Πρός Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Εὐσεβῆ λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας,
Ἡ ὁδὸς τῆς Ὀρθοδόξου εὐσεβείας δέν τελευτᾷ τὴν Μεγάλη Παρασκευή, σὲ κάποιο μυστικισμὸ τοῦ πάθους, ἀλλὰ κορυφώνεται μὲ τὸ φῶς τῆς Ἁγίας Ἀναστάσεως. Τὸ Μέγα Πάσχα εἶναι τὸ μέγα θαῦμα, ποὺ πληρώνει τὴν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, ὑπερβαίνοντας κάθε ἀνθρώπινη δικαιοσύνη. Χωρὶς τὴν κατάργηση τοῦ θανάτου ἐν τῷ σώματι τοῦ Χριστοῦ, χωρὶς δηλαδὴ τὴν Ἀνάστασή Του, θὰ ἦταν «μάταιη» ἡ πίστη μας.
Ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἡ γέφυρα πού ἕνωσε τούς ἀνθρώπους μέ τό Θεό. Τό ἀναστημένο Σῶμα τοῦ Κυρίου ἔγινε ἡ μοναδική κλίμακα, γιά νά μποροῦν νά ἀνεβαίνουν οἱ ἄνθρωποι ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό!
«Ὁ Ἀθάνατος πρὸς τοὺς θνητοὺς κατῆλθε, ἵνα καὶ ποιήσας αὐτοὺς ἀθανάτους, ἀνέβη πάλιν πρὸς τὸν Πατέρα…» λέγει ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Νικητής! Ἡ σωτηρία στόν ἄνθρωπο δίνεται πλέον ὡς Χάρη, λύτρο, δωρεά καί προσφέρεται χωρίς καμμία διάκριση σέ διαφορές ἤ ιδιαιτερότητες ὃλων τῶν πλασμάτων Τοῦ Θεοῦ.
Δέν ὑπάρχει πιά μοναξιά στήν ἀνθρώπινη εἰκόνα. Δέν ὑπάρχει σκοτάδι γύρω ἀπό τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Ὁ Θεάνθρωπος μετά τήν Ἀνάστασή Του θά εἶναι μαζί μας ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς μας, μέχρι τή συντέλεια τοῦ κόσμου (Ματθ. 28,20), θά συντροφεύει τήν ἀγάπη Του, τόν ἄνθρωπο καί θά φωτίζει ὅλη τήν ἔκταση τῆς ψυχῆς του.
«Τά παλιά πέρασαν, ὅλα ἔγιναν καινούργια. Κι ὅλα αὐτά προέρχονται ἀπό τό Θεό πού μᾶς συμφιλίωσε μαζί Του διά τοῦ Χριστοῦ» (Β΄ Κορ. 5,17-18). Ἡ φωνή τοῦ Ἰσχυροῦ ἀκούσθηκε μέσα ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο, ὅπως μέσα ἀπό τόν πηλό μίλησε ὁ ἄνθρωπος, ὅταν πρόσταξε ὁ Δημιουργός Του νά μιλήσει.
Ἀδελφοί μου ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι,
Ἡ Ἀνάσταση Τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ θρίαμβος τοῦ φωτὸς πάνω στό σκότος, εἶναι ἡ ἀστραπὴ τῆς ζωῆς στήν νύκτα τοῦ θανάτου καὶ ἡ καθαίρεση τοῦ Ἅδη, καὶ ἀπαρχὴ «μιᾶς ἄλλης βιωτῆς αἰωνίας καὶ ἀκατάλυτης».
Εὔχομαι νά γεμίσουν οἱ ψυχὲς μας μὲ τὸ ἀληθινὸ φῶς, τὴν ἀκατάλυτη ἀγάπη καὶ τὴν ἀνεξάντλητη χαρά, ποὺ εἶναι τὰ μεγάλα δῶρα τῆς Ἀναστάσεως.
Μὲ διάπυρες εὐχὲς πρὸς τὸν ἀναστάντα Κύριον
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
