Πια δεν αντέχω νάμαι από εκείνη
μακριά. Η ομορφιά σου με θολώνει!
(Σαϊτα είσαι συ κι’ εγώ στημόνι.)
Μα της ψυχής μου η χαλάστρα οδύνη,
τη ζήση μου κεντά και δεν μ’ αφήνει
να ζω. Η Αθανασία δεν με θαμπώνει.
Αφησέ με – κι’ εκείνη ας με μαλώνει!
Όλα τα δεινά η Ευτυχία τα σβύνει.
Την γυναίκα, τον σκύλο, το παιδί μου
να ιδώ…Την Ιθάκη μου νάβλεπα και πάλι…
Να με χτυπά το γλυκόπνοο μαϊστράλι,
και νάχα και τους Φαίακες μαζί μου!
Δεν θέλει και πολλά η Ευτυχία!
“Άσε με Καλυψώ! Δεν ζω απ’ τη δυστυχία!”
Αριστομένης Λαγουβάρδος
Σύντομο βιογραφικό Αριστομένη Λαγουβάρδου
Γεννήθηκε στην Έμπαρο Ηρακλείου Κρήτης.
Είναι Μηχανολόγος Μηχανικός και Ναυπηγός
του Πολυτεχνείου Νεαπόλεως Ιταλίας.
Ζει στο Ηράκλειο Κρήτης.
Εργογραφία
Το τέλος της αθωότητας.(Τυποκρέτα Καζανάκης-Ηράκλειο)
Καθώς κυλά το ρόδινο ποτάμι.(Τυποκρέτα Καζανάκης-Ηράκλειο)
Στα απόκρυφα τοπία της ομορφιάς (υπό έκδοση)
