Στο Μετόχι της Αγιορειτικής Μονής των Ιβήρων, που βρίσκεται στην Κορνοφωλιά Σουφλίου, τιμάται ιδιαιτέρως η μνήμη του Ιερομάρτυρος Αγίου Χαραλάμπους, όπου ως πολύτιμος θησαυρός φυλάσσεται άφθαρτο το δεξί πόδι του. Εκεί κατ’ έτος συρρέουν πλήθη πιστών για να προσκυνήσουν το ιερό λείψανο και να ζητήσουν την μεσιτεία του θαυματουργού αγίου.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ανταποκρινόμενος σε φιλόφρονα πρόσκληση του Καθηγουμένου της Μονής των Ιβήρων Αρχιμανδρίτου Ναθαναήλ, προσήλθε και ιερούργησε στο κατάμεστο απο κόσμο Καθολικό της Μονής, επι τη μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους, την 10η του μηνός Φεβρουαρίου ε.έ., όπως συνηθίζεται τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Στο ιερό Θυσιαστήριο τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσε ο ίδιος ο Καθηγούμενος της Μονής και στο ιερό αναλόγιο έψαλε χορός Ιβηριτών πατέρων.
Πρό της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε το κόλυβο του αγίου και στη συνέχεια, αφού δι’ ολίγων μίλησε για το μαρτύριο του Ιερομάρτυρος και τα θαύματά του, ευχαρίστησε τον πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο της Μονής για την πρόσκληση και την Γερόντισσα Εφραιμία και την περί αυτήν αδελφότητα για την φιλοξενία, τονίζοντας συγχρόνως την ανα τους αιώνας και μέχρι σήμερα πολύτιμη προσφορά του Ιβηριτικού αυτού Μετοχίου στην πνευματική καλλιέργεια του ακριτικού λαού της περιοχής.
Το Ιερό Μετόχιο της Παναγίας της Πορταΐτισσας, όπως είναι γνωστό, βρίσκεται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου δυτικά του χωριού Κορνοφωλιά Σουφλίου. Στα μέσα του 18ου αιώνα παρεχωρήθη στην Ιερά Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Συγκεκριμένα, κατά το έτος 1747, με τη συγκατάθεση του Μητροπολίτη Διδυμοτείχου Αυξεντίου (Μάϊος 1744 – Ιούλιος 1757) και με ενέργειες του Ιβηρίτου Ιερομονάχου Αυξεντίου, επισημοποιήθηκε και επικυρώθηκε η προσάρτηση στη Μονή Ιβήρων, με Πατριαρχικό σιγίλιο, επί Πατριαρχίας Παϊσίου Β’.
Μετά την παραχώρησή του στη Μονή Ιβήρων, οι Αγιορείτες Πατέρες έφεραν στο Μετόχι αντίγραφο της ιεράς εικόνας της Παναγίας της Πορταΐτισσας, που βρίσκεται στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, καθώς και το δεξί πόδι του Αγίου Χαραλάμπους.
Με τα δύο αυτά ιερά κειμήλια του Μετοχίου, συνδέθηκε στενά ο ελληνισμός της περιοχής. Οι χριστιανοί κάτοικοι της περιέβαλαν με μεγάλη ευλάβεια και σεβασμό τη Μονή και τα δύο πολύτιμα ιερά κειμήλιά της. Εδώ προσέτρεχαν σε κάθε δύσκολη στιγμή της “σκλαβωμένης” ζωής τους για να ζητήσουν κατά πρώτον τη χάρη και τη βοήθεια της Παναγίας και του Αγίου Χαραλάμπους και κατά δεύτερον τις συμβουλές και την συμπαράσταση των πνευματικών του Μετοχίου. Γρήγορα κατέστη θρησκευτικό, πνευματικό και εθνικό κέντρο του υπόδουλου Ελληνισμού της περιοχής.
Το Καθολικό του Μετοχίου είναι τρίκλιτη θολωτή βασιλική με ενιαία στέγη. Επάνω από την κεντρική είσοδο του κυρίως ναού, η κτιτορική επιγραφή σε μαρμάρινη πλάκα πληροφορεί ότι το υπάρχον Καθολικό κτίσθηκε στη θέση παλαιοτέρου, που ήταν σε κακή κατάσταση, και εγκαινιάστηκε στις 15 Αυγούστου του 1857. Στο Μετόχι σήμερα είναι εγκαταστημένη γυναικεία αδελφότητα.
