Μύρισε Άνοιξη, η χαρά του φιδαετού (Circaetus gallicus),η ερπετοπανίδα της περιοχής, «ξύπνησε» και οι φιδαετοί στο Δάσος Δαδιάς γυροπετούν ψάχνοντας την τροφή τους.
Ο φιδαετός, είναι αρπακτικό με άνοιγμα φτερών που μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 190 εκ. και είναι το μοναδικό είδος κιρκαετού που απαντάται στην Ελλάδα.
Τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με φίδια αλλά και σαύρες και είναι είδος που μεταναστεύει. Έρχεται την Άνοιξη, όταν υπάρχει αφθονία ερπετών, για να αναπαραχθεί, και φεύγει το φθινόπωρο για να ξεχειμωνιάσει σε ζεστότερες χώρες.
Έχει μεγάλα, κίτρινα μάτια, κοντά νύχια, για να συλλαμβάνει με ευκολία τα ερπετά, και τα πόδια του είναι καλυμμένα με φολίδες για να προστατεύεται από το δηλητήριο της οχιάς.
Ο φιδαετός περνά τον περισσότερο χρόνο του πετώντας, συνήθως πάνω από λόφους σε χαμηλό ύψος, ψάχνοντας τη λεία του. Εντυπωσιακό είναι ότι μπορεί να μείνει αιωρούμενος στην ίδια θέση εποπτεύοντας το θήραμά του για αρκετά λεπτά.
Βασική προϋπόθεση για την αναπαραγωγή του φιδαετού είναι η αφθονία σε ερπετά, κυρίως φίδια αλλά και η ύπαρξη περιοχών με θαμνότοπους, πεύκα και μικτά δάση, όπου φτάχνει τη φωλιά του, σε συνδυασμό με ανοιχτές περιοχές, χωράφια, τα οποία είναι κατάλληλα για κυνήγι.
Η αναπαραγωγική περίοδος ξεκινά στα μέσα Απριλίου και γεννάει 1 αβγό που το κλωσάει το θηλυκό για 50 περίπου ημέρες. Το αρσενικό προμηθεύει τροφή στο θηλυκό και αργότερα και στο νεοσσό μέχρι να γίνει ενός μηνός. Ο νεοσσός μπορεί να καταπιεί ένα ολόκληρο φίδι μετά από τρεις εβδομάδες και σε 70 -75 ημέρες είναι έτοιμος να αφήσει τη φωλιά του.
Η εντατικοποίηση της καλλιέργειας και η μείωση της διαθεσιμότητας των φιδιών, έχουν μειώσει σε κάποιες περιοχές τον πληθυσμό αυτού του είδους. Επειδή εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από φίδια, κάθε ενέργεια που καταστρέφει κατάλληλους βιοτόπους για τα φίδια ή η απευθείας θανάτωση των φιδιών, επηρεάζει τη βιωσιμότητα του φιδαετού.
