Δύο δάση της χώρας μας παραδόθηκαν στο μένος της πύρινης λαίλαπας. Η Δαδιά και η Πάρνηθα τυλίχθηκαν στις φλόγες με τη φωτιά να καταστρέφει στο πέρασμά της χιλιάδες στρέμματα. Τι σημαίνουν όμως για την Ελλάδα αυτές οι καταστροφές; Πόσος σημαντικός είναι ο ρόλος των δασών για την ανθρώπινη ύπαρξη αλλά και ποιο θα είναι το αντίκτυπο της καταστροφής του φυσικού πλούτου για τους πολίτες;
«Κάθε μεγάλη δασική πυρκαγιά έχει σημαντικές επιπτώσεις όχι μόνο στο τοπικό περιβάλλον αλλά και στο παγκόσμιο. Τα δάση απορροφούν ένα σημαντικό μέρος του διοξειδίου του άνθρακα (που είναι αέριο του θερμοκηπίου) από την ατμόσφαιρα και το αφαιρούν. Η ύπαρξη των δασών είναι απαραίτητη γιατί αυτά μαζί με τους ωκεανούς και άλλες διαδικασίες αποτελούν τις αποθήκες όπου η Γη αποθηκεύει το διοξείδιο του άνθρακα» επισημαίνει μιλώντας στο Newsbeast ο γενικός γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών, Χρήστος Ζερεφός.
«Το διοξείδιο του άνθρακα είναι απαραίτητο αέριο για τη ζωή διότι χωρίς αυτό η Γη θα ήταν ένας παγωμένος πλανήτης, κάτι σαν τον Άρη, και η μέση θερμοκρασία της θα ήταν -18 βαθμοί Κελσίου ενώ σήμερα είναι 15 βαθμοί Κελσίου.
Τα δάση παίζουν σπουδαίο ρόλο στην ισορροπία και του κλίματος ρυθμίζοντας τα αέρια του θερμοκηπίου» τονίζει.
«Όταν το δάσος καεί είναι όπως όταν παθαίνει εγκαύματα κάποιο μωρό – Πρέπει να αφεθεί στη φύση για να επουλώσει τα τραύματά του»
Τι συμβαίνει όταν καίγονται τα δάση, πώς μπορούν οι πληγές τους να επουλωθούν; Μπορούν τα δέντρα να αναγεννηθούν από τις στάχτες;
Όπως εξηγεί ο Χρήστος Ζερεφός «τα δάση υποστηρίζονται από μόνα τους, ιδιώς τα σημαντικά όπως είναι της Πάρνηθας και της Δαδιάς. Διαθέτουν ένα υποστηρικτικό δασικό οικοσύστημα μέσα στο οποίο αναπτύσσονται μηχανισμοί προστασίας τους αλλά κυρίως και αναγέννησης σε περίπτωση πυρκαγιάς ή ακραίων καιρικών φαινομένων όπως πλημμύρες.
Όταν το δάσος καεί είναι όπως όταν παθαίνει εγκαύματα κάποιο μωρό και πρέπει να αφεθεί στη φύση να επουλώσει τα τραύματά του. Μπορούμε όμως να βοηθήσουμε σε αυτό απαγορεύοντας τη βόσκηση και απαγορεύοντας δραστηριότητες που μπορούν να πλήξουν τα δάση».
Ποιες είναι οι συνέπειες για το περιβάλλον από την αφαίρεση μεγάλου μέρους ενός δάσους
Μιλώντας στο Newsbeast ο γενικός γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών Χρήστος Ζερεφός υπογραμμίζει πως οι συνέπειες στο περιβάλλον από την αφαίρεση μεγάλου μέρους ενός δάσος είναι σημαντικές.
Υπογραμμίζει δε πως πρώτοι τις συνέπειες θα τις βιώσουν όσοι μένουν κοντά στα μέρη που επλήγησαν από τις φωτιές.
Όπως σημειώνει ο Χρήστος Ζερεφός οι συνέπειες για τις ζωές των ανθρώπων αλλά και για το περιβάλλον μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
Πρώτον: Όσοι βρίσκονται κοντά στα δάση που κάηκαν είναι αυτοί που θα καταλάβουν άμεσα την απώλεια που είχαν. Όσοι μένουν γύρω από το δάσος είναι οι πρώτοι οι οποίοι θα ζήσουν σε ένα περιβάλλον το οποίο δεν έχει καμία σχέση με το προηγούμενο. Θα πρέπει να κάνουν υπομονή αρκετά χρόνια, από 10 και πάνω ώστε σιγά σιγά να αναγεννηθεί το δάσος και εδώ είναι ένα μεγάλο ζητούμενο για την Πολιτεία. Η ίδια η Πολιτεία πρέπει να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα και να συμβουλευτεί ειδικούς οι οποίοι θα εισηγηθούν όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να αναγεννηθεί το δάσος.
Δεύτερον: Η απουσία του δάσους μπορεί να οδηγήσει σε ορισμένα πλημμυρικά φαινόμενα και γι’ αυτό πρέπει οι κάτοικοι να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση. Επομένως όσοι είναι γύρω από το δάσος θα πρέπει να ξέρουν ότι έχουν διεξόδους διαφυγής σε περίπτωση πλημμύρας, να ξέρουν δηλαδή τι θα κάνουν.
Τρίτον: Η απουσία του δάσους αλλάζει την ποιότητα της ατμόσφαιρας και τοπικά αλλά και σε μέση κλίμακα δηλαδή σε κλίμακα αρκετών χιλιομέτρων σε απόσταση από τον πυρήνα του δάσους που κάηκε. Η αλλαγή της ποιότητας της ατμόσφαιρας πολλές φορές δεν γίνεται αντιληπτή αλλά το καταλαβαίνουν οι κάτοικοι σε περιόδους που έχουμε ακραία φαινόμενα όχι μόνο πλημμύρες αλλά και καύσωνες.
Στους καύσωνες το δάσος μετριάζει το αποτέλεσμά τους ενώ τώρα τα καμένα δέντρα δεν μπορούν να παίξουν αυτό τον ρόλο. Επίσης η ζημιά είναι μεγάλη από πλευράς οικολογικής. Χάνεται και μικραίνει η πλούσια βιοποικιλότητα η οποία έχει αναπτυχθεί σε αυτά τα δάση που κάηκαν. Και γενικά είναι ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός το οποίο δυστυχώς βλέπουμε ότι όσο περνούν οι δεκαετίες τόσο συμβαίνει και συχνότερα σε ολόκληρο τον πλανήτη.
«Οι συνέπειες της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής άρχισαν ήδη να φαίνονται»
«Θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο Ιούλιος που πέρασε και σχεδόν και ο Αύγουστος αποτελούν τους θερμότερους μήνες από τότε που έχουμε μετρήσεις στη χώρα μας και γενικότερα στη Μεσόγειο» επισημαίνει ο γενικός γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών, Χρήστος Ζερεφός.
«Η Μεσόγειος αποτελεί ένα θερμό σημείο και οι συνέπειες της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής άρχισαν ήδη να φαίνονται γιατί όσο αφαιρούμε δάση τόσο πιο δύσκολο είναι να φτάσουμε στους στόχους που είχαν τεθεί στη συμφωνία των Παρισίων για το κλίμα» μας λέει κλείνοντας.
