Ακαρπη φαίνεται ότι αποβαίνει η ύστατη προσπάθεια να παραμείνει ζωντανή παραγωγικά η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης μέσα από τη διαδικασία εύρεσης στρατηγικού επενδυτή, με αποτέλεσμα να έρχεται ολοένα και πιο κοντά το plan B, που προβλέπει τριχοτόμηση της εταιρείας, αλλά και παύση ουσιαστικά, για άγνωστο χρονικό διάστημα, της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα μας.
Παρά την άτυπη παράταση (μέχρι το τέλος της εβδομάδας) στην προθεσμία για την υποβολή δεσμευτικών προσφορών, ουδείς από τους επίδοξους αγοραστές φαινόταν διατεθειμένος, τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, να καταθέσει ρεαλιστική πρόταση με το απαραίτητο proof of funds. Μετά τα «μπρος – πίσω» του fund Κingsley Capital, που εκπροσωπεί ο επιχειρηματίας Χρήστος Φαρμάκης, στο προσκήνιο τις τελευταίες μέρες επανεμφανίστηκε ο Lucas Fecker, ο οποίος διατείνεται ότι έχει τη στήριξη μερίδας τευτλοπαραγωγών, αλλά κι ενός επενδυτή, ο οποίος, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, διαθέτει την οικονομική επιφάνεια για να «σηκώσει» το εγχείρημα διάσωσης της ΕΒΖ.
Λουκέτο έως το 2021 στο Πλατύ
Τα λεγόμενά του, πάντως, δεν φαίνεται να πείθουν –ούτε αυτήν τη φορά– το υπουργείο Οικονομίας και την Τράπεζα Πειραιώς (βασικός πιστωτής της ΕΒΖ), οι οποίοι, ελλείψει εναλλακτικής, ετοιμάζονται να βάλουν μπρος το σχέδιο αναδιάρθρωσης που παρουσίασε πριν από μερικά φύλλα η «Ύπαιθρος Χώρα». Το εν λόγω πλάνο –το οποίο προϋποθέτει την υπαγωγή στο Άρθρο 106Δ του Πτωχευτικού Κώδικα– προβλέπει, εν ολίγοις, το «σπάσιμο» της εταιρείας σε τρία κομμάτια, τα οποία θα περιέλθουν σε ισάριθμες Εταιρείες Ειδικού Σκοπού (SPV), που θα συστήσει η Πειραιώς.
Στην πρώτη από αυτές θα περάσουν οι θυγατρικές στη Σερβία (για τις οποίες εκτιμάται ότι μπορεί να βρεθεί εύκολα και γρήγορα αγοραστής), στη δεύτερη τα βιομηχανικά ακίνητα της εταιρείας και στην τρίτη η υπόλοιπη ακίνητη περιουσία της. Από την πλευρά της, η τράπεζα θα προχωρήσει σε ένα γενναίο «κούρεμα» οφειλών, που αναμένεται να ξεπεράσει το 50%. Σε αυτή την περίπτωση προβλέπεται επαναλειτουργία του εργοστασίου στο Πλατύ (το οποίο η κυβέρνηση πιέζει να συμπεριληφθεί στο πρώτο σχήμα μαζί με τις θυγατρικές της Σερβίας), όχι όμως πριν το 2021 κι ενώ στο μεταξύ θα έχουν μεσολαβήσει δύο τουλάχιστον «αδρανείς» χρονιές για την τευτλοκαλλιέργεια.
Στον αέρα οι τευτλοπαραγωγοί
Οι εξελίξεις αυτές, όπως είναι φυσικό, προκαλούν έντονο προβληματισμό στους παραγωγούς, οι οποίοι, πέρα από την αβεβαιότητα για τη φετινή σεζόν και το άμεσο μέλλον, έχουν λαμβάνειν και περί τα 2,3 εκατ. ευρώ για την καμπάνια του 2018, αλλά και για τα ασυγκόμιστα στον Έβρο τεύτλα του 2017.
Πάντως εφόσον μέχρι στιγμής δεν έχει υποβληθεί δεσμευτική προσφορά με proof of funds, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο το αίτημα υπαγωγής της ΕΒΖ στο άρθρο 106Δ του Πτωχευτικού Κώδικα να κατατεθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.
