείς του 4ου Γυμνασίου και η Ένωση Γονέων διαμαρτύρονται γιατί το τίμημα της ίδρυσης του πειραματικού σχολείου θα το πληρώσουν τα παιδιά της Α΄ και Β΄ τάξης του σχολείου τους, αφού ή θα πρέπει να μετακινούνται καθημερινά σε μεγάλη απόσταση ή θα χρειαστεί να αλλάξουν σχολείο (αν καταφέρουν να βρουν θέση), εκπαιδευτικούς και παρέες, με τις όποιες συνέπειες στην ψυχολογία τους, στην εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και στον οικογενειακό προγραμματισμό.
Ως ΤΕ του ΚΚΕ θεωρούμε πως πρέπει να αποσυρθεί η απόφαση ίδρυσης Πειραματικού Γυμνασίου γιατί μόνο διακρίσεις και προβλήματα δημιουργεί. Μετά από πολλά χρόνια η πολυπόθητη κατασκευή νέων σχολικών μονάδων στο Δήμο Αλεξανδρούπολης αποτελεί μια ελάφρυνση στο σοβαρό στεγαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η ίδρυση Πειραματικού Γυμνασίου βάζει εμπόδια όχι μόνο στη «χωροθέτηση» του μαθητικού και εκπαιδευτικού δυναμικού αλλά και στην παροχή ισότιμης εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές χωρίς κατηγοριοποιήσεις και διακρίσεις «αριστείας».
Στα πειραματικά σχολεία η επιλογή γίνεται με κλήρωση, με αποτέλεσμα να καταργούνται τα γεωγραφικά όρια, να εισάγεται περιορισμένος αριθμός μαθητών και να ανοίγει ο δρόμος για την επιλογή σχολείου από τους γονείς. Έτσι προχωρά η κατηγοριοποίηση των σχολείων σε «άριστα» και «κατώτερα», δημιουργούνται σχολεία πολλών ταχυτήτων, μεγαλώνει ο ανταγωνισμός μεταξύ των μαθητών. Αντικειμενικά ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, με διαφορετική χρηματοδότηση, διαφορετικό πρόγραμμα, διαφορετικά μαθήματα.
Το νομοθετικό πλαίσιο όμως που καθορίζει τη λειτουργία τους προβλέπει εκπαιδευτικούς χωρίς οργανικές θέσεις αλλά επί θητεία, με ατομική αξιολόγηση, με διορισμένη από το υπουργείο Διοικούσα Επιτροπή (ΔΕΠΠΣ) που μεριμνά για την προσέλκυση δωρεών, χορηγών και κάθε είδους παροχών και χρηματοδοτήσεων και με γονείς που θα πληρώνουν αδρά για τη μόρφωση των παιδιών τους. Έτσι ακριβώς όμως προωθείται η κεντρική εκπαιδευτική πολιτική του σχολείου της αγοράς και του ανταγωνισμού, του σχολείου που οι επιχειρήσεις καθορίζουν και το περιεχόμενο των σπουδών.
Η λειτουργία Πειραματικών θα είχε νόημα αν γίνονταν περιοδικά όλα τα σχολεία σε ορισμένο χρονικό πλαίσιο, χωρίς επιλογή μαθητών και εκπαιδευτικών, εφαρμόζοντας νέα προγράμματα σε συνεργασία με Πανεπιστημιακές σχολές για τη μεγαλύτερη διασπορά των «καλών πρακτικών» και την εξέταση για την παραπέρα εφαρμογή τους.
Στην πράξη, τα πειραματικά σχολεία θα λειτουργούν και αυτά ως πρότυπα, χωρίς να εκπληρώνουν τον πραγματικό τους ρόλο πολλές φορές ή ακόμα χειρότερα, θα αξιοποιούνται στην προώθηση και τη γενίκευση των αντιεκπαιδευτικών αλλαγών στα υπόλοιπα σχολεία.
Παλεύουμε για αποκλειστικά σύγχρονο, δημόσιο, ενιαίο 12χρονο σχολείο, για ουσιαστική αναβάθμιση της εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά, για την ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών των παιδιών του λαού μας.
