Συλλαλητήριο των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στην Αλεξανδρούπολη, ενάντια στο νέο νομοσχέδιο με τα δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για το «κλείσιμο» της 4ης «αξιολόγησης» με σύνθημα «μπροστά οι δικές μας ανάγκες», πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα της Τετάρτης 13 Ιούνη.
Στη συγκέντρωση μίλησε ο Διονύσης Κλάδης , μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Εβρου και μέλος της τοπικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.
Στην Ολομέλεια της Βουλής βρίσκεται από σήμερα το πολυνομοσχέδιο με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα και το Μεσοπρόθεσμο, όπου συζητείται με τις απαράδεκτες «fast track» διαδικασίες του «επείγοντος».
Η ψηφοφορία αναμένεται έως αύριο το μεσημέρι, με βάση το χρονοδιάγραμμα που αποφάσισε η κυβερνητική πλειοψηφία. Το νομοσχέδιο έχει τον τίτλο «Διατάξεις για την ολοκλήρωση της συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων – Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019 – 2022», περιέχει τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της τέταρτης «αξιολόγησης» και το Μεσοπρόθεσμο.
Ο εφαρμοστικός περιλαμβάνει τα δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της τέταρτης «αξιολόγησης», ενώ μέσω του Μεσοπρόθεσμου «κλειδώνει» τις περικοπές σε συντάξεις και Αφορολόγητο για το 2019 και το 2020 και «απογειώνει» τα «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2022.
Στο σχέδιο νόμου κατατέθηκε και η τροπολογία για τον ΕΝΦΙΑ που θα φέρει πρόσθετη επιβάρυνση σε κατηγορίες λαϊκών νοικοκυριών και περιοχών.
Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης που τάζει λαγούς με πετραχήλια όσον αφορά τις συλλογικές συμβάσεις και τον κατώτερο μισθό. Η «μεταμνημονιακή Ελλάδα» όχι μόνο δεν φέρνει ανάκτηση των απωλειών και ανακούφιση για τον εργαζόμενο λαό, αλλά θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο την αντιλαϊκή επίθεση με βάση τα μνημόνια επιτήρησης της ΕΕ.
Η στάση της κυβέρνησης κατά τη συζήτηση στη Βουλή της πρότασης νόμου που διαμόρφωσαν 500 και πλέον συνδικαλιστικές οργανώσεις για τον κατώτερο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις ήταν αποκαλυπτική και ταυτόχρονα προκλητική απέναντι στους εργαζόμενους.
Όχι μόνο επειδή η υπουργός Εργασίας επανέλαβε την άρνηση της κυβέρνησης να τη φέρει για συζήτηση στη Βουλή.
Ούτε μόνο επειδή θέλησε, με αστείες δικαιολογίες και προσχήματα, να απαντήσει στο γιατί η κυβέρνηση κρατάει στο συρτάρι της τη συγκεκριμένη πρόταση από τον Οκτώβρη του 2016.
Αλλά κυρίως επειδή παρουσίασε μια εικονική πραγματικότητα, που καμιά σχέση δεν έχει με τη βαρβαρότητα που ζουν οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, και προσπάθησε να καλλιεργήσει προσδοκίες ότι με την πολιτική της «ανοίγει δρόμο» για ανάκτηση απωλειών και αποκατάσταση εργατικών δικαιωμάτων.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Η εκμετάλλευση βαθαίνει και η εργοδοτική επίθεση δυναμώνει, με ευθύνη των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης, που θωράκισε και επέκτεινε την αντεργατική νομοθεσία, για την ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ με το πολυνομοσχέδιο και το Μεσοπρόθεσμο ετοιμάζει νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Από τη μια, η κυβέρνηση «πουλάει φούμαρα» για επαναφορά των ΣΣΕ και αυξήσεις στον κατώτερο μισθό και, από την άλλη, επικαλείται «προβλήματα συνταγματικότητας» και «νομικές ασάφειες» στην πρόταση νόμου των συνδικάτων για να μην τη φέρει στη Βουλή.
Επιβεβαιώνεται ότι αυτό που σχεδιάζουν είναι μια καρικατούρα «επαναφοράς» των κλαδικών Συμβάσεων και «αυξήσεις» στον κατώτερο μισθό τύπου Πορτογαλίας, με 0,80 ευρώ τη μέρα, όταν οι απώλειες των εργαζομένων τα προηγούμενα χρόνια ήταν σαρωτικές.
Τα κυβερνητικά στελέχη αποκαλύφθηκαν όταν από το βήμα της Βουλής αποκάλεσαν «ευχολόγιο» τις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, άμεση επαναφορά των κλαδικών Συμβάσεων κ.ά.
