Στην πνευματική προσωπικότητα και το πολύπλευρο έργο του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου αναφέρθηκε ο Υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας και Θράκης, κ. Στάθης Κωνσταντινίδης, κατά τον χαιρετισμό του στην Πανηγυρική Θεία Λειτουργία για τα ονομαστήρια του Μητροπολίτη, που τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου, χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου κ.κ. Ιερωνύμου.
Ο Υφυπουργός σημείωσε ότι η παρακαταθήκη που αφήνει ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, θα αποτελεί για όλους, κληρικούς και πιστούς, ακένωτη πηγή έμπνευσης, οδηγό αγάπης, κατανόησης και διάθεσης για κοινωνική προσφορά.
«Ήσασταν και παραμένετε πνευματικός ταγός του τόπου, με τα αισθητήρια πάντα ευαίσθητα στον ανθρώπινο πόνο και στα εθνικά ζητήματα. Απηχώντας τα αισθήματα όλων των πιστών, ως Υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας και Θράκης, αλλά και ως πολίτης, θα ήθελα να Σας εκφράσω την απέραντη ευγνωμοσύνη μας για την προσφορά Σας στην πατρίδα και στον συνάνθρωπο» τόνισε μεταξύ άλλων.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του χαιρετισμού
«Παναγιώτατε, Άγιοι Πατέρες, εκπρόσωποι των Αρχών, Κυρίες και κύριοι,
« ..και γαρ ο Υιός … του ανθρώπου ουκ ήλθεν διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών..»
Δεν ήλθε στη γη για να υπηρετηθεί από τον άνθρωπο, αλλά για να τον υπηρετήσει και για να προσφέρει την ψυχή του για τη σωτηρία του.
«Λόγω» και «έργω» ο Μεσσίας, φτάνοντας να πλύνει τα πόδια των μαθητών του, μας δίδαξε την αρετή της προσφοράς και της ταπεινοφροσύνης.
Οι άρχοντες, οι όποιοι άρχοντες, είναι ταγμένοι να υπηρετούν τον άνθρωπο και όχι να υπηρετούνται απ’ αυτόν.
Με το ίδιο δίδαγμα ξεκίνησε τον ενθρονιστήριο λόγο του, την 30η Ιουλίου του 1974, ως Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως τότε, ο Ποιμενάρχης μας Άνθιμος:
«εν φόβω και συναισθήσει βαρείας ευθύνης ήλθον σήμερον προς υμάς. Όμως, αδελφοί μου, ουκ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι».
Και μετέτρεψε τα λόγια Του αυτά κατά τα 50 περίπου χρόνια της διακονίας Του, τα πρώτα 30 στην Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως Τραϊανουπόλεως και Σαμοθράκης και τα επόμενα στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, σε πράξη καθημερινή.
Υπηρέτησε ταπεινά και με αγάπη το ποίμνιο του, δεν υπηρετήθηκε απ’ αυτό.
Τι γαρ απήν τω Ιεράρχη Ανθίμω, ων δει Ιεράρχαις προσείναι;
Τι έλειψε από τον Ιεράρχη Άνθιμο, από όλα, όσα πρέπουν σε Ιεράρχη, θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς, παραλλάσσοντας ελαφρώς τα λόγια του Γοργία; Τίποτε απολύτως!
Αυτή είναι η απάντηση, που απορρέει από το πλουσιότατο ποιμαντορικό, ανθρωπιστικό και κοινωφελές έργο του.
Στον Έβρο, που με τόση αγάπη και αφοσίωση υπηρέτησε, θεμελίωσε και ανήγειρε 35 νέους ναούς και δύο ιερές μονές, της Παναγίας και του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Ενώ, με πρωτοβουλία του δημιουργήθηκαν συνεδριακό κέντρο και ξενώνας, εκκλησιαστικό μουσείο, μαθητικό οικοτροφείο αρρένων, ενοριακό κέντρο, γηροκομείο, νέα κτήρια στις εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις Μάκρης, το Ανθίμειο πολιτιστικό κέντρο και το ίδρυμα κοινωνικής και πολιτιστικής προσφοράς «ο Άγιος Ιωσήφ».
Και στη Θεσσαλονίκη, που με δική του μέριμνα και τη συνδρομή των εφημερίων και συνεργατών του λειτουργούν σήμερα:
Το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο για ασθενείς και απόρους
Τα ενοριακά Φιλόπτωχα στους 42 ενοριακούς Ναούς, με σκοπό την ενάσκηση φιλανθρωπίας και αγάπης:
Το Φοιτητικό Οικοτροφείο, για φοιτητές της Θεολογικής Σχολής, με 24 μονόκλινα δωμάτια.
Το Φοιτητικό Οικοτροφείο Αρρένων, με 52 θέσεις στο Μετόχιο του Αγίου Αντωνίου της Ιεράς Μονής Αγίας Θεοδώρας.
17 ενοριακά συσσίτια για συνανθρώπους μας που βρίσκονται σε ανάγκη
Το συσσίτιο και η διαμονή Σπουδαστών της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας στην Πυλαία.
Το Παπάφειο Ορφανοτροφείο, και το Χαρίσειο Γηροκομείο που χτίστηκε από την αρχή.
Ατέλειωτος ο κατάλογος, γι αυτό σταματώ εδώ την ενδεικτική απαρίθμηση.
Χιλιάδες οι συνάνθρωποί μας που ευεργετήθηκαν από τη φιλάνθρωπη δράση του Επισκόπου μας
Παναγιώτατε,
Σε εμένα τον ταπεινό έπεσε το βάρος του αποχαιρετισμού
Είχα την ευλογία να αισθανθώ το μεγαλείο της ψυχής Σας και την αγάπη Σας για τον άνθρωπο, ως διοικητής του ιδρύματος «ο Άγιος Παντελεήμονας» και ως υποδιοικητής στην 4η Υγειονομική Περιφέρεια Μακεδονίας και Θράκης, με αρμοδιότητα στους φορείς κοινωνικής αλληλεγγύης.
Μετά από 19 χρόνια διακονίας στην καρδιά της Μακεδονίας, στην Ιερά Μητρόπολη της Θεσσαλονίκης, στην τρίτη πατρίδα Σας, τολμώ να πω, ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, όπως Εσείς με την απόφασή Σας το ορίσατε. Όχι το τέλος αλλά μια νέα αρχή.
Η παρακαταθήκη που μας αφήνετε, θα αποτελεί για όλους μας, κληρικούς και πιστούς, ακένωτη πηγή έμπνευσης, οδηγό αγάπης, κατανόησης και διάθεσης για κοινωνική προσφορά.
Ήσασταν και παραμένετε πνευματικός ταγός του τόπου, με τα αισθητήρια πάντα ευαίσθητα στον ανθρώπινο πόνο και στα εθνικά ζητήματα.
Απηχώντας τα αισθήματα όλων των πιστών, ως Υφυπουργός Εσωτερικών αλλά και ως πολίτης, θα ήθελα να Σας εκφράσω την απέραντη ευγνωμοσύνη μας για την προσφορά Σας στην πατρίδα και στον συνάνθρωπο».
