Η λεύκη είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από τον τοπικό αποχρωματισμό του δέρματος. Μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε σημείο του σώματος, ενώ η σοβαρότητα και η ταχύτητα της εξέλιξής της είναι συχνά απρόβλεπτες.
Σύμφωνα με τη Mayo Clinic, φυσιολογικά το χρώμα του δέρματος και των μαλλιών καθορίζεται από τη χρωστική ουσία μελανίνη. Η λεύκη διαπιστώνεται όταν τα κύτταρα που παράγουν τη μελανίνη (μελανοκύτταρα ή μελανινοκύτταρα) σταματούν να λειτουργούν.
Η λεύκη προσβάλλει κάθε τύπο δέρματος, αν και στις σκουρόχρωμες επιδερμίδες είναι περισσότερο εμφανής. Πρόκειται για μια πάθηση μη μεταδοτική που δεν είναι απειλητική για τη ζωή. Αποτελεί περισσότερο αισθητικό πρόβλημα και πηγή στρες για τους πάσχοντες παρά κίνδυνο για την υγεία τους.
Δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για τη λεύκη. Εφαρμόζονται μέθοδοι που μπορούν να αποκαταστήσουν το φυσικό χρώμα στα λευκά σημεία του σώματος, ωστόσο δεν αποτρέπουν τον μελλοντικό αποχρωματισμό του δέρματος.
Συμπτώματα & τύποι
Το σύμπτωμα-κλειδί της λεύκης είναι η απώλεια χρώματος τοπικά στο δέρμα. Συνήθως, ο αποχρωματισμός εμφανίζεται πρώτα σε σημεία του σώματος που εκτίθενται στον ήλιο, όπως τα χέρια, τα πόδια, το πρόσωπο και τα χείλη.
Μπορεί επίσης να παρατηρηθεί πρόωρο γκριζάρισμα στα μαλλιά, στις βλεφαρίδες, στα φρύδια ή στα γένια/μούσια ή απώλεια του φυσικού χρώματος στους ιστούς (βλεννώδεις μεμβράνες) που επενδύουν εσωτερικά τη στοματική κοιλότητα και τη μύτη. Δεν αποκλείεται επίσης να παρατηρηθεί απώλεια ή αλλαγή χρώματος στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, την εσωτερική επίστρωση του ματιού.
Η λεύκη μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως όμως η διάγνωση γίνεται πριν την ηλικία των 20 ετών.
Ανάλογα με τον τύπο της πάθησης, τα λευκά τμήματα δέρματος μπορεί να καλύπτουν πολλά σημεία του σώματος ταυτόχρονα και συμμετρικά (γενικευμένη λεύκη, ο πιο κοινός τύπος), μόνο τη μία πλευρά του σώματος (τμηματική λεύκη) ή μόνο μερικά συγκεκριμένα σημεία του σώματος (εντοπισμένη ή εστιακή λεύκη).
Αιτίες
Όπως ήδη αναφέρθηκε, η λεύκη οφείλεται στην καταστροφή ή τη δυσλειτουργία των μελανοκυττάρων, με αποτέλεσμα ορισμένα τμήματα του δέρματος να είναι πιο ανοιχτόχρωμα από το υπόλοιπο σώμα ή και εντελώς λευκά. Παραμένει άγνωστο γιατί τα μελανοκύτταρα πεθαίνουν ή δυσλειτουργούν, όμως η εξέλιξη αυτή μπορεί να συνδέεται με:
Διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος, όπου αυτό επιτίθεται στα μελανοκύτταρα και τα καταστρέφει
Κληρονομική προδιάθεση (γονίδια)
Κάποιο εξωτερικό παράγοντα, όπως ένα ηλιακό έγκαυμα, το έντονο στρες ή την έκθεση σε βιομηχανικές χημικές ουσίες
Η διάγνωση της λεύκης προκύπτει πρωτίστως με βάση την κλινική εξέταση από τον γιατρό, συνδυαστικά με τη λήψη ατομικού και οικογενειακού ιστορικού και τον αποκλεισμό άλλων δερματικών παθήσεων, όπως η δερματίτιδα ή η ψωρίαση. Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει τη διενέργεια βιοψίας ή αιματολογικής εξέτασης.
