Πυροβολούν το παρελθόν, με την αγωνία να ξεμπερδεύουν με το σήμερα και το αύριο της ταξικής πάλης. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της αντικομμουνιστικής υστερίας που αναζωπυρώθηκε τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις χτεσινές ανιστόρητες φιέστες εξίσωσης του ναζισμού και του κομμουνισμού, με οργανωτή την εσθονική προεδρία της ΕΕ.
Στόχος τους είναι να αποθεώσουν την «ελευθερία» των λίγων να εκμεταλλεύονται και να κλέβουν το μόχθο των πολλών. Με τόνους λάσπης στο σοσιαλισμό – κομμουνισμό, προσπαθούν να κρύψουν τα εγκλήματα του σάπιου συστήματος που με πάθος υπηρετούν.
Τέτοια είναι η εργοδοτική τρομοκρατία, τα χιλιάδες εργατικά «ατυχήματα», η ανεργία και η ανασφάλεια, τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα όπου Γης, με τα εκατομμύρια των θυμάτων, των προσφύγων και των μεταναστών. Στον καπιταλισμό πιστώνεται και η βαρβαρότητα του ναζισμού, καθώς αποτέλεσε ένα από τα μοσχαναθρεμμένα τέκνα του, μια από τις πιο εγκληματικές μορφές άσκησης της αστικής εξουσίας.
Γι’ αυτό η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα χρειάζεται να επαγρυπνούν, ειδικά σήμερα που κλιμακώνεται η ανοιχτή ή καλυμμένη αντικομμουνιστική προπαγάνδα, με ενορχηστρωτή την ΕΕ. Η κλιμάκωση αυτή αποτελεί «δείκτη» ότι το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του εντείνουν την αντιλαϊκή επίθεση, κι αυτό αποδεικνύει η πείρα όλων των τελευταίων χρόνων.
Η επιχείρηση «λάσπη στον κομμουνισμό» αποτέλεσε αναγκαίο συμπλήρωμα της «ρεβάνς» που πήρε ο καπιταλισμός, σαρώνοντας κατοχυρωμένα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα μετά την αντεπανάσταση. Οχι τυχαία, τα τελευταία χρόνια που οι εργαζόμενοι φορτώνονται τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, ο αντικομμουνισμός ενισχύεται από διάφορες πλευρές και από κάθε λογής ακροδεξιά – αντικομμουνιστικά μορφώματα, που συμμετέχουν και σε αστικές κυβερνήσεις (π.χ. ΛΑΟΣ, ΑΝΕΛ).
Η προσπάθεια, εξάλλου, να αποτελέσει η μη συμμετοχή της Ελλάδας στη φιέστα της Εσθονίας διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, δεν πρέπει να ξεγελάσει κανέναν. Κι αυτό γιατί ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, όπως και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, συμπράττουν «από το Α έως το Ω» στην υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, που προϋποθέτει το τσάκισμα του λαού, για να ανακάμψουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό επιβεβαίωσε περίτρανα και η από κοινού ψήφιση του 3ου μνημονίου.
Κανείς δεν πρέπει να παρασυρθεί από την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ξεπλύνει την ΕΕ, υποστηρίζοντας ότι το αντικομμουνιστικό «συνέδριο» στην Εσθονία αποτελεί τάχα «παραστράτημα» από τις «αρχές» της. Η ΕΕ έχει στο DNA της τον αντικομμουνισμό και το επιβεβαιώνει με κάθε αφορμή, είτε με ψηφίσματα και αποφάσεις που εξισώνουν τον κομμουνισμό με το ναζισμό, είτε με «εκθέσεις» και «ιστορικές έρευνες» που χρηματοδοτεί αδρά και έχουν ως αποκλειστικό αντικείμενο το ξαναγράψιμο της ιστορίας.
Απ’ αυτήν τη σκοπιά, αποτελεί ευθύνη του εργατικού, ευρύτερα του λαϊκού κινήματος να δώσει απάντηση στον αντικομμουνισμό, έχοντας καθαρό ότι η έντασή του προμηνύει νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Η αγωνία τους είναι να θαμπώσουν τη μοναδική διέξοδο για τους λαούς, που βρίσκεται στην πάλη για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, μέχρι την ανατροπή της.
Η πρώτη απόπειρα οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες έδειξε τις αστείρευτες δυνάμεις του λαού, έδωσε τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Παρά τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειες, έλυσε προβλήματα που δεν μπορεί και δεν θέλει να λύσει ο καπιταλισμός, ικανοποίησε σύνθετες λαϊκές ανάγκες.
Προπάντων απέδειξε την ανωτερότητα του σοσιαλισμού απέναντι στον καπιταλισμό. Επιβεβαίωσε ότι οι εκμεταλλευτές δεν είναι ανίκητοι, πως η εξουσία τους δεν είναι άπαρτη και αιώνια. Τα διδάγματα αυτά, που χρειάζεται να γίνουν κτήμα του εργατικού – λαϊκού κινήματος, είναι που τους στοιχειώνουν και σήμερα. Γι’ αυτό ξερνάνε δηλητήριο και χολή.
