fbpx
18.9 C
Alexandroupoli
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Π. Μιχαηλίδης: Μια πρόταση για το ζήτημα της συγκοινωνίας στην Σαμοθράκη

- Χορηγούμενη-

Με αφορμή το νέο πρόβλημα που προέκυψε με την ακτοπλοϊκή συγκοινωνία στο νησί της Σαμοθράκης, στην καρδιά μάλιστα της τουριστικής περιόδου, ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΠΕΔ/ΑΜΘ (Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης), επαναφέρω την πρόταση που είχα εγγράφως υποβάλλει στην κοινή συνεδρίαση των Δημοτικών Συμβουλίων Σαμοθράκης και Αλεξανδρούπολης, στις 20/10/2017 .

Σύσταση «Αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας για τη δημιουργία εγκαταστάσεων εδάφους νέου αερολιμένα Σαμοθράκης» (ΑΜΚΕ), στα πρότυπα του Δήμου της Πάρου.

ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ) ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ
Η σύγχρονη τάση της αγοράς των αερομεταφορών για «point to point» μετακινήσεις κερδίζει συνεχώς έδαφος σε σχέση με τη μετακίνηση μέσω «hubs», εξαιτίας της δραστηριοποίησης των εταιρειών χαμηλού κόστους, δεδομένο που ενισχύει τον ρόλο των περιφερειακών αεροδρομίων σε όλο κόσμο αλλά και μειώνει το κόστος μεταφοράς προς όφελος των τουριστικών προορισμών που αξιοποιούν αυτήν τη δυνατότητα. Σήμερα υπό αυτό το καθεστώς ακόμη και η Aegean μέσω της Olympic air μπορεί και προσφέρει προς νησιωτικούς προορισμούς από Αθήνα και Θεσσαλονίκη ναύλους που αρχίζουν από 19€ την απλή μετάβαση (GoLight κρατήσεις).

Εξάλλου οι αεροπορικές μεταφορές είναι ένας από τους πλέον αποτελεσματικούς μοχλούς παρέμβασης στην κοινωνική, οικονομική, χωροταξική – περιβαλλοντική, πληθυσμιακή, πολιτιστική και αναπτυξιακή εξέλιξη ενός τόπου. Ειδικά για την ελληνική οικονομία ο τομέας είναι μεγάλης σπουδαιότητας, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τουριστικών μετακινήσεων (περίπου 75%) πραγματοποιείται αεροπορικώς.

Για την Σαμοθράκη εφόσον η τοπική κοινωνία και οι φορείς της, έχουν αποφασίσει να κεφαλοποιήσουν το τουριστικό της προϊόν με σκοπό να συμβάλει καθοριστικά στην οικονομική της ανάπτυξη, η δημιουργία αερολιμένα φαντάζει πλέον ως μονόδρομος.
Ένας επί πλέον λόγος αποτελεί και το γεγονός της ελάχιστης βοήθειας που έχει να προσφέρει από πλευράς προσέλκυσης ξένων τουριστών το γειτονικό αεροδρόμιο «Δημόκριτος».

Τα πράγματα στο εγγύς μέλλον φαντάζουν ακόμη περισσότερο δυσοίωνα για το μοναδικό νησί του νομού Έβρου και ο λόγος έχει να κάνει με την επιχειρούμενη ραγδαία μετάλλαξη της περιοχής της Αλεξανδρούπολης σε ενεργειακό κόμβο, γεγονός που αναπόφευκτα θα επηρεάσει και τον τοπικό αερολιμένα, εμποδίζοντας κάθε τουριστικό σχεδιασμό υψηλής ποιότητας και ενδιαφέροντος.

