Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί που ξεκίνησαν χτες, όπως προβλεπόταν από τη συμφωνία κυβέρνησης – κουαρτέτου στο πλαίσιο της 3ης «αξιολόγησης», συνδέονται άρρηκτα με την προσπάθεια των τραπεζών να ξεφορτωθούν ανεμπόδιστα και με ταχύτερες διαδικασίες τα «κόκκινα» δάνεια.
Στόχος τους είναι να εξυγιάνουν γρήγορα τα οικονομικά τους, ώστε να μπορούν να παίξουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα το ρόλο τους στη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, χρηματοδοτώντας τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων.
Τον ίδιο στόχο υπηρετεί και η επανέναρξη από χτες των πλειστηριασμών στα ειρηνοδικεία, μετά τη λήξη της αποχής των συμβολαιογράφων και με το «μαστίγιο» της κυβέρνησης, που έστειλε τις δυνάμεις καταστολής να εξασφαλίσουν την πραγματοποίησή τους.
Οι εξελίξεις ένα πράγμα επιβεβαιώνουν: Οτι σφίγγει ολοένα και περισσότερο ο κλοιός γύρω από το σπίτι των λαϊκών οικογενειών, που αδυνατούν με το ισχνό τους εισόδημα να αποπληρώσουν το στεγαστικό δάνειο που πήραν σε άλλες εποχές, όταν τα οικονομικά τους ήταν σχετικά καλύτερα.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η κυβέρνηση δεν αρκείται στην «απελευθέρωση» από 1/1/2018 του συνόλου των δανείων πρώτης κατοικίας, σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα πώλησης στα κοράκια των «funds», αλλά εξασφαλίζει και την υλοποίηση των πλειστηριασμών με κάθε τρόπο, ακόμα και με τα ΜΑΤ, με την καταστολή.
Από αυτήν τη σκοπιά, καμιά αξία δεν έχουν οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι η «συμφωνία κυρίων» που έκανε με τους τραπεζίτες προφυλάσσει τάχα από πλειστηριασμούς την πρώτη κατοικία των φτωχών οικογενειών. Οι πλειστηριασμοί για το κεραμίδι της λαϊκής οικογένειας αποτελούν ζήτημα χρόνου, ενώ πληθαίνουν οι εκβιασμοί και οι απειλές απέναντι σε οικονομικά ανήμπορα νοικοκυριά να καταθέσουν στο γκισέ της τράπεζας και τα ελάχιστα που τους έχουν απομείνει για να επιβιώσουν.
Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις από τον επικεφαλής της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών, Ν. Καραμούζη, ο οποίος, αναφερόμενος στην υποτιθέμενη «άτυπη συμφωνία» να μη βγαίνουν σε πλειστηριασμό ακίνητα αξίας μικρότερης των 300.000 ευρώ, είχε πει: «Δεν υπάρχει κάποια συμφωνία. Υπάρχει η δική μας επιλογή στο ξεκίνημα αυτής της προσπάθειας, με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, να επικεντρωθούμε στις μεγάλες υποθέσεις, διότι αυτή είναι η προτεραιότητα. Δεν σημαίνει όμως ότι μεταγενέστερα, υπάρχει κάποια συμφωνία ότι δεν θα συνεχίσουμε να κάνουμε πλειστηριασμούς»…
Είναι άθλια λοιπόν η κυβερνητική προπαγάνδα ότι οι κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς γίνονται για να προφυλάξουν βίλες με πισίνες και ακριβά περιουσιακά στοιχεία.
Ο λαός πρέπει να έχει καθαρό ότι οι παρεμβάσεις κυβέρνησης – τραπεζών – κουαρτέτου στοχεύουν στην ενίσχυση του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος, ώστε να τονωθεί η τραπεζική στήριξη σε «βιώσιμες» επιχειρήσεις και ομίλους, σε συνδυασμό βέβαια με την οριστική αποβολή από το «κάδρο» της επιχειρηματικότητας των αδύναμων «κρίκων», με κατεύθυνση τη μεγαλύτερη συγκέντρωση της επιχειρηματικής «πίτας» και των κερδών.
Η μαζική εκκαθάριση των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων αποτελεί ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα τόσο της τρέχουσας «αξιολόγησης», όσο και προϋπόθεση για την επιτυχή απόδοση των ελληνικών τραπεζών στα επόμενα stress tests. Στη «μεγάλη εικόνα» προβάλλει το ζήτημα της «τραπεζικής ένωσης» που προωθείται στην Ευρωζώνη, γύρω από το οποίο εκδηλώνονται οι ανταγωνισμοί τμημάτων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, αναφορικά με τον επιμερισμό των κινδύνων, τη μελλοντική διαμόρφωση ενός «κοινού» ταμείου για την ασφάλιση των καταθέσεων κ.ά.
Στο φόντο αυτό, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία το κάλεσμα του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων να μη μείνει κανείς εργαζόμενος, αυτοαπασχολούμενος και μικρομεσαίος αγρότης μόνος του απέναντι στη μανία των τραπεζών και των «funds», που σαν κοράκια ορμούν πάνω στη λαϊκή κατοικία, με απλόχερη στήριξη της κυβέρνησης.
Η δράση κάτω από το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από το σπίτι της λαϊκής οικογένειας» χρειάζεται να αγκαλιάσει ακόμα περισσότερους, να εκφραστεί η αντίθεση στους πλειστηριασμούς με μαζική συμμετοχή και στην πανεργατική απεργία στις 14 Δεκέμβρη.
