Ἀγαπητοὶ μου Ἀδελφοί,
Ἀκοῦστε μὲ προσοχή ἀδελφοί μου ἐτούτη τὴν πένθιμη ὥρα τὸν λόγο ποὺ ἀκούγεται ἀπό τὸν Ἰησοῦ πάνω στὸν Σταυρό: «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς ̇ οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι».
Παρακολουθῆστε νοερά τὸν Χριστό ἀνάμεσα στοὺς δύο συσταυρωμένους ληστές, ἐξευτελισμένο, συκοφαντημένο, προδομένο ἀπό τὸν μαθητή Του, ἐγκαταλελειμμένο σχεδόν ἀπό ὅλους, στὴν κορυφαία στιγμή τοῦ πόνου, νὰ ἐκφράζει αὐτά τὰ λόγια τῆς ὑψίστης ἀγάπης : «Πατέρα συγχώρεσέ τους, δὲν κατανοοῦν τί κακό κάνουν».
Ὅλη ἡ ἐπίγεια δράση τοῦ Κυρίου ἀναλώθηκε σὲ λόγους καὶ πράξεις ἀγάπης, σὲ εὐσπλαχνία πρὸς τὸν λαό Του. Καὶ τώρα, ὁ ἴδιος ὁ λαός ποὺ εὐεργετήθηκε ἀπό τὸν Χριστό, ἀποθηριωμένος ἀνταποδίδει ὀδυνηρούς βασανισμούς καὶ Τὸν καταδικάζει στὸν πιὸ ἀτιμωτικό θάνατο.
Ἐκεῖνος ἔδωσε ὡς ἐντολή τὴν ἀδιάκριτη πρὸς ὅλους ἀγάπη, ἀγάπη και πρὸς τοὺς ἐχθρούς καὶ τὸ διδάσκει ἔμπρακτα στὶς στιγμές τῆς μεγάλης ὀδύνης. Δὲν ἐκδηλώνει καμιά ἀποστροφή, δὲ ζητεῖ τὴν τιμωρία τῶν ἀχαρίστων διωκτῶν Του, ἀλλά ζητᾶ μὲ ἀγάπη τὴ συγχώρησή τους, μάλιστα προσφέρει καὶ ἐλαφρυντικά γιὰ τὸ ἔγκλημα ποὺ διαπράχτηκε ἐναντίον Του: «οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι», δὲν ξέρουν τί κάνουν, ἔχουν ἄγνοια.
Στὸ κοσμικό δίκαιο, ὑπάρχει ἡ ἀρχή ὅτι ἡ ἄγνοια τοῦ ἀδίκου χαρακτῆρα μιᾶς πράξεως, τὸ νὰ μὴν ξέρει δηλαδή κάποιος ὅτι αὐτό ποὺ κάνει εἶναι παράνομο, μπορεῖ νὰ ἐπιφέρει τὴν ἀπαλλαγή του ἀπό τὴν καταδίκη. Ἐνῶ ὅμως στὰ δικαστήρια αὐτοί ποὺ ἐπικαλοῦνται αὐτή τὴν ἀρχή εἶναι οἱ θῦτες, προκειμένου νὰ ἀθωωθοῦν, ἐδῶ εἶναι τὸ ἴδιο τὸ ἀθῶο θῦμα, ὁ Χριστός, ποὺ ἐνῶ ἀκόμα ὑποφέρει πάνω στὸ Σταυρό χαρίζει στοὺς διώκτες Του ὄχι μόνο τὴ συγχώρηση, ἀλλά καὶ τὴν πλήρη ἀθώωση.
Ὁ Χριστός πάντοτε συγχωρεῖ καὶ μᾶς καλεῖ νὰ Τὸν μιμηθοῦμε. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τὸ ἐκφράζει κρυστάλλινα μὲ τὴ φράση : «μιμησώμεθα καὶ ἡμεῖς τόν Δεσπότην, καί ὑπέρ τῶν ἐχθρῶν εὐχώμεθα». Ὄχι νὰ ἐκδηλώνουμε τὴν ἀγάπη μας πρὸς τοὺς δικούς μας ἀνθρώπους, αὐτό ὅμως εἶναι κοινό γνώρισμα ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Νὰ μιμηθοῦμε τὸ παράδειγμα τοῦ Κυρίου, δείχνοντας ἔλεος καὶ κατανόηση σὲ ὅσους ἀδίκως μᾶς πίκραναν. Αὐτό εἶναι τὸ μήνυμα τοῦ Σταυροῦ σήμερα.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί·
Ζοῦμε σὲ ἐποχές δύσκολες. Ὑπερπλεονάζει ἡ ἁμαρτία. Οἱ καρδιές τῶν ἀνθρώπων παγωμένες ἀπό τὴν ἔλλειψη ἀγάπης γιὰ τὸν συνάνθρωπο, συντηροῦν ἕνα ἀρρωστημένο ἐγώ·δὲν ἀφήνεται χῶρος στὸ ἐμεῖς. Ὁ κόσμος ἔχει χάσει κάθε χάρη καὶ ὀμορφιά, γιατί ἔχει καταντήσει θέατρο μίσους καὶ ἐχθροπάθειας, ἀνταγωνισμῶν καὶ συγκρούσεων.
Ἀς μὴ γινόμαστε ἐμεῖς κομμάτι αὐτῆς τῆς σκοτεινῆς παρακμῆς, ἀλλά ἀς φροντίζουμε, ἀκολουθῶντας τὴν ἐντολή καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ Κυρίου μας, νὰ γινόμαστε τὸ ἀλάτι τῆς γῆς, προσφέροντας ἀδιακρίτως πρὁς ὅλους εὐγένεια, σεβασμό, κατανόηση. Ἡ ἀγάπη, ἡ ἀνεξικακία καὶ ἡ συγχωρητικότητα πρὸς ὅλους νὰ εἶναι γιὰ ἐμᾶς ἕνας καθημερινός ἀγῶνας. Δύσκολος καὶ βαρύς φαίνεται, ἐάν τὸν ἀναλάβουμε μόνοι μας. Ὅμως αὐτό δὲν τὸ ἐπιτρέπει ὁ Κύριος καὶ Θεός μας. Ἀκόμη καὶ ἀπό τὸν Σταυρό Του, θὰ βρίσκει πάντοτε αἰτία νὰ μᾶς δικαιώσει, κι ἀς μὴ τὸ ἀξίζουμε. Καλή Ἀνάσταση!
Διάπυρος εὐχέτης πρὸς τὸν σταυρωθέντα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
