Μπορεί να είναι ο μικρότερος αετός της Ευρώπης ωστόσο διαθέτει μεγάλη ταχύτητα και ευελιξία και κυνηγάει, στην κυριολεξία, πουλιά στον αέρα!
Ο γερακαετός (Aquila pennata) ή αλλιώς σταυραετός είναι μεταναστευτικό είδος, έρχεται την Άνοιξη στο Δάσος της Δαδιάς για να αναπαραχθεί και αρχές Οκτωβρίου ξεκινάει το μακρύ ταξίδι της μετανάστευσης για να ξεχειμωνιάσει στην Αφρική.
Το όνομα “σταυραετός” πιθανά οφείλεται στη σταυρωτή διάταξη των ανοικτόχρωμων τμημάτων της άνω επιφανείας τού σώματος του πτηνού και το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμά του είναι το ανοιχτόχρωμο «V» που σχηματίζεται στα φτερά της ωμοπλάτης.
Γεννάει ένα έως τρία αβγά τα οποία κλωσάει για 30 ημέρες μόνο το θηλυκό, αφού πρώτα έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες ερωτοτροπίες στον αέρα, δηλαδή ανοδικές και καθοδικές εφορμήσεις και μπλέξιμο των γαμψών νυχιών του ζευγαριού.
Τη φωλιά τη χτίζουν και οι δύο γονείς επάνω σε δέντρα, βελανιδιές ή πεύκα, με χοντρά κλαδιά, φύλλα και πευκοβελόνες, Πολλές φορές χρησιμοποιούν την ίδια φωλιά την οποία επιδιορθώνουν κάθε χρόνο, λίγο πριν την αναπαραγωγική περίοδο.
Τα αβγά εναποτίθενται στη φωλιά με διαφορά ημερών μεταξύ τους κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να επιβιώνει, τις περισσότερες φορές, μόνο ο πρωτότοκος νεοσσός.
Οι νεοσσοί πτερώνονται σε δύο μήνες περίπου αλλά παραμένουν στη φωλιά για αρκετό διάστημα.
Ο γερακαετός είναι μοναχικό είδος και κυνηγάει μόνος του ή με το ταίρι του. Τρέφεται κυρίως με μικρά πτηνά, μικρά θηλαστικά και ερπετά, τα οποία πιάνει, μετά από εφόρμηση στο έδαφος, με εντυπωσιακό τρόπο.
Συνολικά, η τάση του πληθυσμού θεωρείται άγνωστη. Το είδος μειώνεται τοπικά λόγω της καταστροφής των δασών, της ανθρώπινης παρέμβασης και της μείωσης των θηραμάτων (Ferguson-Lees and Christie 2001). Στην Ευρώπη ο πληθυσμός του γερακαετού εκτιμάται ότι αυξάνεται (BirdLife International 2015).
Για την προστασία του είδους απαιτείται, η προστασία δασικών εκτάσεων στις περιοχές που φωλιάζει και η εφαρμογή αγροπεριβαλλοντικών μέτρων στις περιοχές τροφοληψίας του.
