Συνάσκηση Εθνοφυλάκων με τη ΛΕΦΕΔ, την οποία είχαν την τιμή να φιλοξενήσουν στην περιοχή του Σουφλίου στο πρώην στρατόπεδο της Λυκόφης, στα πλαίσια της ετήσιας άσκησής τους που διοργανώνουν προς τιμήν των μαχητών της Κύπρου κατά τον πόλεμο με τους Τούρκους το 1974, πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε.
“Μοναδική εμπειρία… Ανάμεσα σε ανθρώπους με άψογη στρατιωτική πειθαρχία, οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, πως το κάνουν και γιατί το κάνουν… Η άσκηση περιελάμβανε τακτικές μάχης, με άψογο σχεδιασμό, απολογισμό και επανάληψη…ο ιδρώτας πολύς, το μυαλό να δουλεύει στο κόκκινο, το μυϊκό σύστημα να υπερλειτουργεί…
Αισθάνεσαι την αδρεναλίνη να κατακλύζει το σώμα σου και να κοκκινίζει την όρασή σου, αντιλαμβάνεσαι μερικές φορές ότι και οι μικροκινήσεις σου σε εγκαταλείπουν, ακούς ενίοτε μόνο το σφυγμό σου και νιώθεις τη θερμή σου ανάσα…
Προσπαθείς να τα καταπολεμήσεις όλα αυτά μαζί με την απειλή που έρχεται από μακρυά και μερικές φορές σε αγγίζει… Βλέπεις τα όριά σου, τις αντοχές σου και τι μπορείς να κάνεις ώστε αυτά να τα επιμηκύνεις, νιώθεις το ξαφνικό και συνάμα τον φόβο, προσπαθείς να προβλέψεις το απρόσμενο και ψάχνεις για κάθε αστάθμητο παράγοντα, που ίσως σε οδηγήσει στην ολική καταστροφή, ώστε να τον αποφύγεις… μαθαίνεις τον τρόπο να γίνεσαι “σκιά”, αντιλαμβάνεσαι την αξία του σωστού εξοπλισμού και της προσαρμογής του επάνω σου και πάνω απ’ όλα εμπεδώνεις την ευθύνη τού να διοικείς καθώς και την πειθαρχία που πρέπει να επιδεικνύεις όταν διοικείσαι ώστε να παραμείνουμε όλοι ζωντανοί μέσα σε αντίξοες και ακραίες συνθήκες…
Αντιλαμβάνεσαι την έννοια της ομάδας και πόσο σημαντικό είναι να παραμένει συμπαγής, γνωρίζεις και αντιλαμβάνεσαι πως τις μάχες τις καθορίζουν και τις κερδίζουν τα μικρά τμήματα…πως τα πολλά μυαλά είναι καλύτερα από το ένα αρκεί να μάθεις τον τρόπο να τα ενώνεις όλα. Μαθαίνεις να επικοινωνείς, έστω και με ανθρώπους που συναντάς πρώτη φορά κι αυτό έχει να κάνει με την άψογη και υποδειγματική πειθαρχία τους, είναι ο τρόπος τους, είναι η επιλογή τους, είναι η εκπαιδευσή τους και ότι αποφάσισαν να αποτελούν το ένα και συμπαγές.
Μέσα σε λίγη ώρα ενσωματώνεσαι και γίνεσαι ένα μ’ αυτούς, εξάλλου δεν έχεις άλλη επιλογή και τελικά καταλαβαίνεις και αντιλαμβάνεσαι πολλά πράγματα που αγνοούσες, τόσο για τον εαυτό σου και για τα όριά σου, όσο και για την αξία των συμμαχητών σου και τι σημαίνει ο ένας να καλύπτει τον άλλον ώστε να παραμείνουμε ζωντανοί και να γίνουμε ο εφιάλτης των εχθρών, πολύ δε περισσότερο αντιλαμβάνεσαι πράγματα για τις τακτικές μάχης, την κίνηση και την δύναμη που έχει το άρρηκτο και συμπαγές…
Το πατριωτικό σου συναίσθημα τονώνεται και δυναμώνει… γιατί βρίσκεσαι ανάμεσα σε “αδέλφια εν όπλοις”!!!
Βλέποντας, νιώθοντας και βιώνοντας αυτές τις στιγμές μ’ αυτούς τους καθημερινούς ανθρώπους που κάνουν αυτό που κάνουν από αγάπη προς την Πατρίδα και είναι έτοιμοι για τη στιγμή που αυτή θα απειληθεί σου έρχονται στο νου τα λόγια του Καζαντζάκη, “λίγες είναι οι ψυχές που κρατάν ετούτον τον κόσμο και δεν πέφτει…λίγες είναι, μα φτάνουν”.
Εν κατακλείδι, ήταν μια ακόμη ευκαιρία ώστε να αντιληφθούμε την αξία της Εφεδρείας… Ένα Έθνος που έχει αποφασίσει να παραμείνει Έθνος και να επιβιώσει πρέπει να είναι ένα οπλισμένο Έθνος!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ προς τη ΛΕΦΕΔ θα ήταν το λιγότερο, ένα μεγάλο Μπράβο για τον τρόπο τους, τις αρχές τους και την άψογη παρουσία τους στον στρατιωτικό και όχι μόνο τομέα θα ήταν ίσως το ελάχιστο!
Τα παραπάνω γράφει ο Χαράλαμπος Αλατζιάς, εθνοφύλακας, γιατρός και πρώην νομαρχιακός σύμβουλος Έβρου.
Τον ευχαριστούμε και για το φωτογραφικό υλικό που μας παραχώρησε.