Από την άλλη πλευρά το λογικά υψηλό κόστος στην ακτοπλοϊκή μετάβαση του τουριστικού ρεύματος από τις βαλκανικές χώρες, το οποίο προσεγγίζει την περιοχή ΟΔΙΚΩΣ, θα αποτελεί συνεχώς έναν ακόμη παράγοντα του τουριστικού μαρασμού της Σαμοθράκης.
Η σημερινή συγκυρία, μπορεί να αποτελέσει την αφορμή της ουσιαστικής διεκδίκησης αυτού του τόσο σημαντικού έργου μακράς πνοής, μοναδικά ικανό να καθορίσει όλη την οικονομική ανάπτυξη του νησιού για τις επόμενες δεκαετίες και όχι μόνο.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η υπόθεση αεροδρόμιο Σαμοθράκης δεν είναι σημερινή, μια και αποτελεί ζητούμενο για χρόνια από τους τοπικούς φορείς του νησιού.

Η πρώτη διερεύνηση είχε γίνει επί της υπουργίας του κ. Χρήστου Βερελή, κατά τη διάρκεια της οποίας είχε εντοπιστεί χώρος για την ανάπτυξη αεροδιαδρόμου, και μάλιστα είχαν εγγραφεί πιστώσεις στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ). Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) είχε ξεκινήσει μάλιστα και την μελέτη σκοπιμότητας, ενώ στη συνέχεια το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ προενέκρινε τη χωροθέτηση του αεροδρομίου. Οι μελέτες αναμενόταν να έχουν ολοκληρωθεί έως το 2008, έτος κατά το οποίο θα ξεκινούσαν οι απαλλοτριώσεις, ενώ το κόστος εκτιμήθηκε σε περίπου 50 εκατ. ευρώ. Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων ολοκληρώθηκε το 2006 και το έργο επανετάχθηκε στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων με προϋπολογισμό 53 εκατ. ευρώ.

Για αρκετά χρόνια το ζήτημα είχε ξεχαστεί για να επανέλθει επί υπουργίας του κ. Μιχάλη Χρυοσοχοΐδη, ο οποίος τότε υποσχέθηκε στις τοπικές αρχές τη διερεύνηση των δυνατοτήτων χρηματοδότησης και κατασκευής του αεροδρομίου. Παράλληλα, η ΥΠΑ, σε συνεργασία με τον δήμο, εξέτασαν 20 περιοχές για την πιθανή χωροθέτηση του αερολιμένα, επιλέγοντας τελικά έκταση περίπου ένα χιλιόμετρο έξω από την Καμαριώτισσα. Ωστόσο και πάλι δεν προχώρησε τίποτα.

Μία αναπάντεχη είδηση έκρυβε ένα έγγραφο του αναπληρωτή υπουργού Υποδομών κ. Χρήστου Σπίρτζη που αναρτήθηκε τον Ιούλιο του 2015 στη «Δι@ύγεια». Σύμφωνα με την τότε απόφαση του υπουργού, με την οποία ορίζονταν αποφαινόμενα όργανα για έργα, μελέτες και υπηρεσίες αρμοδιότητας της Διεύθυνσης Υποδομών Αεροδρομίων, είχε ενταχθεί στα ώριμα προς δημοπράτηση και ένταξη στα χρηματοδοτικά προγράμματα της χώρας το έργο «Κατασκευή νέου αεροδρομίου στη νήσο Σαμοθράκη».
Δυστυχώς και παρόλα αυτά το έργο σήμερα δεν διαθέτει καμία μελετητική ωριμότητα με μειωμένες ελπίδες ένταξης στα ευρωπαϊκά ταμεία, αποτελεί όμως σύνθημα κυβερνητικών εξαγγελιών «χαμηλής έντασης» για περίπου 13 χρόνια.

ΑΜΚΕ, ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ.
Η πολιτική του Υπουργείου ΥΠΟΜΕΔΙ για την ανάπτυξη των αεροδρομίων, θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την ανάπτυξη των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας. Δεν θα πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι το Στρατηγικό Πλαίσιο Επενδύσεων Μεταφορών 2014-2025, αναθεωρείται κάθε τρία χρόνια, σε περίπτωση που έχει προχωρήσει η ωρίμανση νέων έργων και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να στραφεί άμεσα ο Δήμος της Σαμοθράκης. Σίγουρα η πολιτεία έχει υποχρέωση και είναι και η καθ’ ύλην αρμόδια να αναθέσει και να ωριμάσει άμεσα, καταρχήν όλες τις μελέτες που απαιτούνται, γιατί χωρίς μελέτες έργα δεν γίνονται.

