Σε μια κοινωνία που εστιάζει τόσο πολύ στα υλικά υπάρχοντα, λίγα πράγματα εμπλουτίζουν τη ζωή μας περισσότερο από τις αναμνήσεις στοργής, τις ιστορίες που μοιραστήκαμε και τις ιδιαίτερες στιγμές με φίλους ή ανθρώπους που λόγω των κοινωνικών δικτύων συνδεθήκαμε πολλές φορές και πιο αληθινά από ότι θα κάναμε στην πραγματική ζωή.
Φαίνεται δηλαδή ότι η ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για επικοινωνία βρήκε διέξοδο σε μεγάλο βαθμό μέσω της κοινωνικής δικτύωσης, καθώς προσφέρει έναν τρόπο εξάπλωσης της πληροφορίας μέσα από την δημιουργία συνδέσεων με άτομα με παρεμφερή ενδιαφέροντα.
Σε αυτό το περιβάλλον έτυχε το 2008 να δημιουργήσω την σελίδα «Γειτονιές και Αναμνήσεις της Αλεξανδρούπολης». Το μόνο που πρόσφερα ήταν παρακίνηση, νόστο και τις προσωπικές βιωματικές αναφορές μου από τον τόπο μου, την Αλεξανδρούπολη. Αυτές οι αναφορές μου αποτυπώθηκαν ευκολότερα μέσα από φωτογραφικό υλικό περασμένων δεκαετιών. Προέκυψε όμως οι αναφορές μου να είναι κοινές και να τις μοιράζομαι με ένα μεγάλο πλήθος άλλων χρηστών που αναζήτησαν την πολιτιστική κληρονομιά και την οικογενειακή ιστορία τους και την βρήκαν μέσα στη σελίδα μου. Η συλλογική μνήμη όπως καταγράφεται εδώ είναι και η συλλογική δύναμη των ανθρώπων γιατί τα μέλη έχουν διπλή ιδιότητα. Είναι τόσο δημιουργοί του πολιτιστικού αγαθού που παράγεται αλλά και καταναλωτές του. Δεν είναι πλέον μόνο αποδέκτες πολιτιστικών πληροφοριών αλλά ενεργοί πολίτες που συμμετέχουν στη διάσωση της ιστορίας και του πολιτισμού τους.
Ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές, γεμάτος ενέργεια και όρεξη για προσφορά στην μεγάλη αυτή οικογένεια των 20000 Εβριτών, κάθε ηλικίας και από κάθε μέρος του κόσμου ήταν ο Χαρίτων Υπερείδης. Ένα ευπατρίδης που γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1938 στην Αλεξανδρούπολη από μία λαμπρή οικογένεια της πόλης μας. Ο πατέρας του υπήρξε σπουδαίος δικηγόρος και υποψήφιος βουλευτής τη δεκαετία του 1930 και η μητέρα του μαία.
Ο αγαπητός Χαρίτων ήταν πάντα ενθαρρυντικός στην συλλογική μας προσπάθεια και συμμαχητής στην προσπάθεια διάσωσης της ιστορίας μας. Από τους πρώτους άνοιξε μαζί με την αγαπημένη αδερφή του Μαίρη τα φωτογραφικά αρχεία τους και τα ψηφιοποίησαν ώστε να τα μοιραστούν με τα «διψασμένα» για ΜΝΗΜΕΣ μέλη μας. Ήταν ο καλύτερος πρεσβευτής της προσπάθειας να έρθουν πιο κοντά οι γενιές. σε αυτή τη συνεχή ανάπτυξη νέου περιεχομένου. Βοήθησε όσο λίγοι να μετατραπεί η σελίδα μου σε ένα δημόσιο χώρο που ενθαρρύνει την έκφραση λόγου και την ελεύθερη πρόσβαση όλων σε όσα έχουν ήδη διασωθεί αλλά και κήρυκας για ενεργητική συμμετοχή των μελών μας στην κατασκευή της συλλογικής μνήμης.
Το πιο σημαντικό η συνεχής, ακαταπόνητη προσφορά του και σε τεχνολογικό, καλλιτεχνικό, γραφιστικό επίπεδο! Κάτι που κανένας δεν θα περίμενε από ένα λίγο μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωπο και σίγουρα αναδεικνύει πόσο πολυτάλαντος και αντισυμβατικός ήταν! Ασταμάτητα παρήγαγε νέο πολιτιστικό αγαθό! Όχι μόνο ψηφιοποιούσε παλιό φωτογραφικό υλικό ή παλιά έγγραφα, το οποίο μετέδιδε στις νεότερες γενιές, αλλά διόρθωνε και όσες φωτογραφίες ήταν κακής ποιότητας από άλλα μέλη!
Από τον Αύγουστο ως τον Σεπτέμβριο 2019 πρόσφερε στο αποθετήριο της σελίδας μία από τις λαμπρότερες συλλογές μας! Πρόσθεσε χρώμα σε μία σειρά φωτογραφιών από τα 30s ως τα 50s της Αλεξανδρούπολης με τόσο μεράκι και καλλιτεχνία που θα ζήλευαν τα καλύτερα φωτογραφικά στούντιο. Σίγουρα βοήθησε το γεγονός πως ήταν καθηγητής φωτογραφίας σε Πανεπιστήμιο της Σουηδίας όπου πήγε μετά τις σπουδές του, έζησε και χάρηκε την υπέροχη οικογένεια του.
Οι παρακάτω φωτογραφίες δυστυχώς ήταν το ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ του στην ομάδα μας. Έφυγε στις 10 Οκτωβρίου 2019. 20000 συμπολίτες το θρηνούμε σαν να ήταν μέλος της οικογένειας μας. Αλλά τι λέω.. Ήταν μέλος της οικογένειας μας. Είχε χτίσει με την προσωπικότητα του ένα τεράστιο σεβασμό στο πρόσωπο του. Και μέσω αυτής της διάδραση με όλους μας, διασφάλισε την ιστορική και πολιτιστική συνέχεια ανάμεσα στη γενιά του και σε εμάς τους νεότερους.
(Πηγή: Γειτονιές και Αναμνήσεις της Αλεξανδρούπολης)
(Πηγή: Γειτονιές και Αναμνήσεις της Αλεξανδρούπολης)
Υποσχόμαστε αγαπητέ Χαρίτων πως θα κρατήσουμε τη μνήμη σου ζωντανή και με τον ίδιο ζήλο θα συνεχίσουμε μέσω φωτογραφιών, αφηγήσεων και μαρτυριών το έργο σου και το έργο όλων των καλών φίλων που έφυγαν και άφησαν πίσω τους μόνο προσφορά και ένα δυνατό αποτύπωμα στις ψυχές και τις καρδιές των ανθρώπων. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια σου και κουράγιο σε όλους.
Με θλίψη σε αποχαιρετώ καλέ μου φίλε..
Ηλίας Τζιώρας
