Κατάληψη σε περσινή, τρικολόρε φωλιά χελιδονιών, έκανε θηλυκός σταχτομυγοχάφτης (Muscicapa striata), μαζί με το σύντροφό του, στο κτίριο του Φορέα Διαχείρισης, για να γεννήσει τα αυγουλάκια του!
Ο σταχτομυγοχάφτης είναι ένα μικρόσωμο στρουθιόμορφο πτηνό που ανήκει στην οικογένεια των Μυιοθηρίδων (Μυγοχάφτες).
Έχει μακριά φτερά και ουρά, κοντά μαύρα πόδια και το ράμφος του είναι μακρύ και δυνατό, με μεγάλο άνοιγμα, για να συλλέγει έντομα, τα οποία πιάνει στον αέρα με χαρακτηριστική επιδεξιότητα, επιστρέφοντας στο ίδιο κλαδί, προκειμένου να εντοπίσει το επόμενό του θήραμα.
Πολύ συχνά κυνηγά τα βράδια κοντά σε αναμμένες λάμπες που προσελκύουν έντομα και κάποιες φορές, σε περιόδους κακοκαιρίας που υπάρχει έλλειψη τροφής, τρέφεται με έρποντα έντομα, όπως αράχνες, μυρμήγκια αλλά και σκουλήκια.
Είναι θερινός επισκέπτης στη χώρα μας, έρχεται το Μάιο για να αναπαραχθεί και το φθινόπωρο αναχωρεί για την Αφρική και τη νοτιοδυτική Ασία για να ξεχειμωνιάσει.
Ο σταχτομυγοχάφτης αναπαράγεται σε ξέφωτα, μέσα σε δάση, σε κήπους αλλά και σε πάρκα μέσα στις πόλεις.
Φτιάχνει μια ανοιχτή φωλιά σε κοιλότητες δέντρων, σε κλαδιά αναρριχώμενων θάμνων ή σε εσοχές τοίχων, παλιών κτιρίων, χρησιμοποιώντας χόρτα, βρύα και κλαδάκια για την κατασκευή.
Την ίδια φωλιά μπορεί να τη χρησιμοποιήσει ξανά και ξανά και …ξανά, αφού πρώτα την επισκευάσει!
Γεννάει δύο φορές το καλοκαίρι, από τέσσερα έως έξι λευκά και γυαλιστερά αβγά με κόκκινα στίγματα, τα οποία κλωσάει το θηλυκό για 12 έως 14 ημέρες.
Τους νεοσσούς τους ταΐζουν και οι δύο γονείς και υπερασπίζονται με θάρρος και τόλμη τη φωλιά τους μέχρι τα μικρά να πετάξουν, για δυο εβδομάδες περίπου.
Το μεγαλύτερο προνόμιο του σταχτομυγοχάφτη είναι ότι, αναγνωρίζει και ξεχωρίζει τα δικά του αβγά, από τα αβγά άλλων ειδών που παρασιτίζουν στις φωλιές του, όπως είναι ο κούκος!
Οι απειλές για τον σταχτομυγοχάφτη είναι τα παρατεταμένα δροσερά και βροχερά καλοκαίρια, οι μειώσεις των πληθυσμών των εντόμων, η απομάκρυνση παλιών δέντρων και η γενική υποβάθμιση των οικοτόπων.
