Συχνό ερώτημα μέσα σε μία σχέση, ειδικά από τον καιρό που ξεκινάει η συγκατοίκηση είναι αν πρέπει να έχουμε κοινό ταμείο, δηλαδή κοινά έξοδα αλλά και ενοποιημένα έσοδα, κοινούς λογαριασμούς τραπέζης ή χωριστούς, κλπ.
Ωστόσο πολλά είναι τα ζευγάρια που διατηρούν ξεχωριστούς λογαριασμούς. Τι σημαίνει αυτό…; Παραδείγματος χάρη ο ένας πληρώνει το ενοίκιο του σπιτιού και ο άλλος τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ κλπ. Αυτή η τακτική μπορεί να είναι όντως δίκαια και έντιμη, ο καθένας πληρώνει αυτά που του αναλογούν…
Από την άλλη μεριά όμως, υπάρχουν και οι υποστηρικτές του κοινού ταμείου. Θεωρούν αδιανόητο τους ξεχωριστούς λογαριασμούς. Πολλοί λένε: «Τι σημαίνει ξεχωριστά; Ξένος είναι ο άλλος; Ζούμε κάτω από την ίδια στέγη και πρέπει να μάθουμε να μοιραζόμαστε και να δείχνουμε εμπιστοσύνη στον σύντροφό μας…».
Σαφώς και το κοινό ταμείο θεωρείται μία ουσιαστική και πολύ σωστή συμπεριφορά μέσα σε μία σχέση. Όταν ζητάς από τον σύντροφό σου (ή σου ζητάει ο σύντροφός σου) να κάνετε ξεχωριστούς λογαριασμούς σημαίνει αυτομάτως ότι (μάλλον…) δεν έχετε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον… Αν ξεχωρίζεται τα υλικά αγαθά και λέτε «Μην το αγγίζεις αυτό είναι δικό μου, εγώ το πλήρωσα!», αν δεν μπορείτε να μοιραστείτε τα εισοδήματά σας τότε το καίριο ερώτημα είναι πως μπορείτε να μοιραστείτε τα βαθύτερα συναισθήματά σας, πως μπορείτε να συνυπάρξετε ως ζευγάρι; Για σκεφτείτε… Μήπως χάνεται το μαζί και στην επιφάνεια επέρχεται και κυριαρχεί το εγώ; Προσοχή ο εγωισμός είναι συστατικό που αποδυναμώνει και μπορεί να γκρεμίσει μία σχέση!
Όταν αγαπάς κάποιον και νοιάζεσαι πραγματικά γι’ αυτόν, μαθαίνεις να δίνεις τα πάντα, μαθαίνεις να προσφέρεις χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα, δεν σε απασχολεί αν έχει δώσει πολλά ή λίγα (υλικά αγαθά), απλά τον αποδέχεσαι γι’ αυτό που είναι. Έτσι κάνεις το πρώτο βήμα για την ολοκλήρωση της ενότητας που λέγεται «ζευγάρι» και στη συνέχεια, όταν προστεθούν και τα νέα μέλη, «οικογένεια».
Όταν η ενότητα αυτή είναι σωστά δομημένη, το τελευταίο πράγμα που σε απασχολεί είναι το «ποιος θα πληρώσει τι…» αφού αυτό που σε νοιάζει είναι να είσαι με τον άλλον και να ζείτε ευτυχισμένοι, χωρίς κρατήματα. Μέσα στο σύστημα κυριαρχεί η αλληλεγγύη, η εμπιστοσύνη, η εκτίμηση και ο σεβασμός.
Σαφώς και τα παραπάνω είναι μία άποψη και όχι ένας γενικός κανόνας. Καθένας γνωρίζει τι είναι το καλύτερο για τη σχέση του όχι μόνο για το αν θα κάνει κοινό ταμείο ή όχι αλλά και για όλα τα ζητήματα που προκύπτουν.
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου στην Αθήνα, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.
