Σε 80.000 ευρώ ανέρχεται η αξία ανά στρέμμα της θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας, αλλά, αν και η χώρα μας κατέχει πρωτιές, παραμένει ελλειμματική σε ψάρι. Τα στοιχεία αυτά δόθηκαν στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος, και συγκεκριμένα της Υποεπιτροπής Υδατικών Πόρων της Βουλής, υπό την προεδρία της Κατερίνας Ιγγλέζη, από επιστήμονες και εμπειρογνώμονες που σχετίζονται με το χώρο του ψαριού.
Μολονότι πέρασε «μπόρα» τα τελευταία χρόνια, ο κλάδος του ψαριού εξακολουθεί να παρουσιάζει δυναμική και σημαντικές αναπτυξιακές προοπτικές, δημιουργεί θέσεις εργασίας, εμπλουτίζει τα νερά με πολύτιμες ουσίες, γεγονός που αυξάνει και το απόθεμα πελαγίσιων ψαριών.
Από το 1984 μέχρι σήμερα, που κατατέθηκε η πρώτη ετήσια δήλωση της συνολικής παραγωγής ψαριού από ιχθυοκαλλιέργεια, ύψους 400 τόνων, η χώρα μας σήμερα είναι από τους πιο σημαντικούς παίκτες της αγοράς σε λαβράκι και τσιπούρα, ενώ εξαιρετικής ποιότητας είναι και τα ελληνικά μύδια. Σήμερα, αντίστοιχα, έχουμε ιχθυοκαλλιέργειες με παραγωγή περίπου 100.000 τόνων ψαριών και 29 ιχθυογεννητικούς σταθμούς, που παράγουν περίπου 400 εκατομμύρια ιχθύδια γόνου.
Λειτουργούν περίπου 585 μονάδες οστρακοκαλλιέργειας με παραγωγή περίπου 20.000 τόνους όστρακα και εκμισθώνονται 72 λιμνοθάλασσες για αλιευτική εκμετάλλευση, για εκτατική υδατοκαλλιέργεια, κατά προτίμηση στους αλιευτικούς συνεταιρισμούς. Οι εξαγωγές σε τσιπούρα – λαβράκι είναι κυρίως στις μεσογειακές χώρες, με κυριότερους προορισμούς, Ιταλία και Ισπανία, που απορροφούν περίπου το 60% της ελληνικής παραγωγής. Η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια είναι καθαρά εξαγωγικός κλάδος σε ποσοστό άνω του 80% και καταλαμβάνει την πρώτη τριάδα αγροτικών προϊόντων (ελαιόλαδο/φρούτα/κηπευτικά). Έλληνες αξιωματούχοι, επιστήμονες και εμπειρογνώμονες που έλαβαν μέρος στη συγκεκριμένη συνεδρίαση, εξήγησαν πως η υδατοκαλλιέργεια δεν έχει τόσο μεγάλες επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Όσο μία… Σαμοθράκη
Σήμερα, τα στρέμματα που χρησιμοποιούνται για ιχθυοκαλλιέργεια, της οποίας η περιβαλλοντική επίδραση έχει ακτίνα 400 μέτρων από το σημείο εγκατάστασης, είναι 7.500. Η συνολική έκταση που καλύπτεται, λοιπόν, με την προαναφερθείσα ζώνη επίδρασης είναι 170.000 στρέμματα, δηλαδή, περίπου όσο το νησί της Σαμοθράκης.
Όσον αφορά τα περί μόλυνσης της θάλασσας, το ψάρι ιχθυοκαλλιέργειας, αν δεν ζει σε πολύ καθαρά νερά, είναι το πρώτο που υφίσταται τις συνέπειες, επομένως όσοι το ψέγουν, λαθεύουν. Η νομοθεσία απαγορεύει –και ορθώς– την εγκατάσταση ή ανανέωση της άδειας σε λιβάδια Ποσειδωνίας.
Τα εγχώρια πελαγίσια ψάρια που αλιεύονται στις ανοιχτές θάλασσες καλύπτουν περίπου το 20% της εγχώριας κατανάλωσης και τιμολογούνται περί τα 30 ευρώ το κιλό, όταν το ψάρι ιχθυοκαλλιέργειας κοστίζει στον καταναλωτή περίπου 8-9 ευρώ το κιλό. Το 10% των ελληνικών εξαγωγών είναι από θαλασσοκαλλιέργειες. Μόλις το 3% της παραγωγής προέρχονται από εσωτερικά νερά (λιμνοθάλασσες, ποτάμια κ.ά.).
