Είναι απαράδεκτο οι τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με τα λεφτά του ελληνικού λαού, ο οποίος τις πλήρωσε με τα 3 μνημόνια όλων των συγκυβερνήσεων, με το ευρωμνημόνιο διαρκείας της προηγούμενης κυβέρνησης που συνεχίζεται με τα βάρβαρα μέτρα της σημερινής κυβέρνησης, να προχωρούν σε κλείσιμο των καταστημάτων τους ή στην υπολειτουργία/ συρρίκνωση τους.
Είναι απαράδεκτο οι τράπεζες που έλαβαν ως συνολική στήριξη πάνω από 350 δις ευρώ από το 2008, σήμερα να προχωρούν σε κλείσιμο καταστημάτων, στη λογική περιστολής του κόστους.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και η προηγούμενη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουν τεράστιες ευθύνες που στήριξαν και στηρίζουν την ταξική πολιτική των τραπεζών ενάντια στο λαό, αφού και οι δύο έδωσαν τις τράπεζες στον έλεγχο των ιδιωτών, παρότι το χρήμα για την ανακεφαλαιοποίηση δίνονταν και δίνετε από το ελληνικό δημόσιο. Έχουν νομοθετήσει τις υποχρεωτικές συναλλαγές μέσω τραπεζών για το κάθε τι, μας υποχρεώνουν δηλαδή με την απειλή του νόμου να πάμε τα χρήματα μας στις τράπεζες και εκεί μας παραδίνουν στους επίσημους τοκογλύφους-απατεώνες που έχουν μηδενικούς τόκους καταθέσεων και χρεώνουν ξεδιάντροπα τη κάθε συναλλαγή.
Αντί να ανοίγουν καταστήματα για να εξυπηρετείται ο κόσμος για τις ανάγκες του, να μην ταλαιπωρείται και να μην περιμένει σε ουρές ή να κάνει χιλιόμετρα να βρει ένα κατάστημα, οι τράπεζες κλείνουν καταστήματα ειδικά στην επαρχία που σημαίνει μετακίνηση αρκετών χιλιομέτρων με ότι αυτό συνεπάγεται ειδικά για τους συνταξιούχους! Οι ανάγκες ειδικά της επαρχίας και των χωριών για χρηματοοικονομικές – τραπεζικές συναλλαγές είναι τεράστιες. Αγνοούν ότι τα χωριά και οι πόλεις μας διατηρούν αγροτικό/γεωργικό/κτηνοτροφικό εισόδημα και άρα η εγκατάσταση των οικογενειών αυτών, δεν βρίσκεται στις μεγάλες αστικές περιοχές. Πως θα διατηρηθούν αυτές οι περιοχές ζωντανές, όταν καταργούνται βασικές υποδομές συναλλαγής και διαβίωσης; Την ίδια ώρα τα μεγαλοστελέχη των τραπεζών αμείβονται με δεκάδες χιλιάδες ευρώ το καθένα.
Ο λεγόμενος εκσυγχρονισμός των τραπεζών περνάει πάνω από τις πλάτες της δοκιμαζόμενης πελατείας ή του προσωπικού της που μειώνεται με προγράμματα εθελούσιων εξόδων, ενώ θα έπρεπε να είναι υπέρ του κοινωνικού συνόλου: με διαδικασίες γρήγορης εξυπηρέτησης και όχι ταλαιπωρίας, με διαγραφή χρεών των ανέργων και της φτωχών λαϊκών στρωμάτων με πτώση των ληστρικών επιτοκίων για στεγαστικά δάνεια και φιλολαϊκή πολιτική, με καταστήματα παντού για εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών .
Τράπεζες κρατικές με εργατικό – λαϊκό έλεγχο.
Απαιτούμε να σταματήσουν τα κλεισίματα και η συρρίκνωση των καταστημάτων και να προσληφθεί προσωπικό για τη καλύτερη εξυπηρέτηση του λαού της περιοχής.
