Ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση η επέκταση του ωραρίου των παιδικών σταθμών και των δημοτικών έως τις 6 το απόγευμα… Ένα μέτρο που ομολογουμένως θα εξυπηρετήσει πολλές οικογένειες. Αν δεν αλλάξει όμως το πρόγραμμα σπουδών, απλά θα αποτελεί ένα πάρκινγκ παιδιών. Εξ ορισμού όμως είναι τέτοια η έλλειψη βάθους του μέτρου, που δεν θα αλλάξει τον οικογενειακό προγραμματισμό.

Προτεραιότητα στην κοινωνία μας πρέπει να αποτελέσουν οι μητέρες. Στόχευση πρέπει να είναι οι μητέρες να δουλεύουν λιγότερο. Ίδιος μισθός, περισσότερος και πιο ποιοτικός χρόνος με τα παιδιά τους.

Στόχος αυτού είναι οι γυναίκες να κάνουν παιδιά όπως αναφέρθηκε…. και εμείς αναρωτιόμαστε τώρα…. Θα μιλάμε για σχολεία και για παιδεία ή για ιδρύματα; Γιατί αυτό μόνο ιδρυματισμό μπορεί να φέρει…. Το θέμα δεν είναι να γεννιούνται παιδιά και να μεγαλώνουν μακριά από τον θεσμό της οικογένειας. Οι μητέρες είναι απαραίτητες για τα παιδιά, σωματικά, συναισθηματικά, εκπαιδευτικά. Είναι αναντικατάστατες. Το θέμα είναι να μεγαλώσουμε ψυχικά ισορροπημένα παιδιά, εκτός και εάν η κυβέρνηση θεωρεί ότι με το να βρίσκονται τα παιδιά στα σχολεία για 10 ώρες είναι φυσιολογικό, αν πάρουμε υπόψη και τις απαραίτητες ώρες ύπνου, τα παιδιά θα βρίσκονται 2-3 ώρες με τους γονείς και το οικογενειακό τους περιβάλλον. Τα βρέφη και τα νήπια, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια, είναι σημαντικό να αναπτύξουν βαθύ συναισθηματικό δεσμό και σύνδεση με σταθερά πρόσωπα φροντίδας. Έχει πρωταρχικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας τους το πόσο συναισθηματικά διαθέσιμος και παρών είναι ο γονέας και κατά πόσο ανταποκρίνεται στα μηνύματά του και ρυθμίζει τις εσωτερικές του λειτουργίες. Η σχέση αυτή δημιουργεί παιδιά που νιώθουν ασφάλεια, έχουν πίστη στον εαυτό τους και μεγαλώνοντας θα έχουν τη δύναμη να διαχειριστούν τα όποια προβλήματα και καταστάσεις δημιουργηθούν.

Ένας παιδικός σταθμός, όσο στοργικό και φιλόξενο προσωπικό και αν έχει, όσο σύγχρονα και εξειδικευμένα παιδαγωγικά προγράμματα κι αν εφαρμόζει, δεν μπορείνα αντικαταστήσει τους γονείς του και το οικογενειακό τους περιβάλλον.

Η πλειοψηφία του προσωπικού των παιδικών σταθμών υπηρετεί πλέον με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Με συμβάσεις που συχνά λήγουν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Με αυτό τον τρόπο, τα βρέφη αναγκάζονται να προσαρμόζονται συνεχώς σε νέα δεδομένα, αλλάζοντας συχνά πρόσωπα φροντίδας, παρά την ανάγκη τους για σταθερότητα και ασφάλεια.

Διεκδικούμε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μείωση των παιδιών ανά τάξη και αναβάθμιση της κτηριακής υποδομής των παιδικών σταθμών. Ταυτόχρονα και, σε συνεργασία με όλους τους εργαζόμενους , να παλέψουμε για μείωση ωραρίου , χωρίς την μείωση μισθών έτσι ώστε να υπάρχει ελεύθερος χρόνος των γονέων, που θα είναι με τα παιδιά τους .