Αυξημένος είναι ο κίνδυνος πλημμυρών στο «Ρέμα Ειρήνη (“Μαΐστρου”)» καθώς πολύ μεγάλο μέρος της επιφάνειάς του έχει πληγεί από την πρόσφατη πυρκαγιά που έπληξε, μεταξύ άλλων, και τον «Δήμο Αλεξανδρούπολης».
Το «Ρέμα Ειρήνη (“Μαΐστρου”)» είναι, στο σύνολό του, ένα ρέμα «4ης Τάξης», (κατά την μέθοδο “Strahler” κατάταξης των ρεμάτων), με συνολικό μήκος ρεμάτων «1ης Τάξης», «L1STR=70.559,50 μ.μ.» («ως επί το πλείστον, ορεινά πηγαία ρέματα, απομακρυσμένα από την θάλασσα»), με συνολικό μήκος ρεμάτων «2ης Τάξης», «L2STR=12.376,09 μ.μ.», με συνολικό μήκος ρεμάτων «3ης Τάξης», «L3STR=19.912,12 μ.μ.» και με συνολικό μήκος ρεμάτων «4ης Τάξης», «L4STR=7.157,28 μ.μ.» («ως επί το πλείστον, πεδινά ρέματα, κοντά στην θάλασσα»), δηλαδή με συνολικό μήκος ρεμάτων, («Ανεξάρτητα Τάξης»), «LTOTAL=110.004,99 μ.μ.» (ή αλλιώς «L(1+2+3+4)TOTAL=110,00 χιλιόμετρα»).
Το συνολικό εμβαδόν της «λεκάνης απορροής» του «Ρέματος Ειρήνη (“Μαΐστρου”)» είναι ίσο με «251.804,67 στρέμματα» (ή αλλιώς είναι ίσο με το «20,72%» του εμβαδού της επιφάνειας του «Δήμου Αλεξανδρούπολης»). Η καμένη επιφάνεια της προαναφερθείσας λεκάνης απορροής έχει εμβαδόν ίσο με «194.152,59 στρέμματα» (ή αλλιώς είναι ίσο με το «77,10%» του εμβαδού της προαναφερθείσας «λεκάνης απορροής») [1,2,3,4].
Δεδομένου ότι ο «συντελεστής απορροής πλημμύρας» («runoff coefficient»), για παράδειγμα, σε περιοχές με «δάση» («woodlands»), (όπως ενδεχόμενα αυτά μπορούν να χαρακτηριστούν πριν την έναρξη της πυρκαγιάς), κυμαίνεται, (σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία), μεταξύ των τιμών «0,05-0,25» ενώ των «γυμνών συμπυκνωμένων/συμπιεσμένων εδαφών με ανώμαλη υφή» («bare packed soil with rough texture»), (όπως ενδεχόμενα αυτά μπορούν να χαρακτηριστούν μετά το πέρας της πυρκαγιάς), κυμαίνεται μεταξύ των τιμών «0,20-0,50» γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι από την αύξηση του συγκεκριμένου και μόνο παράγοντα/συντελεστή έως και, περίπου, κατά «400%», σε ανάλογο βαθμό, κατά προσέγγιση, μπορούν να αυξηθούν και οι αναμενόμενες ποσότητες υδάτων που θα μεταφέρει το «Ρέμα Ειρήνη (“Μαΐστρου”)» σε συνάρτηση πάντοτε με την ένταση και την διάρκεια της εκάστοτε βροχόπτωσης, (ωστόσο, για τον ακριβή καθορισμό του «συντελεστή απορροής πλημμύρας» απαιτείται αναλυτικός και ακριβής καθορισμός των χρήσεων γης, εκτίμηση της υγρασίας και της γεωλογικής κατάταξης του εδάφους, αποτύπωση των κλίσεων του εδάφους κλπ.) [5,6].
Στην Ελλάδα, στις μελέτες οριοθέτησης ρεμάτων, υδραυλικές μελέτες κλπ. χρησιμοποιείται, (μεταξύ άλλων), και η «Ορθολογική Μέθοδος Υπολογισμού Πλημμυρικών Παροχών» [«Προεδρικό Διάταγμα υπ’αριθ. 696/1974, (Φ.Ε.Κ.:301/08-10-1974), Άρθρο 186,187,188»] όπου η «μέγιστη πλημμυρική παροχή» («maxQ») είναι συνάρτηση του «εμβαδού της λεκάνης απορροής» «F», της «μέσης έντασης βροχόπτωσης διάρκειας ίσης προς τον χρόνο συρροής των υδάτων από την επιφάνεια “F” μέχρι της εξεταζόμενης διατομής του ρέματος» «i» και του «συντελεστή απορροής πλημμύρας» «C».
Εικόνα 1. Η απεικόνιση, της «καμένης επιφάνειας» («ανοιχτή βυσσινί» απόχρωση), της «λεκάνης απορροής» («ανοιχτή θαλασσιά» απόχρωση) (του «Ρέματος Ειρήνη»), του «υδρογραφικού (γραμμικού) δικτύου» («έντονη μπλε» απόχρωση) και του «Δήμου Αλεξανδρούπολης» («πράσινη» απόχρωση), όπως απεικονίζονται στο «ελεύθερο διαδικτυακά λογισμικό» «Q.G.I.S.», μέσω των σχετικών αρχείων που ανακτήθηκαν τόσο από την σχετική διαδικτυακή «πλατφόρμα» («Copernicus») όσο και από την σχετική διαδικτυακή «πλατφόρμα» («ΕΛ.ΣΤΑΤ.»). Το «υδρογραφικό (γραμμικό) δίκτυο» («έντονη μπλε» απόχρωση) αναπαρίσταται με γραμμές πάχους ανάλογα με την «Τάξη» του κάθε ρέματος δηλαδή οι λεπτότερες γραμμές αντιστοιχούν στα ρέματα «1ης Τάξης» ενώ οι γραμμές με το μεγαλύτερο πάχος αντιστοιχούν στα ρέματα «4ης Τάξης», με ανάλογη βαθμιαία διαβάθμιση για τα ρέματα των ενδιάμεσων «Τάξεων» [1,3,4].