Κατά τον ίδιο τρόπο, η κυβέρνηση χαρακτηρίζει «παθογένειες» τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις που έχασαν οι εργαζόμενοι στα χρόνια της κρίσης, ξεκόβοντας κάθε συζήτηση για την ανάκτησή τους, για να μην πληγεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Τα ίδια ακριβώς λένε ο ΣΕΒ και οι άλλες εργοδοτικές ενώσεις, που ζητούν την παραπέρα σύνδεση μισθού – παραγωγικότητας, τη διατήρηση του υποκατώτατου μισθού, τη μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, την επέκταση των επιχειρησιακών Συμβάσεων, έναντι των κλαδικών, με ακόμα χειρότερους όρους.
Λύση δε μπορεί να περιμένει κανένας εργαζόμενος ούτε από τον άλλο κοκορομάχο, τη ΝΔ.
Ειδικά η ΝΔ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι στο ζήτημα του κατώτερου μισθού εφαρμόζει δικούς της νόμους και ότι σ’ αυτόν τον τομέα υπήρξε …πρωτοπόρα όταν νομοθετούσε το 2012 και το 2013! Συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος χαντάκωσε περισσότερο τους εργαζόμενους και επομένως δικαιούται τα εύσημα του κεφαλαίου!
Η τοποθέτηση του εκπροσώπου της ναζιστικής Χρυσής Αυγής επιβεβαίωσε ότι αποτελεί πιστό σκυλί της εργοδοσίας. Μετά τα δουλεμπορικά γραφεία και τις επιθέσεις σε πρωτοπόρους συνδικαλιστές και εργάτες, εμφανίστηκε στη Βουλή για να ζητήσει νέα προνόμια στους μεγαλοεργοδότες.
Τα μέτρα που περιέχονται στην πρόταση νόμου των συνδικάτων για τις Συλλογικές Συμβάσεις, χρειάζεται τώρα να γίνουν αιτήματα και στόχοι πάλης ακόμα περισσότερων εργαζομένων και συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Να αξιοποιηθεί και να πολλαπλασιαστεί η πείρα της συσπείρωσης 500 και πλέον σωματείων γύρω από τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, που είναι στον αντίποδα του σχεδιασμού που κάνουν η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τα άλλα αστικά κόμματα για τα Εργασιακά, τον κατώτερο μισθό και τις Συμβάσεις.
Με τα συλλαλητήρια που οργανώνει σήμερα και αύριο το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα, με κορύφωση το αυριανό συλλαλητήριο της Αθήνας στην Ομόνοια, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι συνταξιούχοι μπορούν και πρέπει να δώσουν αποφασιστική απάντηση, τόσο στη νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης όσο και στην προκλητική κυβερνητική προπαγάνδα που τη συνοδεύει.
Σε συνέχεια της απεργίας στις 30 Μάη, τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ δείχνουν το δρόμο του επιθετικού αγώνα για τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα, με προμετωπίδα το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!».
Η κινητοποίησή μας σήμερα δίνει απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδοσία που προωθούν τη νέα επίθεση στο εργατικό – λαϊκό εισόδημα, που φέρνουν το αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο για την 4η «αξιολόγηση» και το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο 2019-2022, για το νέο τσεκούρωμα στις συντάξεις, τη νέα μείωση του αφορολόγητου, για τα ματωμένα και διαρκώς αυξανόμενα πρωτογενή πλεονάσματα, το σφίξιμο της θηλιάς για τα «κόκκινα» δάνεια των χρεωμένων εργατικών – λαϊκών νοικοκυριών και τόσα άλλα αντιλαϊκά μέτρα.
Δίνει απάντηση και στην εντεινόμενη κοροϊδία της κυβέρνησης και διαφόρων επιτελείων, περί «τέλους των μνημονίων», «αντίμετρων», «ενίσχυσης της κοινωνικής προστασίας» κ.ο.κ.
Τα νέα βάρβαρα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, ύψους 18,5 δισ. ευρώ μέχρι το 2022, έρχονται να προστεθούν σε όλα τα προηγούμενα και αφορούν ακριβώς τη «μεταμνημονιακή» περίοδο, επιβεβαιώνοντας ότι η «δίκαιη ανάπτυξη» της καπιταλιστικής κερδοφορίας όχι μόνο δεν φέρνει ανάκτηση απωλειών για τους εργαζόμενους και το λαό, αλλά προϋποθέτει ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης…
Αντίστοιχα, τα περιβόητα «αντίμετρα», προϋπόθεση για τα οποία είναι τα ματωμένα πλεονάσματα, όταν δεν αποτελούν νέα «αναπτυξιακά» προνόμια και μέτρα στήριξης του κεφαλαίου είναι στην πραγματικότητα μέτρα διαχείρισης των συνεπειών που εντείνει η ίδια η αντιλαϊκή κλιμάκωση.
Τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ αποτελούν ταυτόχρονα μια ακόμα αποφασιστική απάντηση στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, ο οποίος μετά το φιάσκο και τη θλιβερή εικόνα που εμφάνισε και στην πρόσφατη απεργία στις 30 Μάη, έσπευσε για μια ακόμα φορά να «κατεβάσει ρολά», όπως είχε κάνει και κατά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου για την προηγούμενη «αξιολόγηση».
Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ δεν όρισε ούτε μία κινητοποίηση ενάντια στο νέο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο και τα νέα χτυπήματα που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο! Η πλειοψηφία στο εργατικό κέντρο Έβρου μας κοιτούσε με ανοιχτό το στόμα όταν βάλαμε θέμα να δράσουμε ενάντια στο πολυνομοσχέδιο. Δεν είπε λέξη για την ξεφτίλα τους στις 30 Μάη.
Απέναντι στην αντιλαϊκή κλιμάκωση και την απατηλή κυβερνητική προπαγάνδα, απέναντι στον κάλπικο καβγά που ξαναστήνουν όλες οι δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, αποπροσανατολίζοντας από τον ταξικό χαρακτήρα της επίθεσης, απέναντι στον εκφυλισμό και τη σιγή νεκροταφείου που επιχειρεί να επιβάλει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ αποτελούν συνέχεια των αγώνων που αναπτύσσονται από ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις σε κλάδους και χώρους δουλειάς.
Αποτελούν συνέχεια και ενισχύουν τις μάχες για την υπογραφή και την εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων με δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς, για την ανάκληση απολύσεων, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για την υπεράσπιση της συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων, για την νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας και τη μάχη ενάντια στη διεύρυνση του ωραρίου, για τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας στην εργασία, για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών στις συντάξεις και για τόσα άλλα σημαντικά μέτωπα.
Η σταθερή δράση μας φέρνει αποτελέσματα, είναι σημαντική η κατάκτηση στο εργοτάξιο της ΤΕΡΝΑ όπου σήμερα το πρωί με την αποφασιστική συμμετοχή των εργαζομένων στην 3ωρη στάση εργασίας αναγκάστηκε η εργοδοσία να βάλει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των δεδουλευμένων που όφειλε. Παραμένουμε σε επαγρύπνηση μέχρι να πληρωθεί και το τελευταίο ευρώ στους συναδέλφους μας.
Δείχνει παράλληλα το τι σημαίνει η ανάπτυξή τους. Σε ένα έργο με εταιρείες κολοσσούς να υπάρχουν κακοπληρωμένοι και απλήρωτοι εργαζόμενοι. Και δεν είναι ο μοναδικός κλάδος. Στον τουρισμό την βαριά βιομηχανία της χώρας μας τα ίδια και χειρότερα. Αναδεικνύεται ότι η ανάπτυξη τους και η κρίση τους τσακίζουν τη ζωή μας, οργάνωση και αγώνας πρέπει να είναι και είναι η επιλογή μας.
Τέλος δε μπορούμε να μην σχολιάσουμε ότι ανήμερα της κατάθεσης του πολυνομοσχεδίου με όλους τους νέους κόφτες στο λαϊκό εισόδημα ήρθαν και τα βαφτίσια της FYROM. Τυχαίο;
Όπως και στο εσωτερικό έτσι και στο εξωτερικό και αυτή η κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες έχουν ενιαία στρατηγική. Δε γίνεται μια κυβέρνηση να πετσοκόβει τα δικαιώματα του λαού της στο εσωτερικό και να κλείνει καλές συμφωνίες στο εξωτερικό. Με τη συγκεκριμένη συμφωνία, η κυβέρνηση δίνει συστατική επιστολή στη FYROM για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Από αυτήν την άποψη, δίνει «πράσινο φως» στην ανασφάλεια και την αποσταθεροποίηση στην περιοχή. Όλοι οι όροι της συμφωνίας είναι στον αέρα, μέχρι να ολοκληρωθεί το χρονοδιάγραμμα και η διαδικασία που προβλέπει η συμφωνία και παραμένει το «σπέρμα» του αλυτρωτισμού, που έγκειται στην αποδοχή από την ελληνική κυβέρνηση των θέσεων της κυβέρνησης της FYROM περί «Μακεδόνα πολίτη» και «Μακεδονικής γλώσσας». Στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, όπως βλέπουμε και με τα ελληνοτουρκικά, δεν μπορείς να αφήνεις σπέρματα αλυτρωτισμού γιατί είναι σαν να αφήνεις αναμμένο αναπτήρα
