Την εκατοστή πρώτη επέτειο της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου τιμάμε σήμερα και δεσμευόμαστε να σταθούμε δίπλα στον οργανωμένο ποντιακό χώρο για τη “Διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων”. Το ΚΚΕ έχει στηρίξει τόσο στο Ελληνικό κοινοβούλιο, όσο και στα Ευρωενωσιακά όργανα τη θέση ότι ο διωγμός των Ποντίων αποτελεί Γενοκτονία.
Μέχρι και σήμερα ορισμένοι δεν χάνουν την ευκαιρία να απογυμνώνουν από την ουσία τους τα γεγονότα της εποχής, να διαστρεβλώνουν την ιστορική αλήθεια και να χύνουν το αντικομμουνιστικό τους δηλητήριο. Το ΚΚΕ λαμβάνοντας υπόψη τις δοσμένες οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν, προσεγγίζει τις αιτίες που οδήγησαν στην Γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού με τρόπο τέτοιο που ακυρώνει κάθε προσπάθεια συγκάλυψης ή διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας. Ποιες ήταν αυτές οι αιτίες;
- Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και συγκρούσεις στην περιοχή, καθιστώντας τον ποντιακό ελληνισμό ένα από τα πιο τραγικά θύματα σε συνθήκες αποσύνθεσης της κλυδωνιζόμενης τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας
- Η άνοδος του τουρκικού αστικού εθνικισμού που εξυπηρετούσε την ανερχόμενη τούρκικη αστική τάξη στα σχέδια για τη συγκρότηση του έθνους κράτους της κόντρα στην κυριαρχία της ελληνικής και αρμενικής αστικής τάξης την εποχή εκείνη.
- Η στροφή των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης στην πλούσια περιοχή της Μικράς Ασίας που οδήγησε όχι μόνο στην εγκατάλειψη των Ελλήνων και άλλων λαών του Πόντου αλλά και στη χρησιμοποίησή τους ως αντιπερισπασμό και μέσο πίεσης στην προσπάθεια επίτευξης των δικών της ανταγωνιστικών συμφερόντων.
- Οι επιλογές της ελληνικής άρχουσα τάξης του Πόντου για αναζήτηση λύσης στο ποντιακό ζήτημα από την παρέμβαση των λεγόμενων Μεγάλων Δυνάμεων και όχι από τις δυνάμεις του ποντιακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής.
Οι αντίπαλες αστικές τάξεις ελληνική και τουρκική δεν έμειναν αμέτοχες, στοιχήθηκαν πίσω από αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, της Αντάντ και των Κεντρικών Δυνάμεων αντίστοιχα μετατρέποντας τους λαούς σε πιόνια και διαπραγματευτικά χαρτιά σε μια γεωστρατηγική σκακιέρα.
Ο ποντιακός ελληνισμός έζησε στο πετσί του την προσφυγιά και έμαθε τι θα πει να μετακινείσαι σε εμπόλεμες ζώνες, τι θα πει εξαθλίωση, αρρώστιες, ρατσισμός. Μέσα σε όλα αυτά οι ξεριζωμένοι εκείνης της περιόδου είχαν να αντιμετωπίσουν την περιφρόνηση – ακόμα και το μίσος- μιας μερίδας “εθνικοφρόνων γηγενών”, που τους στιγμάτιζαν ως “τουρκόσπορους”, επιτίθονταν στους συνοικισμούς, απαιτούσαν τον “εξαγνισμό” της χώρας από την παρουσία τους και άλλα. Οι απόγονοι αυτών, οι φασίστες της Χρυσής Αυγής και άλλες φασιστικές οργανώσεις, είναι οι ίδιοι που προσπαθούν σήμερα να καπηλευτούν τα γνήσια αισθήματα του ποντιακού ελληνισμού. Γι’ αυτό το σύνολο του ποντιακού πληθυσμού πρέπει να τους απομονώσει.
Οι κομμουνιστές έδωσαν τότε μια τιτάνια μάχη καταγγέλλοντας τις διαχωριστικές γραμμές που ήθελε να επιβάλει ο αστικός κόσμος μεταξύ προσφύγων και γηγενών εργαζομένων στη λογική του “διαίρει και βασίλευε”.
“Η Ελλάδα δεν διαιρείται σε ντόπιους και πρόσφυγες”, έγραφε ο “Ριζοσπάστης” στις 7 Σεπτεμβρίου 1929. “Η Ελλάδα διαιρείται σε πλούσιους και φτωχούς, σε ανθρώπους που δεν δουλεύουν και ζουν και σε ανθρώπους που ολημερίς και ολονυχτίς δουλεύουν και δεν μπορούν να ζήσουν… ο καθένας πρέπει να διαλέξει μεταξύ του πλουσίου πρόσφυγα που συνδυάζεται με τον πλούσιο ντόπιο και του φτωχού πρόσφυγα που σύντροφό του θα έχει το φτωχόν το πιο εργάτη ή αγρότη”.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα, λόγω της διεθνιστικής και ταξικής αντίληψής του, ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που στάθηκε ειλικρινά δίπλα στους πρόσφυγες από την πρώτη στιγμή. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πόλεις όπου το κομμουνιστικό κίνημα και οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις κατείχαν ηγεμονική θέση, όπως η Καβάλα, οι πρόσφυγες εντάχθηκαν αμέσως στην τοπική κοινωνία, τα κρούσματα ρατσισμού ήταν σχεδόν ανύπαρκτα, ενώ τα σωματεία μερίμνησαν από πολύ νωρίς για την επαγγελματική τους εκπαίδευση και την πετυχημένη ένταξή τους στην παραγωγή.
