Στα πλαίσια ποιμαντικής περιοδείας στα ακριτικά χωριά της επαρχίας του, την περίοδο του Τριωδίου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός την Κυριακή της Απόκρεω, 23 του μηνός Φεβρουαρίου ε.έ., επισκέφθηκε το χωριό Σπήλαιο, του τέως Δήμου Τριγώνου, και ιερούργησε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου.
O Σεβασμιώτατος ερμηνεύοντας την αναγνωσθείσα ευαγγελική περικοπή μεταξύ άλλων τόνισε: «Εἶναι ξεκάθαρο πλέον πώς ὁ δρόμος γιά τό Θεό περνᾶ μέσα ἀπό τήν καρδιά τοῦ πιό ἀσήμαντου διπλανοῦ μας. Γιά τόν πιστό ὁ Κύριος δέν κρύβεται στά σύννεφα τοῦ οὐρανοῦ, δέν ἀναπαύεται σ’ ἕνα μακρινό θρόνο ἀνάμεσα στά στίφη τῶν ἀγγέλων. Γιά τόν ἀληθινά πιστό ὁ Χριστός κοιμᾶται στά παγκάκια τῶν σταθμῶν καί τῶν πάρκων, περιμένει στίς οὐρές τῆς κοινωνικῆς πρόνοιας γιά ἕνα βοήθημα, πονᾶ στά κρεβάτια τῶν νοσοκομείων, μαραζώνει στά κελιά τῶν φυλακῶν, ξεπουλάει τήν πραμάτεια του γιά νά ἐπιβιώσει, κυνηγιέται καί διώκεται ἀπό χώρα σέ χώρα γιά τά συμφέροντα τῶν δυνατῶν, βρίσκεται ξεχασμένος σέ σκοτεινά ὑπόγεια ἤ στά γηροκομεῖα νά μετρᾶ μέρα μέ τή μέρα καί λεπτό μέ λεπτό τή ζωή καί τή μοναξιά του. Γιά τόν ἀληθινό πιστό ὁ Χριστός δέν ἔχει τό ἴδιο χρῶμα μέ τό δικό του δέρμα, δέν ὁμιλεῖ τήν ἴδια γλώσσα…
»Τό πιό σκανδαλιστικό, ὅμως, εἶναι πώς γιά τόν ἀληθινό πιστό ὁ Χριστός μπορεῖ νά μήν ἔχει καί τήν ἴδια πίστη. Ὁ Χριστός βρίσκεται στά πρόσωπα ὅλων ἐκείνων πού δέν θά ἐπιλέγαμε νά ζήσουμε μαζί τους, πού δέν θά τούς κάναμε φίλους μας, πού δέν θά ἀνοίγαμε τό σπίτι μας καί τήν ἀγκαλιά μας γιά νά περάσουν μέσα. Ὅμως κάθε ἀπόρριψη τοῦ ἄλλου εἶναι μία ἀπόρριψη τοῦ Χριστοῦ. Κάθε φορά πού διαγράφουμε ἤ κατηγοριοποιοῦμε ἤ ἀδιαφοροῦμε ἤ πετᾶμε στά ἀπορρίμματα τῆς ψυχῆς μας κάποιο πρόσωπο, πληγώνουμε καί προδίδουμε τόν Κύριο. Τόν βγάζουμε ἀπό τή ζωή μας, ὅταν βγάζουμε ἀπό τήν ἀγάπη μας τόν συνάνθρωπο μας…
»Ἀλλά ὁ Κύριος ὑπομονετικά μᾶς περιμένει. Κάθε ἡμέρα προσπαθεῖ νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι μᾶς ἀγαπᾶ. Ἀποστέλλει τά δῶρα Του ἀπό τό πρωί πού ἀνατέλλει ἡ πρώτη ἀκτίνα τοῦ ἥλιου καί γιά ὅλο τό εἰκοσιτετράωρο. Προσπαθεῖ διακριτικά νά κάνει τήν παρουσία Του ἀντιληπτή μέσα ἀπό τούς ἄλλους. Στέλλει ἄπειρους ἀνθρώπους δίπλα μας, γιά νά μᾶς θυμίσει ὅτι εἶναι κοντά μας, ἀφοῦ ὅλοι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι εἶναι δικές Του εἰκόνες. Μήν περιφρονοῦμε κανέναν. Δέν ὑπάρχουν ἄνθρωποι δεύτερης κατηγορίας. Ἀκόμη καί οἱ πιό ἄσημοι καί ἐλάχιστοι εἶναι αὐτοί πού μᾶς ὁδηγοῦν στήν ἀγκαλιά τοῦ Χριστοῦ. Στά δικά τους πρόσωπα ζωγραφίζεται τό δικό Του πρόσωπο».
Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο της μητέρας του εφημερίου της ενορίας π. Αντ. Αντωνακάκη και συλλυπήθηκε αυτόν και την οικογένειά του. Με την ευκαιρία αυτή εκκλησιάσθηκαν ο Διοικητής του 21ου Συντάγματος Συνταγματάρχης Δημ. Τσαφούλης και αρκετοί χριστιανοί, στους οποίους ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε τα δέοντα εν όψει της ψυχωφελούς και κατανυκτικής περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
