Κάποια στιγμή, προχθες το μεσημέρι, ενώ ήταν σε εξέλιξη η συζήτηση των πολιτικών αρχηγών για τις πυρκαγιές στη Βουλή, άρχισε να βρέχει στη Δαδιά. Λες κι οι ουρανοί έκλαιγαν τον Έβρο. Ηταν η 13η μέρα που έκαιγε η πυρκαγιά. Οι δορυφόροι του Copernicus και το Εθνικό Αστεροσκοπείο την Τρίτη βρήκαν πως η έκταση της καμένης γης ήταν 812.607 στρέμματα, ήτοι 812,607 τ.χλμ. Τα 654.522 στρέμματα αντιστοιχούν σε δάση. Εκταση ίση με μια μικρή χώρα ή και μεγαλύτερη. Η Σιγκαπούρη είναι 734 τ.χλμ, η Μάλτα είναι 316 τ.χλμ. Μερικοί δεν τα πάμε καλά με τους αριθμούς, οι αναλογίες μας βοηθάνε.
Οι μέρες είχαν περάσει όμως και δεν ήταν καν πρώτη είδηση. Μια αδιανόητη οικολογική καταστροφή. Με καμένες προστατευόμενες ζώνες, δέντρα που ήταν υπό αναγέννηση ύστερα από προηγούμενες πυρκαγιές, αποικίες άγριων και σπάνιων πουλιών. Ελάχιστοι συγκινήθηκαν. Πρακτικά μιλώντας, η προχθεσινή συνεδρίαση δεν κατέληξε πουθενά. Ως αναμένετο. Σ’ επίπεδο διακηρύξεων, πιο ενδιαφέρουσα ήταν η προαναγγελία ενός νέου μοντέλου «για την παραγωγική αξιοποίηση των δασών για να καλύψουμε πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας». Με βάση τη γνωστή απόφαση 2499/2012 του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία είχε κρίνει ότι στις αναδασωτέες εκτάσεις επιτρέπεται να εγκαθίσταται κάθε «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία». Διατύπωση που επιτρέπει πολλές ερμηνείες.
Πολιτικά, όμως, η συζήτηση ήταν, δυστυχώς, άκρως αποκαλυπτική. Χαρακτηρισμοί, επιθετικότητα και πλεόνασμα ειρωνείας, υπονοούμενα, χωρίς στοιχεία, για τα «ανθρώπινα χέρια» που βάζουν τις φωτιές. Μετρημένες στα δάχτυλα αναφορές στους νεκρούς των πυρκαγιών του Αυγούστου. Ηταν, βλέπετε, μετανάστες. Κι όπως είπε ο Πρωθυπουργός «δεν έπρεπε να βρίσκονται εκεί». Και αμφισβήτηση της επιστήμης, των δορυφορικών τηλεπισκοπήσεων, με την άποψη ότι «κάποιοι επιστήμονες μεγαλοποιούν τα πράγματα που δεν είναι όπως τα παρουσιάζουν». Ποιοι; «Κάποιοι».
Μια διατύπωση τόσο συγκεκριμένη ώστε να γίνει σαφής η άρνησή τους και τόσο αφηρημένη ώστε να κρίνει ο καθένας κάθε επιστημονικό εύρημα ανάλογα με την ιδεοληψία του. Μέθοδοι ξεπατικωμένοι από αυτούς που σπέρνουν υποψίες, συνωμοσίες αμφιβολίες, «ερωτηματικά» για εμβόλια, ταυτότητες κ.λπ. Με τη διαφορά πως όταν η αμφισβήτηση των μετρήσιμων, «σκληρών» δεδομένων (κατά το hard data) προέρχεται από την εξουσία, αυτό δείχνει μια διολίσθηση σχεδόν τρομακτική. Μαύρη σαν τις εικόνες της Μόρντορ του Εβρου.
Της Τζίνας Μοσχολιού
Έντυπη έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»