Σήμερα που εντείνονται οι ανταγωνισμοί μεταξύ των αστικών τάξεων Τουρκίας και Ελλάδας στο πλαίσιο των συνολικότερων ανταγωνισμών ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή, τροφοδοτείται η τούρκικη επιθετικότητα με τη στήριξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ καθώς και η προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης για την περιβόητη γεωστρατηγική αναβάθμισή της στην περιοχή. Ο ελληνικός λαός και οι γειτονικοί λαοί πρέπει να επαγρυπνούν απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις κόντρα στον εφησυχασμό που καλλιεργεί η ελληνική κυβέρνηση. Αποδείχτηκε πλέον περίτρανα ότι η ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν προσφέρει στους λαούς καμία ασφάλεια, αλλά αντίθετα τους εμπλέκει στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις.
Σήμερα στην Ελλάδα βρίσκονται εγκλωβισμένοι, κάτω από άθλιες συνθήκες, χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών πολέμων που διεξάγονται με ευθύνη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τεράστιες ευθύνες έχει και η ελληνική κυβέρνηση που παίρνει ενεργά μέρος στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, μετατρέποντας τη χώρα μας σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση, δίνοντας «γη και ύδωρ» στους φονιάδες των λαών.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας όλα αυτά τα χρόνια στηρίζει κάθε δίκαιη διεκδίκηση του οργανωμένου ποντιακού κινήματος, όπως και όλες τις διεκδικήσεις του λαού κόντρα στις επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στεκόμαστε στο πλευρό των χιλιάδων ομογενών που ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την καπιταλιστική παλινόρθωση εγκαταστάθηκαν στην πατρίδα μας και συνεχίζουν μετά από τόσα χρόνια να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αποκατάστασης. Θεωρούμε ότι πρέπει να αναδειχθεί και να στηριχθεί από το ελληνικό κράτος η πολιτιστική και πνευματική δραστηριότητα των Ποντίων όλων των γενεών. Η αξιοποίηση της ιστορικής μνήμης από το λαό οφείλει να οδηγεί στην αποκάλυψη της εθνικιστικής ρητορικής, στην εξουδετέρωση του δηλητηρίου του εθνικιστικού μίσους.
Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ στους εργαζόμενους, στους ανέργους και τη νεολαία του ποντιακού πληθυσμού στην περιοχή μας, όπως απευθύνουμε και στο σύνολο της εργατικής τάξης της χώρας μας.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΜΘ ΤΟΥ ΚΚΕ
19/05/2020
***
Δήλωση για τα 101 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων του Δημήτρη Παπατολίδη επικεφαλή της Λαϊκής Συσπείρωσης στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης και μέλους της Κ.Ε του Κ.Κ.Ε.
Σήμερα συμπληρώνονται 101 χρόνια από την ανείπωτη τραγωδία που έζησε ο ποντιακός ελληνισμός, της γενοκτονίας και του ξεριζωμού, γενοκτονίας που σφράγισε όλη την ιστορική μνήμη και παραδόσεις των ποντίων. Το δίκαιο αίτημα για τη διεθνή αναγνώριση της στήριξαν και στηρίζουν το ΚΚΕ οι αντιπρόσωποι του στο κοινοβούλιο και ευρωκοινοβούλιο.
Η γενοκτονία ήταν το αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της ανόδου του τούρκικου εθνικισμού στις αρχές του 21ου αιώνα. Στους ανταγωνισμούς αυτούς συμμετείχε και η αστική τάξη της χώρας μας μαζί με του αγγλογάλλους συμμάχους της, που ενώ στην αρχή την ωθούσαν για επέμβαση στη Μικρά Ασία στην πορεία με βάση τα συμφέροντα τους στήριξαν τον Κεμάλ και το κίνημα των Νεότουρκων, με τις γνωστές συνέπειες, τόσο για τον ποντιακό όσο και για το μικρασιατικό ελληνισμό.
Οι πρόσφυγες πόντιοι μετά τη φρίκη της γενοκτονίας και τον ξεριζωμό, αντί να επουλώσουν τις πληγές τους στην Ελλάδα, αντιμετώπισαν τις διακρίσεις τη φτώχεια και τους αποκλεισμούς, όπως οι σημερινοί πρόσφυγες. Όπως λέει ο στίχο του γνωστού ποντιακού τραγουδιού «πατρίδα μ’ αραεύωσε σε άμον καταραμένος…Στα ξένα είμαι έλληνας και στην Ελλάδα ξένος» Αυτή την αντιμετώπιση έχουν σήμερα και οι δεκάδες χιλιάδες παλιννοστούντες της πρώην ΕΣΣΔ, που είδαν να τους παίρνει με τα μνημόνια πίσω το αστικό κράτος τα ψίχουλα που τους είχε δώσει στις αρχές της δεκαετίας του 90.
Σήμερα πραγματική στήριξη στα αιτήματα του ποντιακού ελληνισμού σημαίνει να παρθούν πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα που στερήσαν το λιγοστό εισόδημα στους παλιννοστούντες πόντιους, να αναγνωριστεί διεθνώς η γενοκτονία των ποντίων. Να θυμόμαστε πάντα οι πόντιοι τι σημαίνει πρόσφυγας και ξεριζωμένος και να δείχνουμε πάντα την αλληλεγγύη μας σε κάθε αδικημένο και εκμεταλλευόμενο στη χώρα μας σε όλη τη γη.