Παράλληλα η βέλτιστη διαχείριση των πεπερασμένων διαθέσιμων κονδυλίων επιβάλλει την αναζήτηση σύγχρονων τρόπων χρηματοδότησης των έργων, με την ενεργή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.

Το πλησιέστερο χρονικά παράδειγμα νέου νησιωτικού αερολιμένα στην χώρα, αποτελεί το αεροδρόμιο της Πάρου το οποίο και εγκαινιάστηκε τον Ιούλιο του 2016, μετά από περιπετειώδεις προσπάθειες τριάντα και πλέον ετών. Αυτό όμως που είναι αξιοσημείωτο είναι η συμβολή των κατοίκων του νησιού μέσω της σύστασης (2015) αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας για τη συγκέντρωση μέρους των χρημάτων που απαιτήθηκαν. Μέσω της ΑΜΚΕ οι Παριανοί συνέβαλαν με όποια οικονομική δυνατότητα και με όσα μέσα είχαν για να καλύψουν δαπάνες του έργου και συγκεκριμένα την μελέτη του έργου, ενώ η επίβλεψη και έγκριση της μελέτης έγινε από την ΥΠΑ/Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών. Επίσης με πρωτοβουλία των μελών της ΑΜΚΕ, βρέθηκαν μηχανικοί -εθελοντές από την περιοχή, οι οποίοι υπέγραψαν τις κατά νόμου επιβλέψεις της αδείας του έργου και πέτυχαν χορηγίες υλικών από τοπικές επιχειρήσεις.

Ευτυχώς για την Πάρο το επιχειρηματικό ενδιαφέρον της AEGEAN AIRLINES έδωσε τη λύση και υπεγράφη η σχετική σύμβαση μεταξύ του αρμόδιου υπουργείου και του πιο πάνω αερομεταφορέα που προέβλεπε μέχρι το τέλος Ιουλίου 2016 την ολοκλήρωση των εντελώς απαραίτητων κτηριακών εγκαταστάσεων, ώστε να ξεκινήσει αμέσως η λειτουργία του.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό στην όλη υπόθεση ότι η επιδότηση της γραμμής Αθήνας-Πάρου ανερχόταν σε 4,2 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο. Τη δε περασμένη τετραετία η λειτουργία της γραμμής υπό καθεστώς παροχής δημόσιας υπηρεσίας ανήλθε στο συνολικό ποσό των 16,8 εκατομμυρίων ευρώ.

Με άλλα λόγια το κράτος χρειάστηκε να πληρώσει σε επιδότηση της άγονης γραμμής, όσο περίπου το συνολικό κόστος κατασκευής και ολοκλήρωσης του νέου αεροδρομίου. Το έργο του νέου διαδρόμου χρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα δημοσίων Επενδύσεων. Είχε προϋπολογισμό 23,250 εκ ευρώ, ο οποίος μετά την έκπτωση του σχετικού διαγωνισμού διαμορφώθηκε σε τίμημα κατασκευής 15,249 εκ ευρώ. Συμπληρωματική χρηματοδότηση δόθηκε και από την εταιρεία «Olympic Air ανώνυμος εταιρία αεροπορικών μεταφορών».

Παύλος Α. Μιχαηλίδης
Δημοτικός Σύμβουλος
Αλεξανδρούπολης-
μέλος του Δ.Σ. της ΠΕΔ/ΑΜΘ
(Περιφερειακής Ένωσης Δήμων
Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης)

- Χορηγούμενη-

Ακολουθήστε μας και στο Instagram

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP ΤΟΥ evros24.gr

Διαβασε και αυτο