Τo Σάββατο 17 Ιουλίου η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη της Αγίας ενδόξου μεγαλομάρτυρος Μαρίνας και πανηγυρίζει ο ομώνυμος Ιερός Ναός στον Μαΐστρο Αλεξανδρουπόλεως.
Λόγω των ειδικών συνθηκών και των μέτρων εναντι τη πανδημίας, όπως ισχύουν, θα δοθεί η δυνατότητα με ασφάλεια και χωρίς συνωστισμό να προσκυνήσουν το τμήμα λειψάνου (ένα δάκτυλο του χεριού της) και την θαυματουργή εικόνα της Αγίας Μαρίνας και να τιμήσουν τη ιερά μνήμη της, μέσα από τις λατρευτικές ακολουθίες που έχουν προγραμματιστεί για την παραμονή και την ημέρα του εορτασμού της μνήμης της.
Πρόγραμμα Ακολουθιών
Παρασκευή 16 Ιουλίου
7.30’ μ.μ.: Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός και Αρτοκλασία.
9.30’ μ.μ. – 12.15’ π.μ.: Πανηγυρικός Όρθρος και βραδινή Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Σάββατο 17 Ιουλίου
7.00’-10.00’ π.μ.: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Στις ανωτέρω ακολουθίες θα προεξάρχει ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Άνθιμος.
Ο Ιερός Ναός της Αγίας Μαρίνας θα παραμείνει ανοιχτός και την Κυριακή 18 Ιουλίου καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, ούτως ώστε οι πιστοί να έχουν την ευκαιρία να προσκυνήσουν το ιερό λείψανο και την θαυματουργή εικόνα της Αγίας.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως
Ο βίος της Αγίας Μαρίνας
Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β’, το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ’ αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του. Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε. Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: Ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε. Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ’ αυτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας. Τα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη Άλωσή της από τους Λατίνους το 1204, ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιον Όρος. Επίσης, τμήμα λειψάνου (το δάκτυλο του χεριού της) της Αγίας Μαρίνας βρίσκεται αποθησαυρισμένο από το 2012 στον ομώνυμο Ιερό Ναό στο Μαΐστρο.
